مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Acuérdate, oh Yavé, de lo que nos sucedió. Ve y mira nuestro oprobio.

2

Nuestra heredad pasó a extraños, Nuestras casas a extranjeros.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Somos huérfanos, sin padre. Nuestras madres son como viudas.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

Tenemos que pagar el agua que bebemos. Pagamos también nuestra leña.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Los que nos siguen están sobre nuestras nucas. Trabajamos y no tenemos descanso.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Tuvimos que someternos a Egipto y a Asiria Para tener suficiente pan.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Nuestros antepasados pecaron, no existen. Nosotros cargamos sus iniquidades.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Unos esclavos nos dominan. No hay uno que nos libre de su mano.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Para conseguir nuestro pan arriesgamos nuestras vidas A causa de la espada en la región despoblada.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Nuestra piel arde como un horno A causa de los ardores del hambre.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Violaron a las mujeres en Sion, A las doncellas en los pueblos de Judá.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Los magistrados fueron colgados de las manos, Y los ancianos no fueron respetados.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Los jóvenes trabajan en la piedra del molino, Y los niños se tambalean bajo el peso de la leña.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Los ancianos se fueron de la puerta. Los jóvenes abandonaron su música.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

Cesó la alegría de nuestros corazones. Nuestra danza se convirtió en duelo,

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

La corona cayó de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, porque pecamos!

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

A causa de esto nuestro corazón está enfermo. A causa de estas cosas se nublan nuestros ojos.

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

Porque la Montaña Sion está desolada, Y las zorras se pasean por ella.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Sin embargo Tú, oh Yavé, permaneces para siempre. Tu trono es de generación en generación.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

¿Te olvidarás para siempre de nosotros? ¿Nos abandonarás tanto tiempo?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Oh Yavé, devuélvenos a Ti, Y seremos restaurados. Renueva nuestros días para que sean como los de antaño.

22

A menos que nos hayas desechado por completo, Y estés sumamente airado contra nosotros.