< مراثی 5 >
ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شدهایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانههای ما را بیگانگان تصرف کردهاند. | 1 |
Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss skåda ned och se till vår smälek.
Vår arvedel har kommit i främlingars ägo, våra hus i utlänningars.
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شدهاند. | 3 |
Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader; våra mödrar äro såsom änkor.
آب خود را میخریم و مینوشیم و هیزم ما به ما فروخته میشود. | 4 |
Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar; vår egen ved måste vi betala.
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمدهایم و آسایش نداریم. | 5 |
Våra förföljare äro oss på halsen; huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
خود را تسلیم مصر و آشور کردهایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. | 6 |
Vi hava måst giva oss under Egypten, under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما میکشیم. | 7 |
Våra fäder hava syndat, de äro icke mer, vi måste bära deras missgärningar.
بردگان بر ما حکمرانی میکنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. | 8 |
Trälar få råda över oss; ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر میاندازیم. | 9 |
Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd, bärga det undan öknens svärd.
از شدت گرسنگی در تب میسوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. | 10 |
Vår hud är glödande såsom en ugn, för brännande hungers skull.
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بیعصمت کردهاند. | 11 |
Kvinnorna kränkte man i Sion, jungfrurna i Juda städer.
رهبران ما را به دار کشیدهاند و مشایخ ما را بیحرمت نمودهاند. | 12 |
Furstarna blevo upphängda av deras händer, för de äldste visade de ingen försyn.
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا میدارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه میروند. | 13 |
Ynglingarna måste bära på kvarnstenar, och gossarna dignade under vedbördor.
پیران ما دیگر در کنار دروازههای شهر نمینشینند؛ جوانان ما دیگر نمیرقصند و آواز نمیخوانند. | 14 |
De gamla sitta icke mer i porten, de unga hava upphört med sitt strängaspel.
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. | 15 |
Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd i sorgelåt är vår dans förvandlad.
وای بر ما که گناه کردهایم و شکوه و جلال خود را از دست دادهایم. | 16 |
Kronan har fallit ifrån vårt huvud; ve oss, att vi syndade så!
دلهایمان بیتاب و چشمانمان تار شدهاند، | 17 |
Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka, därför äro våra ögon förmörkade,
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. | 18 |
för Sions bergs skull, som nu ligger öde, så att rävarna ströva omkring därpå.
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بیزوال است. | 19 |
Du, HERRE, tronar evinnerligen; din tron består från släkte till släkte.
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کردهای و دیگر ما را به یاد نمیآوری. | 20 |
Varför vill du för alltid förgäta oss, förkasta oss för beständigt?
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کردهای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. | 21 |
Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter; förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.
Eller har du alldeles förkastat oss? Förtörnas du på oss så övermåttan?