< لاویان 24 >

خداوند به موسی فرمود: 1
耶和華曉諭摩西說:
«به بنی‌اسرائیل دستور بده روغن خالص از زیتون فشرده برای ریختن در چراغدان بیاورند تا چراغها همیشه روشن باشند. 2
「要吩咐以色列人,把那為點燈搗成的清橄欖油拿來給你,使燈常常點着。
هارون چراغدان را بیرونِ پرده صندوق عهد در خیمۀ ملاقات، از غروب تا صبح همیشه در حضور خدا روشن نگاه دارند. این یک قانون جاودانی برای نسلهای شماست. 3
在會幕中法櫃的幔子外,亞倫從晚上到早晨必在耶和華面前經理這燈。這要作你們世世代代永遠的定例。
او باید چراغهای چراغدان طلای خالص را همیشه در حضور خداوند روشن نگاه دارد. 4
他要在耶和華面前常收拾精金燈臺上的燈。」
«آرد مرغوب بردار و از آن دوازده قرص نان بپز؛ برای هر قرص، یک کیلو آرد مصرف کن. 5
「你要取細麵,烤成十二個餅,每餅用麵伊法十分之二。
آنها را در دو ردیف شش تایی روی میزی که از طلای خالص است و در حضور خداوند قرار دارد بگذار. 6
要把餅擺列兩行,每行六個,在耶和華面前精金的桌子上;
روی هر ردیف نان، کندر خالص بگذار، تا همراه نان، به عنوان یادگاری و هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم شود. 7
又要把淨乳香放在每行餅上,作為紀念,就是作為火祭獻給耶和華。
هر روز شبّات، این نان باید در حضور خداوند چیده شود. این نان به عنوان عهدی ابدی باید از بنی‌اسرائیل دریافت شود. 8
每安息日要常擺在耶和華面前;這為以色列人作永遠的約。
نانها به هارون و پسرانش و نسلهای او تعلق دارد و ایشان باید آنها را در جای مقدّسی که برای این منظور در نظر گرفته شده است بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که بر آتش به درگاه خداوند تقدیم می‌شود.» 9
這餅是要給亞倫和他子孫的;他們要在聖處吃,為永遠的定例,因為在獻給耶和華的火祭中是至聖的。」
روزی در اردوگاه، مرد جوانی که مادرش اسرائیلی و پدرش مصری بود با یکی از مردان اسرائیلی به نزاع پرداخت. 10
有一個以色列婦人的兒子,他父親是埃及人,一日閒遊在以色列人中。這以色列婦人的兒子和一個以色列人在營裏爭鬥。
هنگام نزاع مردی که پدرش مصری بود به خداوند کفر گفت. پس او را نزد موسی آوردند. (مادر آن مرد، دختر دبری از قبیلهٔ دان بود و شلومیت نام داشت.) 11
這以色列婦人的兒子褻瀆了聖名,並且咒詛,就有人把他送到摩西那裏。(他母親名叫示羅密,是但支派底伯利的女兒。)
او را به زندان انداختند تا هنگامی که معلوم شود خواست خداوند برای او چیست. 12
他們把那人收在監裏,要得耶和華所指示的話。
آنگاه خداوند به موسی فرمود: 13
耶和華曉諭摩西說:
«کسی را که کفر گفته بیرون اردوگاه ببر و به تمام کسانی که کفر او را شنیدند، بگو که دستهای خود را بر سر او بگذارند. بعد تمام جماعت او را سنگسار کنند. 14
「把那咒詛聖名的人帶到營外。叫聽見的人都放手在他頭上;全會眾就要用石頭打死他。
به بنی‌اسرائیل بگو: هر که به خدای خود کفر و ناسزا بگوید باید سزایش را ببیند. 15
你要曉諭以色列人說:凡咒詛上帝的,必擔當他的罪。
هر که نام خداوند را کفر بگوید باید کشته شود؛ تمام جماعت باید او را سنگسار کنند. هر اسرائیلی یا غیراسرائیلی میان شما که به خداوند کفر بگوید، باید کشته شود. 16
那褻瀆耶和華名的,必被治死;全會眾總要用石頭打死他。不管是寄居的是本地人,他褻瀆耶和華名的時候,必被治死。
«هر که انسانی را بکشد، باید کشته شود. 17
打死人的,必被治死;
هر کس حیوانی را که مال خودش نیست بکشد، باید عوض دهد: جان در عوض جان. 18
打死牲畜的,必賠上牲畜,以命償命。
هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود: 19
人若使他鄰舍的身體有殘疾,他怎樣行,也要照樣向他行:
شکستگی به عوض شکستگی، چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان. 20
以傷還傷,以眼還眼,以牙還牙。他怎樣叫人的身體有殘疾,也要照樣向他行。
پس، هر کس حیوانی را بکشد، باید برای آن عوض دهد، اما اگر انسانی را بکشد، باید کشته شود. 21
打死牲畜的,必賠上牲畜;打死人的,必被治死。
این قانون هم برای غریبه‌ها و هم برای اسرائیلی‌هاست. من یهوه، خدای شما هستم.» 22
不管是寄居的是本地人,同歸一例。我是耶和華-你們的上帝。」
پس آن جوان را که کفر و ناسزا گفته بود بیرون اردوگاه برده، همان‌طور که خداوند به موسی امر فرموده بود، سنگسار کردند. 23
於是,摩西曉諭以色列人,他們就把那咒詛聖名的人帶到營外,用石頭打死。以色列人就照耶和華所吩咐摩西的行了。

< لاویان 24 >