< لاویان 14 >

خداوند به موسی فرمود: 1
BOEIPA. loh Moses te a voek tih,
«این دستورها دربارهٔ شخصی است که از بیماریهای پوستی شفا یافته و برای تطهیرش او را نزد کاهن آورده‌اند: 2
“He tah aka pahuk te ciimnah khohnin ah khosoih taengla a khuen vaengkah olkhueng ni.
کاهن باید برای معاینهٔ او از اردوگاه بیرون رود. اگر دید که جذام برطرف شده است 3
Te dongah khosoih te rhaehhmuen vongvoel la cet saeh. Te phoeiah khosoih. loh so saeh lamtah aka pahuk kah hmaibae tloh te a hoeih atah,
دستور دهد دو پرندهٔ زندهٔ حلال گوشت، چند تکه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه از گیاه زوفا برای مراسم تطهیر شخص شفا یافته بیاورند. 4
khosoih loh uen saeh lamtah caihcil sak ham aka hing vathawt phiknit a cimbit neh lamphai thing, hlampai lingdik neh pumpiding te khuen saeh.
سپس دستور دهد که یکی از پرندگان را در یک ظرف سفالین که آن را روی آب روان گرفته باشند سر ببرند 5
Te phoeiah khosoih. loh uen saeh lamtah vathawt pakhat te lai am khuikah tui hing soah ngawn saeh.
و چوب سرو، نخ قرمز، شاخهٔ زوفا و پرندهٔ زنده را در خون پرنده‌ای که بر آب روان سرش بریده شده فرو کند. 6
Vathawt pakhat te a hing la khuen saeh lamtah lamphai thing neh, hlampai a lingdik khaw, pumpiding khaw, vathawt aka hing te khaw tui hing sokah a ngawn vathawt thii khuila nuem saeh.
سپس کاهن خون را هفت مرتبه روی شخصی که از جذام شفا یافته، بپاشد و او را طاهر اعلام کند و پرندهٔ زنده را هم در صحرا رها نماید. 7
Te phoeiah hmaibae aka caihcil soah voei rhih haeh thil saeh lamtah caihcil coeng ti saeh. Te phoeiah vaa hing te khohmuen hoeng la tueih saeh.
آنگاه شخصی که شفا یافته لباس خود را بشوید و تمام موی خود را بتراشد و خود را بشوید تا طاهر شود. سپس او می‌تواند به اردوگاه بازگشته، در آنجا زندگی کند؛ ولی باید تا هفت روز بیرون خیمه‌اش بماند. 8
Te phoeiah aka caihcil coeng long te a himbai suk saeh lamtah a sam boeih vo saeh. Te phoeiah tui hlu saeh lamtah caihcil uh saeh. Te phoeiah rhaehhmuen khuila ha kun saeh. Tedae dap tol ah hnin rhih khosa saeh.
در روز هفتم دوباره تمام موی خود را که شامل موی سر، ریش، ابرو و سایر قسمتهای بدن او می‌شود، بتراشد و لباسهایش را بشوید و حمام کند. آنگاه آن شخص طاهر خواهد بود. 9
Tedae hnin rhih a lo vaengah a lu neh a baengpae dongkah a sam boeih, a mik kong khaw vo saeh. A mul te boeih vo saeh lamtah a himbai te suk saeh. A pumsa te tui neh sil saeh lamtah caihcil saeh.
«روز بعد، یعنی روز هشتم، باید دو برهٔ نر بی‌عیب و یک میش یک سالهٔ بی‌عیب با سه کیلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زیتون به عنوان هدیهٔ آردی و یک سوم لیتر روغن زیتون نزد کاهن بیاورد. 10
A hnin rhet dongah tutal a hmabut pumnit neh tumanu kum khat ca a hmabut pumat, situi neh a thoek khocang vaidam doh thum, situi khap at khuen saeh.
