< مراثی 5 >

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. 1
Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss skåda ned och se till vår smälek.
2
Vår arvedel har kommit i främlingars ägo, våra hus i utlänningars.
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. 3
Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader; våra mödrar äro såsom änkor.
آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. 4
Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar; vår egen ved måste vi betala.
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. 5
Våra förföljare äro oss på halsen; huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. 6
Vi hava måst giva oss under Egypten, under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. 7
Våra fäder hava syndat, de äro icke mer, vi måste bära deras missgärningar.
بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. 8
Trälar få råda över oss; ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. 9
Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd, bärga det undan öknens svärd.
از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. 10
Vår hud är glödande såsom en ugn, för brännande hungers skull.
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. 11
Kvinnorna kränkte man i Sion, jungfrurna i Juda städer.
رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. 12
Furstarna blevo upphängda av deras händer, för de äldste visade de ingen försyn.
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. 13
Ynglingarna måste bära på kvarnstenar, och gossarna dignade under vedbördor.
پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. 14
De gamla sitta icke mer i porten, de unga hava upphört med sitt strängaspel.
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. 15
Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd i sorgelåt är vår dans förvandlad.
وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. 16
Kronan har fallit ifrån vårt huvud; ve oss, att vi syndade så!
دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، 17
Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka, därför äro våra ögon förmörkade,
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. 18
för Sions bergs skull, som nu ligger öde, så att rävarna ströva omkring därpå.
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. 19
Du, HERRE, tronar evinnerligen; din tron består från släkte till släkte.
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. 20
Varför vill du för alltid förgäta oss, förkasta oss för beständigt?
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. 21
Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter; förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.
22
Eller har du alldeles förkastat oss? Förtörnas du på oss så övermåttan?

< مراثی 5 >