لوقا 17

1 روزی عیسی به شاگردان خود فرمود: «وسوسهٔ گناه همیشه وجود خواهد داشت، ولی وای به حال کسی که مردم را وسوسه کند.

Then said He to the disciples, It is impossible that offences should not come: but wo to him by whom they come.

2 برای او بهتر است که یک سنگ بزرگ دور گردنش آویخته و به دریا انداخته شود تا اینکه باعث لغزش یکی از این کودکان گردد.

It were better for him that a milstone were hung about his neck, and he were thrown into the sea, than that he should cause one of these little ones to offend.

3 پس مراقب اعمال و کردار خود باشید! «اگر برادرت گناه کند، او را توبیخ کن؛ و اگر توبه کرد، او را ببخش.

Take heed to yourselves: if thy brother trespass against thee, rebuke him; and if he repent, forgive him.

4 حتی اگر روزی هفت مرتبه به تو بدی کند، و هر بار نزد تو بازگردد و اظهار پشیمانی کند، او را ببخش!»

And if he trespass against thee seven times a day, and seven times in a day return to thee, saying, I repent; thou shalt forgive him.

5 رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.»

And the apostles said unto the Lord, Increase our faith.

6 عیسی فرمود: «اگر ایمانی به کوچکی دانۀ خردل نیز داشته باشید، می‌توانید به این درخت توت دستور بدهید که از جایش کنده شده، در دریا کاشته شود، و درخت از دستور شما اطاعت خواهد کرد.

And the Lord said, If ye had faith but as a grain of mustard-seed, ye might say to this sycamine-tree, Be thou rooted up and planted in the sea; and it would obey you.

7 «وقتی خدمتکاری از شخم زدن یا گوسفندچرانی به خانه باز می‌گردد، آیا اربابش به او می‌گوید:”بیا، بنشین و غذا بخور“؟

But which of you having a servant plowing, or feeding cattle, will say to him, as soon as he comes in from the field, Come hither and sit down at table?

8 نه، خواهد گفت:”شام مرا آماده کن و از من پذیرایی نما؛ و منتظر شو تا من بخورم و بنوشم، بعد تو بخور و بنوش.“

But will he not rather say to him, Get ready my supper, and gird thyself, and wait upon me, till I have done, and afterwards thou shalt eat and drink.

9 از خدمتکارش تشکر نیز نمی‌کند، زیرا وظیفه‌اش را انجام می‌دهد.

Is he obliged to that servant for doing what he was ordered?

10 به همین صورت، شما نیز وقتی دستورهای مرا اجرا می‌کنید، انتظار تعریف و تمجید نداشته باشید، چون فقط وظیفه خود را انجام داده‌اید.»

I think not. So likewise ye, when ye have done all things that were commanded you, say we are unprofitable servants, for we have done only what we ought to do.

11 عیسی بر سر راه خود به اورشلیم، در مرز بین جلیل و سامره،

And as He was going to Jerusalem, He passed through the midst of Samaria and Galilee;

12 وقتی وارد روستایی می‌شد، ناگاه دَه جذامی به او برخوردند. جذامی‌ها، از دور ایستاده،

and as He entered into a certain village, there met Him ten men that were lepers:

13 فریاد زدند: «ای عیسی، ای استاد، بر ما رحم فرما!»

who stood at a distance, and lifted up their voice, saying, Jesus master, have pity on us.

14 عیسی متوجهٔ آنان شد و فرمود: «نزد کاهنان بروید و خود را به ایشان نشان دهید.» هنگامی که می‌رفتند، آثار جذام از روی بدنشان محو شد.

And when He saw them, He said unto them, Go and shew yourselves to the priests. And it came to pass as they were going, they were cleansed.

15 یکی از آنان وقتی دید که شفا یافته است، در حالی که با صدای بلند خدا را شکر می‌کرد، نزد عیسی بازگشت،

And one of them, perceiving that he was healed, returned, with a loud voice glorifying God:

16 و در برابر او بر خاک افتاد و برای لطفی که در حقش کرده بود، از وی تشکر نمود. این شخص، یک سامری بود.

and fell prostrate at his feet, giving Him thanks; and He was a Samaritan.

17 عیسی فرمود: «مگر من ده نفر را شفا ندادم؟ پس آن نُه نفر دیگر کجا هستند؟

And Jesus answered and said, Were not all the ten cleansed? and where are the other nine?

18 آیا به‌جز این غریبه، کسی نبود که بازگردد و از خدا تشکر کند؟»

Are there none returning to give glory to God, but this stranger?