سپس کاهن آن شخص و هدیهٔ وی را دم در خیمۀ ملاقات به حضور خداوند بیاورد. 11
Te phoeiah khosoih taengah nawn saeh lamtah aka caihcil hlang te tingtunnah dap thohka kah BOEIPA mikhmuh ah caihcil saeh.
کاهن باید یکی از بره‌های نر را با روغن زیتون گرفته، با تکان دادن آنها در جلوی مذبح، به عنوان قربانی جبران به خداوند تقدیم کند. (این قربانی جزو هدایای مخصوصی است که به کاهن تعلق می‌گیرد.) 12
Te vaengah tutal pakhat te khosoih. loh lo saeh lamtah situi khap at neh hmaithennah la rhen nawn saeh. Te phoeiah thueng hmueih te BOEIPA mikhmuh ah thueng saeh.
سپس کاهن در خیمۀ ملاقات در جایی که قربانی گناه و قربانی سوختنی ذبح می‌شوند، بره را سر ببرد. این قربانی جبران بسیار مقدّس است و باید مثل قربانی گناه برای خوراک به کاهن داده شود. 13
Tuca te hmaithennah boirhaem bangla khosoih ham cim tih a cim koek coeng dongah boirhaem neh hmuen cim dongkah hmueihhlutnah a ngawn nah hmuen ah ngawn saeh.
کاهن، خون قربانی جبران را بگیرد و مقداری از آن را بر نرمهٔ گوش راست شخصی که طاهر می‌شود و روی شست دست راست او و روی شست پای راستش بمالد. 14
Te vaengah hmaithennah thii te khosoih. loh lo saeh. Te phoeiah aka caihcil hlang kah bantang hna, a hnapae neh bantang kut kah kutnu dongah khaw, bantang kho kah khopuei dongah khaw khosoih. loh koelh pah saeh.
پس از آن، کاهن مقداری از روغن زیتون را گرفته، آن را در کف دست چپ خود بریزد، 15
Khap dongkah situi te khaw khosoih. loh lo saeh lamtah khosoih kah banvoei kutpha dongah bueih saeh.
و انگشت دست راست خود را در آن فرو برده، هفت بار روغن را به حضور خداوند بپاشد. 16
Te phoeiah khosoih. loh a banvoei kutpha dongkah situi khuila bantang kutdawn te nuem saeh lamtah situi te BOEIPA mikhmuh ah a kutdawn neh voei rhih haeh saeh.
سپس کاهن مقداری از روغن کف دست خود را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد. 17
A kutpha dongkah situi aka coih te khosoih loh aka caihcil kah bantang hna hnapae dongah khaw, a bantang kut kah kutnu dongah khaw, a bantang kho kah khonu dongah khaw, hmaithennah thii soah khaw koelh saeh.
بعد روغن باقیمانده در کف دست خود را بر سر آن شخص بمالد. به این ترتیب کاهن در حضور خداوند برای او کفاره خواهد کرد. 18
Khosoih kutpha dongah situi aka coih te aka caihcil kah a lu dongah hluk pah saeh lamtah anih ham te khosoih. loh BOEIPA mikhmuh ah dawth pah saeh.
پس از آن، کاهن باید قربانی گناه را تقدیم کند و بار دیگر مراسم کفاره را برای شخصی که از جذام خود طاهر می‌شود به جا آورد. سپس کاهن قربانی سوختنی را سر ببرد، 19
Te vaengah boirhaem te khosoih. loh nawn saeh lamtah hmueihhlutnah te a ngawn phoeiah a tihnai lamkah aka caihcil ham dawth pah saeh.
و آن را با هدیهٔ آردی بر مذبح تقدیم نموده، برای آن شخص کفاره کند تا طاهر محسوب شود. 20
Hmueihtuk dongkah hmueihhlutnah neh khocang te khaw khosoih. loh nawn saeh. Te phoeiah anih ham te khosoih. loh dawth pah saeh lamtah caihcil saeh.
