< لاویان 6 >

خداوند به موسی فرمود: 1
Angraeng mah Mosi khaeah,
«هرگاه کسی نسبت به شخصی گناه کرده، به خداوند خیانت ورزد، و از پس دادن چیزی که پیش او گرو گذاشته شده خودداری نماید یا در امانت خیانت ورزد، یا دزدی کند یا مال همسایه‌اش را غصب نماید، 2
kami maeto loe a imtaeng kami mah hmuen maeto pakuemsak maw, to tih ai boeh loe hmuen to ap naah to hmuen to anih mah lak pae ving maw, to tih ai boeh loe aling pae ving maw;
و یا اینکه در خصوص چیز گمشده‌ای که پیدا کرده است دروغ بگوید و قسم بخورد که پیش او نیست، یا مرتکب هر گناهی از این قبیل شود، 3
to tih ai boeh loe hmuen to anghmatsak ving maw, to tih ai boeh loe hmuen kawng pongah amsawnlok a thuih moe, amsoem ai ah lokkamhaih to a sak moeng; to tiah anih mah zaehaih hmuen to sah moeng nahaeloe,
روزی که جرم او ثابت شود باید اصل مال را پس دهد و یک پنجم ارزش آن را نیز به آن افزوده، به صاحب مال بپردازد. 4
to kami loe sakpazae moeng moe, zaehaih tawnh boeh pongah, a lomh ih hmuen maw, to tih ai boeh loe aling ih hmuen maw, to tih ai boeh loe minawk mah ap ih hmuen maw, to tih ai boeh loe anghmat pacoengah hnuk let ih hmuen maw,
5
to tih ai boeh loe amsoem ai ah lokkam ih hmuen to, pangato thungah maeto thap moe, zae angbawnhaih niah, hmuen tawnkung khaeah nawnto paek let han oh.
او باید به عنوان قربانی جبران، یک قوچ بی‌عیب و با ارزش نزد کاهن به خیمۀ ملاقات بیاورد و به خداوند تقدیم کند. این قوچ باید مطابق معیار رسمی، ارزیابی شود. 6
Angraeng hmaa ah zae angbawnhaih sak hanah, zae angbawnhaih sak han khawt tih hmang, tiah na pakoep ih phoisa hoi nawnto, coek koi kaom ai tuu khongkha thung ih tuu tae to qaima khaeah sin ah.
کاهن با این قربانی برای او در حضور خداوند کفاره خواهد کرد و گناه او بخشیده خواهد شد.» 7
To naah qaima mah Angraeng hmaa ah anih han zae angbawnhaih sah pae ueloe, anih mah sak ih kawbaktih zaehaih doeh tahmen tih, tiah a naa.
آنگاه خداوند به موسی فرمود: 8
Angraeng mah Mosi khaeah,
«این دستورها را در مورد قربانی سوختنی به هارون و پسرانش بده. قربانی سوختنی باید تمام شب بر روی مذبح باشد و آتش مذبح خاموش نشود. 9
Aaron hoi a capanawk khaeah hae tiah thui paeh; hmai angbawnhaih daan loe hae tiah oh; hmai angbawnhaih sak naah, hmaicam pongah aqum puek, khawnbang khoek to hmai angqongsak poe ah; hmaicam ih hmai loe dueh ai ah, angqongsak poe han oh.
صبح روز بعد، کاهن لباس زیر و لباس کتانی خود را بپوشد و خاکستر قربانی سوختنی را برداشته، کنار مذبح بگذارد. 10
Qaima loe angmah ih puu ngan laihaw to angkhuk moe, puu ngan canghnawh kasawk to abuen han oh; anih mah hmaicam nuiah hmai mah kangh ih moi poep to la ueloe, hmaicam taengah suem tih.
سپس لباسش را عوض کند و خاکستر را بیرون از اردوگاه ببرد و در مکان طاهری که برای این کار مقرر شده است، بریزد. 11
To pacoengah angkhuk ih khukbuennawk to angkhring ueloe, kalah khukbuennawk angkraih pacoengah, a ohhaih im tasa bang ih hmuenciim ah moi pakhaemhaih hmaipoep to sin tih.
