< مراثی 5 >

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. 1
ヱホバよ我らにありし所の事をおもひたまへ 我らの恥辱をかへりみ觀たまへ
2
われらの產業は外國人に歸し われらの家屋は他國人の有となれり
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. 3
われらは孤子となりて父あらず われらの母は寡婦にひとし
آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. 4
われらは金を出して自己の水を飮み おのれの薪を得るにも價をはらふ
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. 5
われらを追ふ者われらの頸に迫る 我らは疲れて休むことを得ず
خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. 6
食物を得て饑を凌がんとてエジプト人およびアッスリヤ人に手を與へたり
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. 7
われらの父は罪ををかして已に世にあらず 我らその罪を負ふなり
بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. 8
奴僕等われらを制するに誰ありて我らを之が手よりすくひ出すものなし
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. 9
荒野の刀兵の故によりて我ら死を冒して食物を得
از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. 10
饑饉の烈しき熱氣によりてわれらの皮膚は爐のごとく熱し
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. 11
シオンにて婦人等をかされユダの邑々にて處女等けがさる
رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. 12
侯伯たる者も敵の手にて吊され 老たる者の面も尊とばれず
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. 13
少き者は石磨を擔はせられ 童子は薪を負ふてよろめき
پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. 14
長老は門にあつまることを止め 少き者はその音樂を廢せり
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. 15
我らが心の快樂はすでに罷み われらの跳舞はかはりて悲哀となり
وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. 16
われらの冠冕は首より落たり われら罪ををかしたれば禍なるかな
دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، 17
これが爲に我らの心うれへ これらのために我らが目くらくなれり
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. 18
シオンの山は荒はて 山犬はその上を歩くなり
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. 19
ヱホバよなんぢは永遠に在す なんぢの御位は世々かぎりなし
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. 20
何とて我らを永く忘れ われらを斯ひさしく棄おきたまふや
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. 21
ヱホバよねがはくは我らをして汝に歸らしめたまへ われら歸るべし 我らの日を新にして昔日の日のごとくならしめたまへ
22
さりとも汝まつたく我らを棄てたまひしや 痛くわれらを怒りゐたまふや

< مراثی 5 >