«اگر آن شخص فقیر باشد و نتواند دو بره قربانی کند، می‌تواند یک برهٔ نر به عنوان قربانی جبران بیاورد تا هنگام برگزاری مراسم کفاره جلوی مذبح تکان داده شود و به خداوند تقدیم گردد. همراه با آن یک کیلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زیتون به عنوان هدیهٔ آردی و یک سوم لیتر روغن زیتون نیز باید تقدیم شود. 21
Tedae anih te tattloel oeh tih a kut loh a na pawt atah anih ham a dawth pah vaengkah thueng hmueih la hmaithennah tuca pakhat, khocang ham situi neh a thoek vaidam doh at neh situi khap at,
آن شخص باید دو قمری یا دو جوجه کبوتر نیز بیاورد و یکی را برای قربانی گناه و دیگری را برای قربانی سوختنی تقدیم کند. 22
vahu phiknit mai khaw, vahui ca phiknit mai khaw a kut loh a na thai te tah khuen van saeh lamtah pakhat te boirhaem la, pakhat te hmueihhlutnah la om saeh.
روز هشتم آنها را دم در خیمۀ ملاقات نزد کاهن بیاورد تا در حضور خداوند برای مراسم طهارت او تقدیم شوند. 23
Te te a rhet hnin dongah tah amah kah a ciimnah ham te tingtunnah dap thohka kah BOEIPA mikhmuh ah khosoih taengla khuen saeh.
کاهن بره را به عنوان قربانی جبران همراه با روغن بگیرد و آنها را جلوی مذبح تکان داده، به خداوند تقدیم کند. (این قربانی جزو هدایای مخصوصی است که به کاهن تعلق می‌گیرد.) 24
Te vaengah hmaithennah tuca neh situi khap at te khosoih. loh lo saeh lamtah BOEIPA mikhmuh ah thueng hmueih la khosoih. loh thueng saeh.
سپس بره را به عنوان قربانی جبران ذبح کند و قدری از خون آن را روی نرمهٔ گوش راست شخصی که طاهر می‌شود و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد. 25
Hmaithennah tuca te khaw ngawn saeh. Te phoeiah hmaithennah thii te khosoih. loh lo saeh lamtah aka caihcil kah bantang hna hnapae neh bantang kut kah kutnu dongah khaw, bantang kho kah khonu dongah khaw koelh pah saeh.
سپس کاهن مقداری از روغن زیتون را در کف دست چپ خود بریزد 26
Situi te khaw khosoih. loh khosoih kah banvoei kutpha dongah bueih saeh.
و با انگشت راستش قدری از آن را هفت بار به حضور خداوند بپاشد. 27
banvoei kutpha dongkah situi te BOEIPA mikhmuh ah khosoih loh a bantang kutdawn neh voei rhih haeh saeh.
بعد قدری از روغن زیتون کف دستش را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست وی بمالد. 28
A kutpha dongkah situi te khosoih loh a caihcil sak hlang kah bantang hna hnapae dongah, bantang kut kah kutnu dongah khaw, bantang kho kah khonu dongah khaw, hmaithennah thii hmuen ah khaw koelh saeh.
روغن باقیمانده در دست خود را بر سر شخصی که طاهر می‌شود بمالد. به این ترتیب کاهن در حضور خداوند برای او کفاره خواهد کرد. 29
Khosoih kutpha dongkah situi aka coih te a caihcil sak kah a lu soah hluk pah saeh lamtah anih ham te BOEIPA mikhmuh ah dawth pah saeh.
پس از آن، باید دو قمری یا دو جوجه کبوتری را که آورده است قربانی کند، 30
Te phoeiah amah kut loh a na van te vahu neh vahui ca khuikah khat khat te nawn saeh.
یکی را برای قربانی گناه و دیگری را برای قربانی سوختنی. همراه آنها هدیهٔ آردی نیز تقدیم شود. به این ترتیب کاهن در حضور خداوند برای آن شخص کفاره خواهد کرد. 31
A kut loh a na dong kah pakhat te boirhaem la, pakhat te hmueihhlutnah la khocang neh rhen khueh saeh. Te phoeiah BOEIPA mikhmuh ah a caihcil sak hlang ham te khosoih. loh dawth pah saeh.