کاهن هر روز صبح هیزم تازه بر آن بنهد و قربانی سوختنی روزانه را روی آن بگذارد و چربی قربانی سلامتی را بر آن بسوزاند. 12
Hmaicam nui ih hmai loe angqong poe han oh; paduek han om ai; khawnbang kruek qaima mah hmaicam nuiah thing tik ueloe, to hmai nuiah hmai angbawnhaih ah sak ih moi to suem tih; to hmai nuiah angdaehhaih sak ih moithawk to pakhaem tih.
آتش مذبح باید همیشه روشن بماند و هرگز خاموش نشود. 13
Hmaicam pong ih hmai loe dueksak han om ai; boeng ai ah angqong poe han oh.
«قوانین مربوط به هدیهٔ آردی از این قرار است: کاهن برای تقدیم هدیهٔ آردی به خداوند جلوی مذبح بایستد، 14
Cang paekhaih daan loe hae tiah oh; Aaron capanawk mah cang hoi angbawnhaih to Angraeng khaeah, hmaicam hma ah sin o tih.
سپس مشتی از آرد مرغوب آغشته به روغن زیتون را با کندری که بر آن است بردارد و به عنوان نمونه برای خداوند روی مذبح بسوزاند. این هدیه مورد پسند خداوند خواهد بود. 15
Qaima mah cang hoi angbawnhaih sak ih hmuen thung hoiah takaw dip ban tamsum maeto la ueloe, panoek poehaih, situi hoi hmuihoihnawk boih to, Angraeng khaeah hmuihoih ah paek hanah hmaicam nuiah hmai hoi thlaek tih.
بقیهٔ آرد، متعلق به هارون و پسرانش می‌باشد تا از آن برای خوراک خود استفاده کنند. این آرد باید بدون خمیرمایه پخته شود و در حیاط خیمۀ ملاقات خورده شود. 16
Kamtlai to Aaron hoi a capanawk mah caa o tih; toe nihcae loe taeh thuh ai ih takaw hoiah hmuenciim, kaminawk amkhuenghaih kahni im longhma ah caa o tih.
این قسمت از هدیهٔ آردی را که بر آتش به خداوند تقدیم می‌شود، خداوند به کاهنان داده است. مانند قربانی گناه و قربانی جبران، این قسمت از هدیهٔ آردی نیز بسیار مقدّس می‌باشد. 17
Taeh thuh ih takaw to haek hmah; kai khaeah sak ih hmai angbawnhaih ah sak ih hmuen thung hoiah to takaw dip to nihcae han ka paek boeh; to loe zae angbawnhaih hoi sakpazae pongah angbawnhaih hmuen baktiah ni ciim.
پسران هارون نسل اندر نسل می‌توانند این قسمت از هدیه را بخورند. این هدیه که بر آتش به خداوند تقدیم می‌شود، همیشه سهم کاهنان خواهد بود و کس دیگری حق ندارد به آن دست بزند.» 18
To baktih takaw loe Aaron capanawk boih mah caa o thai tih. Hae loe hmabang angzo han koi caanawk mah toep han ih taham ah kaom, Angraeng khaeah sak ih hmai angbawnhaih daan ah om tih; to angbawnhaih hmuen sui kaminawk boih loe ciimcai o tih, tiah a naa.
سپس خداوند به موسی فرمود: 19
Angraeng mah Mosi khaeah,
«هارون و هر کدام از پسرانش در روزی که برای انتصاب به مقام کاهنی مسح می‌شوند باید یک کیلو آرد مرغوب، به اندازهٔ هدیهٔ آردی روزانه به حضور خداوند بیاورند و نصف آن را در صبح و نصف دیگر را در عصر به خداوند تقدیم کنند. 20
Aaron hoi a capanawk loe, situi bawh moe, toksak caksakhaih ni hoi kamtong, Angraeng khaeah cang hoi sak ih angbawnhaih dungzan ah a sinh o hanah, takaw dip ephah hato thungah maeto, akhawn bang ah ahap, duembang ah ahap paek o tih.
