مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.

2

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.

22

Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?