لاویان 24
| خداوند به موسی فرمود: | 1 |
Adonai spoke to Moses [Drawn out], saying,
| «به بنی‌اسرائیل دستور بده روغن خالص از زیتون فشرده برای ریختن در چراغدان بیاورند تا چراغها همیشه روشن باشند. | 2 |
“Enjoin the children of Israel [God prevails], that they bring to you pure olive oil beaten for the light, to cause a menorah ·lamp· to burn continually.
| هارون چراغدان را بیرونِ پرده صندوق عهد در خیمۀ ملاقات، از غروب تا صبح همیشه در حضور خدا روشن نگاه دارند. این یک قانون جاودانی برای نسلهای شماست. | 3 |
Outside of the veil of the Testimony, in the Tent of Meeting, shall Aaron [Light-bringer] keep it in order from evening to morning before Adonai continually: it shall be a statute forever throughout all your generations.
| او باید چراغهای چراغدان طلای خالص را همیشه در حضور خداوند روشن نگاه دارد. | 4 |
He shall keep in order the menorah ·lamp· candles on the pure gold menorah ·lamp· before Adonai continually.
| «آرد مرغوب بردار و از آن دوازده قرص نان بپز؛ برای هر قرص، یک کیلو آرد مصرف کن. | 5 |
“You shall take fine flour, and bake twelve cakes of it: one tenth of an ephah [two omers; 4.6 q; 4.4 L] shall be in one cake.
| آنها را در دو ردیف شش تایی روی میزی که از طلای خالص است و در حضور خداوند قرار دارد بگذار. | 6 |
You shall set them in two rows, six on a row, on the pure gold table before Adonai.
| روی هر ردیف نان، کندر خالص بگذار، تا همراه نان، به عنوان یادگاری و هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم شود. | 7 |
You shall put pure frankincense on each row, that it may be to the bread for a memorial, even an offering made by fire to Adonai.
| هر روز شبّات، این نان باید در حضور خداوند چیده شود. این نان به عنوان عهدی ابدی باید از بنی‌اسرائیل دریافت شود. | 8 |
Every Shabath ·Intermission· day he shall set it in order before Adonai continually. It is on the behalf of the children of Israel [God prevails] an everlasting covenant.
| نانها به هارون و پسرانش و نسلهای او تعلق دارد و ایشان باید آنها را در جای مقدّسی که برای این منظور در نظر گرفته شده است بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که بر آتش به درگاه خداوند تقدیم می‌شود.» | 9 |
It shall be for Aaron [Light-bringer] and his sons; and they shall eat it in a holy place: for it is most holy to him of the offerings of Adonai made by fire by a perpetual statute.”
| روزی در اردوگاه، مرد جوانی که مادرش اسرائیلی و پدرش مصری بود با یکی از مردان اسرائیلی به نزاع پرداخت. | 10 |
The son of an Israelite [Descendant of God prevails] woman, whose father was an Egyptian [person from Abode of slavery], went out among the children of Israel [God prevails]; and the son of the Israelite [Descendant of God prevails] woman and a man of Israel [God prevails] strove together in the camp.
| هنگام نزاع مردی که پدرش مصری بود به خداوند کفر گفت. پس او را نزد موسی آوردند. (مادر آن مرد، دختر دبری از قبیلهٔ دان بود و شلومیت نام داشت.) | 11 |
The son of the Israelite [Descendant of God prevails] woman blasphemed HaShem [The Name], and cursed; and they brought him to Moses [Drawn out]. His mother’s name was Shelomith, the daughter of Dibri, of the tribe of Dan [He judged].
| او را به زندان انداختند تا هنگامی که معلوم شود خواست خداوند برای او چیست. | 12 |
They put him in custody, until Adonai’s will should be declared to them.
| آنگاه خداوند به موسی فرمود: | 13 |
Adonai spoke to Moses [Drawn out], saying,
| «کسی را که کفر گفته بیرون اردوگاه ببر و به تمام کسانی که کفر او را شنیدند، بگو که دستهای خود را بر سر او بگذارند. بعد تمام جماعت او را سنگسار کنند. | 14 |
“Bring out of the camp him who cursed; and let all who sh'ma ·heard obeyed· him lay their hands on his head, and let all the congregation stone him.
| به بنی‌اسرائیل بگو: هر که به خدای خود کفر و ناسزا بگوید باید سزایش را ببیند. | 15 |
You shall speak to the children of Israel [God prevails], saying, ‘Whoever curses his God shall bear his crime deserving penalty, sin ·missing the goal·.
| هر که نام خداوند را کفر بگوید باید کشته شود؛ تمام جماعت باید او را سنگسار کنند. هر اسرائیلی یا غیراسرائیلی میان شما که به خداوند کفر بگوید، باید کشته شود. | 16 |
He who blasphemes Adonai’s name, he shall surely be put to death. All the congregation shall certainly stone him. The foreigner as well as the native-born, when he blasphemes HaShem [The Name], shall be put to death.
| «هر که انسانی را بکشد، باید کشته شود. | 17 |
“‘He who strikes any man mortally shall surely be put to death.
| هر کس حیوانی را که مال خودش نیست بکشد، باید عوض دهد: جان در عوض جان. | 18 |
He who strikes an animal mortally shall make it good, life for life.
| هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود: | 19 |
If anyone injures his neighbor; as he has done, so shall it be done to him:
| شکستگی به عوض شکستگی، چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان. | 20 |
fracture for fracture, eye for eye, tooth for tooth; as he has injured someone, so shall it be done to him.
| پس، هر کس حیوانی را بکشد، باید برای آن عوض دهد، اما اگر انسانی را بکشد، باید کشته شود. | 21 |
He who kills an animal shall make it good; and he who kills a man shall be put to death.
| این قانون هم برای غریبه‌ها و هم برای اسرائیلی‌هاست. من یهوه، خدای شما هستم.» | 22 |
You shall have one kind of judgment for the foreigner as well as the native-born; for I am Adonai your God.’”
| پس آن جوان را که کفر و ناسزا گفته بود بیرون اردوگاه برده، همان‌طور که خداوند به موسی امر فرموده بود، سنگسار کردند. | 23 |
Moses [Drawn out] spoke to the children of Israel [God prevails]; and they brought out him who had cursed out of the camp, and stoned him with stones. The children of Israel [God prevails] did as Adonai enjoined Moses [Drawn out].