این هدیه باید روی ساج با روغن زیتون پخته شود سپس تکه‌تکه شده، به عنوان هدیهٔ آردی به خداوند تقدیم گردد. این هدیه مورد پسند خداوند خواهد بود. 21
To takaw loe camphaek laom pongah situi hoi haek pacoengah, a thungah sin ueloe, kamtlai takaw dipnawk to hmuihoih ah Angraeng khaeah paek tih.
هر کاهنی که به جای پدر خود، کاهن اعظم می‌شود باید در روز انتصاب خود همین هدیه را به خداوند تقدیم کند. این فریضه‌ای ابدی است. 22
Aaron zuengah qaima ah situi bawh ih a capanawk mah angbawnhaih to sah o tih; hae loe dungzan ah kaom Angraeng khaeah paek ih hmuen tathlanghaih daan ah oh; hmuen boih hmai pakhaem oh.
هر هدیۀ آردی کاهن باید تماماً سوزانده شود و چیزی از آن خورده نشود.» 23
Qaima han sak ih cang hoi angbawnhaih loe, hmai hoi thlaek boih han oh; caak han om ai, tiah a naa.
خداوند به موسی فرمود: 24
Angraeng mah Mosi khaeah,
«این دستورها را در مورد قربانی گناه به هارون و پسرانش بده. این قربانی بسیار مقدّس است و باید در حضور خداوند در جایی ذبح شود که قربانیهای سوختنی را سر می‌برند. 25
Aaron hoi a capanawk khaeah hae tiah thui paeh; Zae angbawnhaih daan loe hae tiah oh; hmai hoi sak ih angbawnhaih moi bohhaih ahmuen ah, zae angbawnhaih moi to Angraeng hmaa ah boh han oh; hae loe kaciim koek ah oh.
کاهنی که قربانی را تقدیم می‌کند، گوشت آن را در حیاط خیمۀ ملاقات که جای مقدّسی است، بخورد. 26
Zae angbawnhaih sah qaima mah moi to caa tih; kaminawk amkhuenghaih kahni im longhma ih, hmuenciim ah caa tih.
فقط کسانی که تقدیس شده‌اند، یعنی کاهنان، اجازه دارند به این گوشت دست بزنند. اگر خون آن قربانی به لباس ایشان بپاشد باید لباس خود را در مکانی مقدّس بشویند. 27
Angbawnhaih moi sui kaminawk boih loe ciim o tih; khukbuen nuiah athii to akap moeng nahaeloe, hmuenciim ah pasuk ah.
ظرف سفالینی که گوشت در آن پخته می‌شود باید شکسته شود. اگر گوشت در یک ظرف مسی پخته شده باشد باید آن ظرف را کاملاً تمیز کنند و با آب بشویند. 28
Moi thonghaih long laom to pakoih oh; toe moi to sum kamling pongah thong o nahaeloe, laom to hmawt o suidik ah loe tui hoiah pasae oh.
هر مردی از خانوادۀ کاهنان می‌تواند از این گوشت بخورد. این قربانی بسیار مقدّس است. 29
Qaima imthung takoh nongpa boih mah moi to caa o tih; hae loe kaciim koek ah oh.
اما در مواردی که خون قربانی گناه برای کفاره در قدس به داخل خیمۀ ملاقات برده می‌شود، گوشت قربانی را نباید خورد بلکه باید تماماً سوزاند. 30
Toe zae angbawnhaih sak hanah zae angbawnhaih moi thii to kaminawk amkhuenghaih kahni imthung ih hmuenciim ah sin nahaeloe, to angbawnhaih moi to caa hmah; hmai hoi qoeng oh, tiah a naa.

< لاویان 6 >