مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Souvenez-vous, Seigneur, de ce qui nous est arrivé; considérez et regardez notre opprobre.

2

Notre héritage est passé à des ennemis, nos maisons à des étrangers.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Nous sommes devenus comme des orphelins sans pères, et nos mères comme des veuves.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

Nous avons bu notre eau à prix d’argent, nous avons acheté chèrement notre bois.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Nous étions conduits par des chaînes attachées à nos cous, à ceux qui étaient fatigués on ne donnait pas de repos.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Nous avons donné la main à l’Egypte et aux Assyriens, afin de nous rassasier de pain.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Nos pères ont péché, et ils ne sont plus; et nous, nous avons porté leurs iniquités.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Des esclaves nous ont dominés; il n’y a eu personne qui nous arrachât de leur main.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Au péril de nos âmes, nous allions nous chercher du pain à la face du glaive du désert.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Notre peau, comme un four, a été brûlée par les ardeurs de la faim.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Ils ont humilié des femmes dans Sion, et des vierges dans les cités de Juda,

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Des princes ont été pendus par la main; on n’a pas révéré la face des vieillards.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Ils ont indignement abusé des jeunes hommes; et des enfants ont succombé sous le bois.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Des vieillards ont abandonné les portes, et de jeunes hommes, le chœur des joueurs de psaltérion.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

La joie de notre âme a fait défaut; notre chœur a été changé en deuil.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

Elle est tombée, la couronne de notre tête; malheur à nous, parce que nous avons péché!

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

À cause de cela, notre cœur est devenu triste; pour cela, nos yeux se sont couverts de ténèbres.

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

À cause de la montagne de Sion, qui a été détruite, les renards s’y sont promenés.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Mais vous, Seigneur, vous demeurerez éternellement; votre trône subsistera dans toutes les générations.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

Pourquoi nous oublierez-vous à jamais? Pourquoi nous abandonnerez-vous dans la longueur des jours?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Convertissez-nous à vous, et nous serons convertis; Seigneur, renouvelez nos jours comme au commencement.

22

Mais nous rejetant, vous nous avez repoussés; vous êtes extrêmement irrité contre nous.