< مراثی 5 >
ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شدهایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانههای ما را بیگانگان تصرف کردهاند. | 1 |
여호와여, 우리의 당한 것을 기억하시고 우리의 수욕을 감찰하옵소서
우리 기업이 외인에게, 우리 집들도 외인에게 돌아갔나이다
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شدهاند. | 3 |
우리는 아비 없는 외로운 자식이오며 우리 어미는 과부 같으니
آب خود را میخریم و مینوشیم و هیزم ما به ما فروخته میشود. | 4 |
우리가 은을 주고 물을 마시며 값을 주고 섶을 얻으오며
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمدهایم و آسایش نداریم. | 5 |
우리를 쫓는 자는 우리 목을 눌렀사오니 우리가 곤비하여 쉴 수 없나이다
خود را تسلیم مصر و آشور کردهایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. | 6 |
우리가 애굽 사람과 앗수르 사람과 악수하고 양식을 얻어 배불리고자 하였나이다
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما میکشیم. | 7 |
우리 열조는 범죄하고 없어졌고 우리는 그 죄악을 담당하였나이다
بردگان بر ما حکمرانی میکنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. | 8 |
종들이 우리를 관할함이여 그 손에서 건져낼 자가 없나이다
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر میاندازیم. | 9 |
광야에는 칼이 있으므로 죽기를 무릅써야 양식을 얻사오니
از شدت گرسنگی در تب میسوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. | 10 |
주림의 열기로 인하여 우리의 피부가 아궁이처럼 검으니이다
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بیعصمت کردهاند. | 11 |
대적이 시온에서 부녀들을, 유다 각 성에서 처녀들을 욕보였나이다
رهبران ما را به دار کشیدهاند و مشایخ ما را بیحرمت نمودهاند. | 12 |
방백들의 손이 매어달리며 장로들의 얼굴이 존경을 받지 못하나이다
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا میدارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه میروند. | 13 |
소년들이 맷돌을 지오며 아이들이 섶을 지다가 엎드러지오며
پیران ما دیگر در کنار دروازههای شهر نمینشینند؛ جوانان ما دیگر نمیرقصند و آواز نمیخوانند. | 14 |
노인은 다시 성문에 앉지 못하며 소년은 다시 노래하지 못하나이다
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. | 15 |
우리 마음에 희락이 그쳤고 우리의 무도가 변하여 애통이 되었사오며
وای بر ما که گناه کردهایم و شکوه و جلال خود را از دست دادهایم. | 16 |
우리 머리에서 면류관이 떨어졌사오니 오호라! 우리의 범죄함을 인함이니이다
دلهایمان بیتاب و چشمانمان تار شدهاند، | 17 |
이러므로 우리 마음이 피곤하고 이러므로 우리 눈이 어두우며
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. | 18 |
시온산이 황무하여 여우가 거기서 노나이다
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بیزوال است. | 19 |
여호와여, 주는 영원히 계시오며 주의 보좌는 세세에 미치나이다
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کردهای و دیگر ما را به یاد نمیآوری. | 20 |
주께서 어찌하여 우리를 영원히 잊으시오며 우리를 이같이 오래 버리시나이까?
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کردهای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. | 21 |
여호와여, 우리를 주께로 돌이키소서 그리하시면 우리가 주께로 돌아가겠사오니 우리의 날을 다시 새롭게 하사 옛적 같게 하옵소서
주께서 우리를 아주 버리셨사오며 우리에게 진노하심이 특심하시니이다