این است قوانین مربوط به اشخاصی که از بیماری پوستی شفا یافته، ولی قادر نیستند قربانیهایی را که برای انجام مراسم طهارت لازم است بیاورند.» 32
He tah a pum dongah hmaibae tloh om dae a ciimnah ham a kut loh aka na pawt ham olkhueng ni,” a ti nah.
خداوند به موسی و هارون فرمود: 33
BOEIPA. loh Moses neh Aaron te a voek tih,
«وقتی به سرزمین کنعان که من آن را به شما به ملکیت می‌بخشم، وارد شدید و من بر خانه‌ای در آن سرزمین کپک بفرستم 34
“Kai. loh nangmih taengah khohut la kam paek Kanaan kho la na kun uh vaengah na khohut, im lo ah hmaibae tloh ka khueh atah,
هرگاه کسی در خانه‌اش متوجهٔ کپک شود، باید بیاید و به کاهن بگوید:”به نظر می‌رسد در خانهٔ من نوعی کپک وجود دارد!“ 35
Im kung amah te cet saeh lamtah khosoih taengah puen saeh. Te vaengah, 'Ka im khuiah tloh bangla puek coeng,’ ti nah saeh.
کاهن پیش از اینکه خانه را مشاهده کند دستور بدهد که خانه تخلیه شود تا اگر تشخیص داد که مرض جذام در آنجا وجود دارد، هر چه در خانه است، نجس اعلام نشود. سپس کاهن وارد خانه شده 36
Te vaengah khosoih. loh uen saeh lamtah tloh te sawt ham khosoih a kun hlan ah a im te saekboe saeh. Te daengah ni im khuikah boeih te a poeih uh pawt eh. Te phoeiah im te sawt ham khosoih kun saeh.
آن را مشاهده کند. اگر رگه‌های مایل به سبز یا سرخ در دیوار خانه پیدا کرد که گودتر از سطح دیوار به نظر رسید، 37
Te phoeiah tloh te so saeh. Tloh te im pangbueng dongah a hma a hing neh a ling la om tih a hmuethma khaw pangbueng khuila dung mai ni.
باید در خانه را تا هفت روز ببندد. 38
Te phoeiah khosoih te imkhui lamkah im thohka la cet saeh lamtah im te hnin rhih parhaeng pah saeh.
روز هفتم کاهن برگردد و خانه را ملاحظه کند. اگر رگه‌ها در دیوار پخش شده باشند، 39
A hnin rhih dongah khosoih. loh koep mael saeh lamtah so saeh. Te vaengah a tloh te im pangbueng dongah a phoei mai thai.
آنگاه کاهن دستور بدهد آن قسمت رگه‌دار دیوار را کنده، سنگهای آن را در جای ناپاکی خارج از شهر بیندازند. 40
Tedae khosoih. loh uen saeh lamtah tloh aka om lungto te phil uh saeh. Te phoeiah khopuei vongvoel kah rhalawt hmuen la voei uh saeh.
سپس دستور بدهد دیوارهای داخل خانه را بتراشند و خاک تراشیده شده را نیز در جای ناپاکی خارج از شهر بریزند. 41
Te phoeiah im te a khui khaw, a kaepvai khaw kuet saeh lamtah a kuet dongkah a laipi te khopuei vongvoel kah rhalawt hmuen ah hawk uh saeh.
بعد باید سنگهای دیگری بیاورند و به جای سنگهایی که کنده شده کار بگذارند و با ملاط تازه خانه را دوباره اندود کنند. 42
Te phoeiah lungto a thai lo uh saeh lamtah lamhma lungto yuneg la khueh uh saeh. Dikpo khaw a thai lo saeh lamtah im te bol saeh.
