مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Muista, Herra, kuinka meille tapahtui: katso ja näe meidän ylönkatsettamme.

2

Meidän perintömme on muukalaisten osaksi tullut, ja huoneemme ulkonaisten omaksi.

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

Me olemme orvot ilman isää, ja äitimme ovat niinkuin lesket.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

Vettä, joka meidän omamme oli, me joimme rahalla, omat halot me ostimme hinnalla.

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

kaulallamme me vaivaa kärsimme; ja ehkä me jo väsyneet olimme, ei kuitenkaan meille lepoa annettu.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Meidän piti Egyptin ja Assyrian alle meitämme antaman, että me sittekin leipää ravinnoksemme saaneet olisimme.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Meidän isämme ovat syntiä tehneet, ja ei enään ole käsissä; ja meidän pitää heidän pahoja tekojansa nautitseman.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Orjat meitä vallitsevat; ja ei ole kenkään, joka meitä heidän käsistänsä pelastaa.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

Meidän pitää hakeman leipämme hengen paolla, miekan edessä korvessa.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Meidän ihomme on poltettu, niinkuin pätsissä, hirmuisen nälän tähden.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

He ovat vaimot Zionissa raiskanneet ja neitseet Juudan kaupungeissa.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Ruhtinaat he ovat hirttäneet, ja vanhimpia ei he kunnioittaneet.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

Nuorukaiset piti jauhaman, ja piskuisten täytyi puita kantaissansa kompastua.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

Vanhat puuttuivat porteista, ja nuorukaiset ei enään kanteletta soita.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

Meidän sydämemme ilo loppui, meidän tanssimme on kääntynyt murheeksi.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

Meidän päästämme on kruunu pudonnut; voi nyt meitä, että me niin olemme syntiä tehneet!

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

Sentähden on myös sydämemme murheissansa; niiden tähden ovat meidän silmämme pimenneet;

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

Zionin vuoren tähden, että se niin hävitetty on, että ketut hänessä juoksentelevat.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

Mutta sinä Herra, joka ijankaikkisesti olet, ja istuimes ijästä ikään!

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

Miksis meidät ijankaikkisesti unohdat, ja niin kauvan meitä peräti hylkäät?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Palauta, Herra, meitä jälleen sinun tykös, että me taas palaisimme; uudista meidän päivämme niinkuin ne alusta olivat.

22

Oletkos meitä peräti heittänyt pois, ja sangen suuresti vihastunut meidän päällemme?