مراثی 5

1 ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

Remember, O Lord, what has happened to us: behold, and look on our reproach.

2

Our inheritance has been turned away to aliens, our houses to strangers:

3 ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

we are become orphans, we have no father, our mothers are as widows.

4 آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

We have drunk our water for money; our wood is sold to us [for a burden] on our neck:

5 در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

we have been persecuted, we have laboured, we have had no rest.

6 خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

Egypt gave the hand [to us], Assur to their own satisfaction.

7 پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

Our fathers sinned, [and] are not: we have borne their iniquities.

8 بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

Servants have ruled over us: there is none to ransom [us] out of their hand.

9 برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

We shall bring in our bread with [danger of] our lives, because of the sword of the wilderness.

10 از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

Our skin is blackened like an oven; they are convulsed, because of the storms of famine.

11 زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

They humbled the women in Sion, the virgins in the cities of Juda.

12 رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

Princes were hanged up by their hands: the elders were not honored.

13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

The chosen men lifted up [the voice in] weeping, and the youths fainted under the wood.

14 پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

And the elders ceased from the gate, the chosen men ceased from their music.

15 شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

The joy of our heart has ceased; our dance is turned into mourning.

16 وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

The crown has fallen [from] our head: yes, woe to us! for we have sinned.

17 دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

For this has grief come; our heart is sorrowful: for this our eyes are darkened.

18 زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

Over the mountain of Sion, because it is made desolate, foxes have walked therein.

19 ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

But you, O Lord, shall dwell for ever; your throne [shall endure] to generation and generation.

20 مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

Therefore will you utterly forget us, and abandon us a long time?

21 ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

Turn us, O Lord, to you, and we shall be turned; and renew our days as before.

22

For you have indeed rejected us; you have been very angry against us.