مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Souviens-toi, ô Eternel! de ce qui nous est arrivé; regarde et vois notre opprobre.

2

Notre héritage a été renversé par des étrangers, nos maisons par des forains.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Nous sommes devenus [comme] des orphelins qui sont sans pères, et nos mères sont comme des veuves.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

Nous avons bu notre eau pour de l’argent, et notre bois nous a été mis à prix.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Nous avons été poursuivis l’épée sur la gorge. Nous nous sommes donnés beaucoup de mouvement, [et] nous n’avons point eu de repos.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Nous avons étendu la main aux Egyptiens [et] aux Assyriens pour avoir suffisamment de pain.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Nos pères ont péché, et ne sont plus; [et] nous avons porté leurs iniquités.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Les esclaves ont dominé sur nous, [et] personne ne nous a délivrés de leurs mains.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Nous amenions notre pain au péril de notre vie, à cause de l’épée du désert.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Notre peau a été noircie comme un four, à cause de l’ardeur véhémente de la faim.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Ils ont humilié les femmes dans Sion, et les vierges dans les villes de Juda.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Les principaux ont été pendus par leur main; et on n’a porté aucun respect à la personne des Anciens.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Ils ont pris les jeunes gens pour moudre, et les enfants sont tombés sous le bois.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Les Anciens ont cessé de se trouver aux portes, et les jeunes gens de chanter.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

La joie de notre cœur est cessée, et notre danse est tournée en deuil.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

La couronne de notre tête est tombée. Malheur maintenant à nous parce que nous avons péché!

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

C’est pourquoi notre cœur est languissant. A cause de ces choses nos yeux sont obscurcis.

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

A cause de la montagne de Sion qui est désolée; les renards n’en bougent point.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

[Mais] toi, ô Eternel! tu demeures éternellement, et ton trône est d’âge en âge.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

Pourquoi nous oublierais-tu à jamais? pourquoi nous délaisserais-tu si longtemps?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Convertis-nous à toi, ô Eternel! et nous serons convertis; renouvelle nos jours comme ils étaient autrefois.

22

Mais tu nous as entièrement rejetés, tu t’es extrêmement courroucé contre nous.