مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.

2

Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.

22

Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.