مراثی 5
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. | 1 |
Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!
| 2 |
Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. | 3 |
Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. | 4 |
Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. | 5 |
Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. | 6 |
Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. | 7 |
Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. | 8 |
Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. | 9 |
Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. | 10 |
Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. | 11 |
De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. | 12 |
Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. | 13 |
Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. | 14 |
De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. | 15 |
Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. | 16 |
Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، | 17 |
Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. | 18 |
For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. | 19 |
Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. | 20 |
Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. | 21 |
Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!
| 22 |
Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?
