مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Muista, Herra, mitä meille on tapahtunut; katso ja näe meidän häväistyksemme.

2

Meidän perintöosamme on siirtynyt vieraille, meidän talomme muukalaisille.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Me olemme tulleet orvoiksi, isättömiksi, meidän äitimme ovat kuin lesket.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

Oman juomavetemme me ostamme rahalla; omat puumme saamme, jos maksamme hinnan.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

Vainoojamme ovat meidän niskassamme; kun uuvumme, ei meille lepoa suoda.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Egyptille me lyömme kättä ja Assurille saadaksemme leipää ravinnoksi.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Meidän isämme ovat syntiä tehneet; heitä ei enää ole. Me kannamme heidän syntivelkaansa.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Orjat hallitsevat meitä; ei ole sitä, joka tempaisi meidät heidän käsistänsä.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Henkemme kaupalla me noudamme leipämme, väistäen miekkaa erämaassa.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Meidän ihomme halkeilee kuin uuni nälän poltteiden takia.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

Naisia raiskataan Siionissa, neitsyitä Juudan kaupungeissa.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Ruhtinaita heidän kätensä hirttävät, vanhinten kasvoja ei pidetä arvossa.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Nuorukaiset kantavat myllynkiviä, poikaset kompastelevat puutaakkojen alla.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Poissa ovat vanhukset porteista, nuorukaiset kielisoittimiensa äärestä.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

Poissa on ilo sydämistämme, karkelomme on valitukseksi muuttunut.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

Pudonnut on päästämme kruunu. Voi meitä, sillä me olemme syntiä tehneet!

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

Tästä syystä on sydämemme tullut sairaaksi, näitten tähden ovat silmämme pimenneet-

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

Siionin vuoren tähden, joka on autiona, jolla ketut juoksentelevat.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Sinä, Herra, hallitset iankaikkisesti, sinun valtaistuimesi pysyy suvusta sukuun.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

Miksi unhotat meidät ainiaaksi, hylkäät meidät ikipäiviksi?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Palauta meidät, Herra, tykösi, niin me palajamme; uudista meidän päivämme muinaiselleen.

22

Vai oletko meidät peräti hyljännyt, vihastunut meihin ylenmäärin?