مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha sobrevenido, mira y considera nuestro oprobio.

2

Nuestra herencia ha pasado a manos de extranjeros, y nuestras casas en poder de extraños.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Hemos quedado huérfanos, sin padre, y nuestras madres son como viudas.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

A precio de plata tenemos que beber nuestra agua, y por dinero compramos nuestra leña.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Somos perseguidos llevando (el yugo) sobre nuestro cuello; estamos fatigados, y no hay para nosotros descanso.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Tendimos la mano a Egipto y a Asiria, para saciarnos de pan.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Pecaron nuestros padres que ya no existen, y nosotros llevamos sus culpas.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Nos dominan esclavos; y no hay quien (nos) libre de su mano.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Con peligro de nuestra vida tratamos de conseguir nuestro pan, temiendo la espada del desierto.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Nuestra piel se abrasa como un horno, a causa del ardor del hambre.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Deshonraron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Los príncipes fueron colgados de las manos y despreciados los rostros de los ancianos.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Los mancebos llevan el molino, y los niños caen bajo la carga de leña.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Faltan los ancianos en la puerta, y los jóvenes han dejado de cantar.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

Cesó el gozo de nuestro corazón; se han tornado en duelo nuestras danzas.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

Cayó de nuestra cabeza la diadema; ¡ay de nosotros, que hemos pecado!

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

Por eso está enfermo nuestro corazón, y se han oscurecido nuestros ojos:

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

porque el monte Sión está desolado, y por él se pasean las raposas.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Mas Tú, oh Yahvé, permaneces eternamente, tu trono (subsiste) de generación en generación.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

¿Cómo podrías olvidarte de nosotros para siempre, abandonarnos por largo tiempo?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

¡Conviértenos a Ti, Yahvé, y nos convertiremos! ¡Renueva nuestros días, para que sean como antes!

22

¿O nos has rechazado por completo? ¿Te has airado contra nosotros hasta el extremo?