لاویان 24

1 خداوند به موسی فرمود:

Господ говори още на Моисея, казвайки:

2 «به بنی‌اسرائیل دستور بده روغن خالص از زیتون فشرده برای ریختن در چراغدان بیاورند تا چراغها همیشه روشن باشند.

Заповядай на израилтяните да ти донесат първоток чисто дървено масло за осветление, за да свети постоянно светило.

3 هارون چراغدان را بیرونِ پرده صندوق عهد در خیمۀ ملاقات، از غروب تا صبح همیشه در حضور خدا روشن نگاه دارند. این یک قانون جاودانی برای نسلهای شماست.

Аарон да го приготвя отвън завесата, която е пред плочите на свидетелството в шатъра за срещане, за да свети от вечер до заран пред Господа винаги; това да бъде вечен закон във всичките ви поколения.

4 او باید چراغهای چراغدان طلای خالص را همیشه در حضور خداوند روشن نگاه دارد.

На чистозлатния светилник да приготвя светилата пред Господа винаги.

5 «آرد مرغوب بردار و از آن دوازده قرص نان بپز؛ برای هر قرص، یک کیلو آرد مصرف کن.

И да вземеш чисто брашно, от което да опечеш дванадесет пити; всяка пита да бъде две десети от ефа.

6 آنها را در دو ردیف شش تایی روی میزی که از طلای خالص است و در حضور خداوند قرار دارد بگذار.

И да ги сложиш на два реда, по шест на всеки ред, върху чистозлатната трапеза пред Господа.

7 روی هر ردیف نان، کندر خالص بگذار، تا همراه نان، به عنوان یادگاری و هدیۀ مخصوص به خداوند تقدیم شود.

И на всеки ред да туриш чист ливан; и това ще бъде върху хляба за спомен в принос чрез огън Господу.

8 هر روز شبّات، این نان باید در حضور خداوند چیده شود. این نان به عنوان عهدی ابدی باید از بنی‌اسرائیل دریافت شود.

Всеки съботен ден свещеникът да слага това винаги пред Господа; това е от страна на израилтяните вечен завет.

9 نانها به هارون و پسرانش و نسلهای او تعلق دارد و ایشان باید آنها را در جای مقدّسی که برای این منظور در نظر گرفته شده است بخورند، زیرا این هدیه از مقدّسترین هدایایی است که بر آتش به درگاه خداوند تقدیم می‌شود.»

И те ще бъдат за Аарона и за синовете му, които да ги ядат на свето място; защото са пресвети нему от жертвите принасяни чрез огън Господу; това е вечен закон.

10 روزی در اردوگاه، مرد جوانی که مادرش اسرائیلی و پدرش مصری بود با یکی از مردان اسرائیلی به نزاع پرداخت.

И синът на една израилтянка, на когото бащата беше египтянин, излезе между израилтяните; и синът на израилтянката и един израилтянин се караха в стана.

11 هنگام نزاع مردی که پدرش مصری بود به خداوند کفر گفت. پس او را نزد موسی آوردند. (مادر آن مرد، دختر دبری از قبیلهٔ دان بود و شلومیت نام داشت.)

И синът на израилтянката похули Господното Име и прокле. И доведоха го при Моисея. (А името на майка му беше Саломита, дъщеря на Даврия, от Дановото племе).

12 او را به زندان انداختند تا هنگامی که معلوم شود خواست خداوند برای او چیست.

И туриха го под стража, догде им се обяви от Господа, какво да му сторят.

13 آنگاه خداوند به موسی فرمود:

И Господ говори на Моисея, казвайки:

14 «کسی را که کفر گفته بیرون اردوگاه ببر و به تمام کسانی که کفر او را شنیدند، بگو که دستهای خود را بر سر او بگذارند. بعد تمام جماعت او را سنگسار کنند.

Изведи вън от стана онзи, който прокле; и всички, които са го чули, нека турят ръцете си на главата му, и цялото общество нека го убие с камъни.

15 به بنی‌اسرائیل بگو: هر که به خدای خود کفر و ناسزا بگوید باید سزایش را ببیند.

И говори на израилтяните, като речеш: Който прокълне своя Бог ще носи греха си.

16 هر که نام خداوند را کفر بگوید باید کشته شود؛ تمام جماعت باید او را سنگسار کنند. هر اسرائیلی یا غیراسرائیلی میان شما که به خداوند کفر بگوید، باید کشته شود.

Който похули Господното име непременно да се умъртви; цялото общество да го убие с камъни; бил той чужденец или туземец, когато похули Господното име, да се умъртви.

17 «هر که انسانی را بکشد، باید کشته شود.

Който убие някой човек, непременно да се умъртви.

18 هر کس حیوانی را که مال خودش نیست بکشد، باید عوض دهد: جان در عوض جان.

А който убие животно, да го плати, Живот за живот.

19 هر که صدمه‌ای به کسی وارد کند، باید به خود او نیز همان صدمه وارد شود:

И ако някой причини повреда на ближния си, нека се направи нему така, както е направил той:

20 شکستگی به عوض شکستگی، چشم به عوض چشم و دندان به عوض دندان.

строшено за строшено, око за око, зъб за зъб; според повредата, която причини той на човека, така да се направи и нему.

21 پس، هر کس حیوانی را بکشد، باید برای آن عوض دهد، اما اگر انسانی را بکشد، باید کشته شود.

Който убие животно, да го плати; а който убие човек, да се умъртви.

22 این قانون هم برای غریبه‌ها و هم برای اسرائیلی‌هاست. من یهوه، خدای شما هستم.»

Един закон да имате, както за чужденеца така и за туземеца; защото Аз съм Господ вашият Бог.

23 پس آن جوان را که کفر و ناسزا گفته بود بیرون اردوگاه برده، همان‌طور که خداوند به موسی امر فرموده بود، سنگسار کردند.

И тъй, Моисей каза на израилтяните; и те изведоха вън от стана онзи, който бе проклел, и го убиха с камъни; израилтяните сториха, според както Господ заповяда на Моисея.