< مراثی 5 >

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. 1
Emlékezzél meg Uram, mi esett meg rajtunk; tekintsd meg és lásd meg gyalázatunkat!
2
A mi örökségünk idegenekre szállt; házaink a jövevényekéi.
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. 3
Apátlan árvák lettünk; anyáink, mint az özvegyek.
آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. 4
Vizünket pénzért iszszuk, tűzifánkat áron kapjuk.
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. 5
Nyakunknál fogva hajtatunk; elfáradtunk, nincsen nyugtunk.
خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. 6
Égyiptomnak adtunk kezet, az assziroknak, hogy jóllakjunk kenyérrel.
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. 7
Apáink vétkeztek; nincsenek; mi hordozzuk vétkeiket.
بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. 8
Szolgák uralkodnak rajtunk; nincs a ki megszabadítson kezökből.
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. 9
Életünk veszélyeztetésével szerezzük kenyerünket a pusztában levő fegyver miatt.
از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. 10
Bőrünk, mint a kemencze, megfeketedett az éhség lázától.
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. 11
Az asszonyokat meggyalázták Sionban, a szűzeket Júda városaiban.
رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. 12
A fejedelmeket kezökkel akasztották fel; a vének orczáit nem becsülik.
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. 13
Az ifjak a kézi malmot hordozzák, és a gyermekek a fahordásban botlanak el.
پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. 14
A vének eltüntek a kapuból, megszüntek az ifjak énekelni.
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. 15
Oda van a mi szívünk öröme, gyászra fordult a mi körtánczunk.
وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. 16
Elesett a mi fejünknek koronája, jaj most nékünk mert vétkeztünk!
دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، 17
Ezért lett beteg a mi szívünk, ezekért homályosodtak meg a mi szemeink;
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. 18
A Sion hegyéért, hogy elpusztult; rókák futkosnak azon!
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. 19
Te Uram örökké megmaradsz; a te királyi széked nemzedékről nemzedékre!
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. 20
Miért feledkezel el örökre mi rólunk? miért hagysz el minket hosszú időre?
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. 21
Téríts vissza Uram magadhoz és visszatérünk; újítsd meg a mi napjainkat, mint régen.
22
Mert bizony-bizony megvetettél minket; megharagudtál ránk felettébb!

< مراثی 5 >