لاویان 17

1 خداوند به موسی فرمود:

And he spoke Yahweh to Moses saying.

2 «این دستورها را به هارون و پسرانش و به تمام بنی‌اسرائیل بده. این است آنچه خداوند فرموده است:

Speak to Aaron and to sons his and to all [the] people of Israel and you will say to them this [is] the thing which he has commanded Yahweh saying.

3 هر اسرائیلی که گاو یا گوسفند یا بزی را در جایی دیگر غیر از داخل یا خارج اردوگاه ذبح کند،

A person a person from [the] house of Israel who he will cut [the] throat of an ox or a young ram or a goat in the camp or who he will cut [the] throat of [it] from [the] outside of the camp.

4 بجای اینکه آن را کنار در خیمۀ ملاقات بیاورد تا به عنوان هدیه به خداوند تقدیم کند، آن شخص خون ریخته و مجرم است و باید از میان قوم خود منقطع شود.

And to [the] entrance of [the] tent of meeting not he has brought it to present a present to Yahweh before [the] dwelling place of Yahweh blood it will be reckoned to the person that blood he has shed and he will be cut off the person that from among people his.

5 هدف از این قانون این است که قوم اسرائیل دیگر در صحرا قربانی نکنند. قوم باید قربانیهای خود را دم در خیمۀ ملاقات پیش کاهن بیاورند و آنها را به عنوان قربانی سلامتی به خداوند تقدیم کنند.

So that that they may bring [the] people of Israel sacrifices their which they [are] sacrificing on [the] face of the field and they will bring them to Yahweh to [the] entrance of [the] tent of meeting to the priest and they will sacrifice sacrifices of peace offerings to Yahweh them.

6 سپس کاهن خون آنها را بر مذبح خداوند که دم در خیمۀ ملاقات است بپاشد و چربی آنها را همچون عطر خوشبویی که مورد پسند خداوند است بسوزاند.

And he will sprinkle the priest the blood on [the] altar of Yahweh [the] entrance of [the] tent of meeting and he will make smoke the fat to an odor of soothing to Yahweh.

7 قوم اسرائیل دیگر نباید در صحرا برای ارواح شریر قربانی کنند و به خداوند خیانت ورزند. این برای شما قانونی است همیشگی که باید نسل اندر نسل بجا آورده شود.

And not they will sacrifice again sacrifices their to the goat idols which they [are] prostituting themselves after them a statute of perpetuity it will be this for them to generations their.

8 «پس به آنها بگو: هرگاه یک اسرائیلی یا غریبی که در میان قوم ساکن است قربانی سوختنی یا قربانی‌های دیگر تقدیم کند،

And to them you will say a person a person from [the] house of Israel and of the sojourner[s] who he will sojourn in midst of them who he will offer up a burnt offering or a sacrifice.

9 اما آن را در جایی غیر از دم در خیمۀ ملاقات برای خداوند قربانی کند، آن شخص باید از میان قوم منقطع شود.

And to [the] entrance of [the] tent of meeting not he will bring it to offer it to Yahweh and he will be cut off the person that from kinspeople his.

10 «هر کس خون بخورد، چه اسرائیلی باشد، چه غریبی که در میان شما ساکن است، روی خود را از او برگردانده او را از میان قوم منقطع خواهم کرد،

And a person a person from [the] house of Israel and of the sojourner[s] who sojourns in midst of them who he will eat any blood and I will set face my on the person who eats blood and I will cut off it from among people its.

11 زیرا جان هر موجودی در خون اوست و من خون را به شما داده‌ام تا برای کفارهٔ جانهای خود، آن را بر روی مذبح بپاشید. خون است که برای جان کفاره می‌کند.

For [the] life of the flesh [is] in the blood it and I I have given it to you on the altar to make atonement on selves your for [is] the blood it [which] by the life it makes atonement.

12 به همین دلیل است که به قوم اسرائیل حکم می‌کنم که نه خودشان خون بخورند و نه غریبی که در میان ایشان ساکن است.

There-fore I have said to [the] people of Israel any person from you not it will eat blood and the sojourner who sojourns in midst of you not he will eat blood.

13 هر کس به شکار برود، خواه اسرائیلی باشد خواه غریبی که در میان شماست و حیوان یا پرندهٔ حلال گوشتی را شکار کند، باید خونش را بریزد و روی آن را با خاک بپوشاند،

And a person a person from [the] people of Israel and of the sojourner[s] who sojourns in midst of them who he will hunt hunted game of an animal or a bird which it will be eaten and he will pour out blood its and he will cover it with dust.

14 زیرا جان هر موجودی در خون اوست. به همین دلیل است که به قوم اسرائیل گفتم که هرگز خون نخورند، زیرا حیات هر موجود زنده‌ای در خون آن است. پس هر کس خون بخورد باید از میان قوم اسرائیل منقطع شود.

For [the] life of all flesh blood its [is] life its it and I have said to [the] people of Israel [the] blood of any flesh not you must eat for [the] life of all flesh [is] blood its it all [those who] eat it he will be cut off.

15 «هر اسرائیلی یا غریبی که گوشت حیوان مرده یا دریده شده‌ای را بخورد، باید لباس خود را بشوید و غسل کند. او بعد از غروب طاهر خواهد بود.

And every person who it will eat a carcass and a torn animal among the native-born and among the sojourner and he will wash garments his and he will wash with water and he will be unclean until the evening and he will be pure.

16 ولی اگر لباسهایش را نشوید و غسل نکند مجرم خواهد بود.»

And if not he will wash and body his not he will wash and he will bear iniquity his.