19 پس به آن مرد فرمود: «برخیز و برو! ایمانت تو را شفا داده است!»

And He said to him, Arise, go thy way; thy faith hath saved thee.

20 روزی بعضی از فریسیان از عیسی پرسیدند: «ملکوت خدا کی آغاز خواهد شد؟» عیسی جواب داد: «ملکوت خدا با علائم قابل دیدن آغاز نخواهد شد.

And being asked by the pharisees, when the kingdom of God should come, He answered and said, the kingdom of God cometh not with observation.

21 و نخواهند گفت که در این گوشه یا آن گوشه زمین آغاز شده است، زیرا ملکوت خدا در میان شماست.»

Neither shall they say, Behold it is here, or behold it is there; for the kingdom of God is within you.

22 کمی بعد، در این باره به شاگردان خود فرمود: «زمانی می‌رسد که آرزو خواهید کرد حتی برای یک روز هم که شده، با شما باشم، اما این آرزو برآورده نخواهد شد.

And He said to the disciples, the time will come, when ye shall desire to see one of the days of the Son of man, and shall not see it.

23 به شما خبر خواهد رسید که من بازگشته‌ام و در فلان جا هستم. اما باور نکنید و به دنبال من نگردید.

And they will say to you, Behold, He is here, or behold He is there: but go not after them, nor follow them.

24 زیرا همان‌طور که صاعقه در یک لحظه می‌درخشد و آسمان را از یک کران تا کران دیگر روشن می‌سازد، پسر انسان نیز در روز آمدنش چنین خواهد بود.

For as the lightning which lightneth from the one part of heaven shineth to the other: so also shall the Son of man be in his day.

25 اما پیش از آن، لازم است که زحمات بسیاری متحمل گردم و توسط این قوم طرد شوم.

But He must suffer many things first, and be rejected by this generation.

26 «زمان ظهور پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود.

And as it was in the days of Noah, so shall it be also in the days of the Son of man.

27 مردم سرگرم عیش و نوش و میهمانی و عروسی بودند تا آن روز که نوح وارد کشتی شد. آنگاه سیل آمد و همه را نابود کرد.

They were eating, drinking, marrying, and being married, till the day that Noah went into the ark: and the flood came and destroyed them all.

28 «در آن زمان، دنیا مانند زمان لوط خواهد بود که مردم غرق کارهای روزانه‌شان بودند؛ می‌خوردند و می‌نوشیدند؛ خرید و فروش می‌کردند؛ می‌کاشتند و می‌ساختند،

And as it was likewise in the days of Lot; they were eating, drinking, buying, selling, planting, and building:

29 تا صبح روزی که لوط از شهر سدوم بیرون آمد و آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه چیز را از بین برد.

but the very day that Lot went out from Sodom, it rained fire and brimstone from heaven and destroyed them all.

30 بله، آمدن پسر انسان نیز چنین خواهد بود.

Thus shall it be in the day that the Son of man is revealed.

31 «در آن روز، کسی که بر پشت بام خانه باشد برای بردن اموالشان به داخل خانه باز نگردد؛ و کسی که در مزرعه باشد، به خانه باز نگردد.

In that day, whoever shall be on the house-top, and his goods in the house, let him not come down into it to take them away: and he that is in the field, let him likewise not return back.

32 به خاطر بیاورید بر سر زن لوط چه آمد!

Remember Lot's wife. Whosoever shall seek to save his life, shall lose it;

33 هر که بخواهد جان خود را حفظ کند، آن را از دست خواهد داد؛ اما هر که جانش را از دست بدهد، آن را حفظ خواهد کرد.

and whosoever will venture his life, shall preserve it.

34 در آن شب، دو نفر که بر یک تخت خوابیده باشند، یکی بُرده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.

In that night there shall be two in one bed; the one shall be taken and the other left:

35 دو زن که در کنار هم سرگرم آرد کردن گندم باشند، یکی برده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.

two women shall be grinding together; the one shall be taken and the other left:

36 دو مرد نیز که در مزرعه کار می‌کنند، یکی برده شده، و دیگری برجای خواهد ماند.»

two men shall be in the field; the one shall be taken and the other left.

37 شاگردان از عیسی پرسیدند: «خداوندا، به کجا برده خواهند شد؟» عیسی فرمود: «جایی که لاشه باشد، لاشخورها در آنجا جمع خواهند شد!»

And they answered and said unto Him, Where, Lord? And He said to them, where the carcase is, there will the eagles be gathered together.