«ولی اگر رگه‌ها دوباره نمایان شدند، 43
Lungto te a phil tih im a kuet phoeikah a bol hnukah khaw tloh te puek im dongla a phoei mai thai.
کاهن باید دوباره بیاید و نگاه کند، اگر دید که رگه‌ها پخش شده‌اند، بداند که جذام مسری است و خانه نجس می‌باشد. 44
Tedae khosoih te cet lamtah so saeh. Te vaengah tloh te im khuiah a pung atah hmaibae loh a dom im khui te rhalawt coeng.
آنگاه کاهن دستور دهد خانه را خراب کنند و تمام سنگها، تیرها و خاک آن را به خارج از شهر برده، در جای ناپاکی بریزند. 45
Te dongah im dongkah lungto neh thing khaw, im dongkah laipi boeih te khaw palet saeh lamtah khopuei vongvoel kah rhalawt hmuen la thak saeh.
وقتی در خانه بسته است، اگر کسی داخل آن شود، تا غروب نجس خواهد بود. 46
Te te parhaeng hnin khuiah a im khuila aka kun tah kholaeh due poeih uhla om saeh.
هر که در آن خانه بخوابد یا چیزی بخورد، باید لباس خود را بشوید. 47
Im khuiah aka yalh tah a himbai te suk saeh. Im khuiah caak aka ca long khaw a himbai te suk saeh.
«اما زمانی که کاهن دوباره برای ملاحظۀ خانه می‌آید، اگر ببیند که رگه‌ها دیگر پخش نشده‌اند، آنگاه اعلام کند که خانه طاهر است و جذام برطرف شده است. 48
Tedae khosoih ha pawk la ha pawk tih a sawt vaengah a im ah tloh a pung voel pawt atah im te koep bol saeh. Tloh a hoeih coeng dongah im te khaw khosoih loh caihcil coeng ti saeh.
سپس برای طهارت خانه، دستور دهد دو پرنده، چند تکه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا بیاورند. 49
Te dongah im ciim ham vaa phiknit, lamphai thing, hlampai a lingdik neh pumpiding te khuen saeh.
یکی از پرندگان را روی آب روان در یک ظرف سفالین سر ببرد 50
Te phoeiah vaa pakhat te lai am dongkah tui hing soah ngawn saeh.
و چوب سرو و شاخهٔ زوفا و نخ قرمز و پرندهٔ زنده را بگیرد و در خون پرنده‌ای که سربریده است و همچنین در آب روان فرو کند و هفت بار بر خانه بپاشد. 51
Lamphai thing neh pumpiding te khaw, hlampai a lingdik te khaw, vaa hing te khaw lo bal saeh lamtah tui hing soah a ngawn vaa thii khuiah nuem saeh. Te phoeiah im dongla voei rhih haeh saeh.
به این طریق خانه طاهر می‌شود. 52
Im te khaw vaa thii, tui hing, vaa hing, lamphai thing, pumpiding, hlampai a lingdik neh ciim saeh.
سپس پرندهٔ زنده را بیرون شهر در صحرا رها کند. این است روش تطهیر خانه.» 53
Tedae vaa hing te khopuei vongvoel kah khohmuen hoeng la a hlah phoeiah im ham dawth pah saeh lamtah caihcil sak saeh.
این است قوانین مربوط به بیماریهای پوستی، گری، 54
He tah hmaibae tloh neh thak cungkuem ham khaw,
و کپک در لباس یا در خانه 55
himbai neh im khuikah hmaibae ham khaw,
و تاول یا آماس یا لک. 56
a phuem, vinhna, a dikdak ham khaw,
این روش نشان خواهد داد که چه وقت چیزی نجس است و چه وقت طاهر. این است قوانین بیماریهای پوستی و کپک. 57
He hmaibae olkhueng he rhalawt hnin neh cuemcaih hnin ah khaw aka thuinuet ham olkhueng ni, ' a ti nah.

< لاویان 14 >