< مراثی 5 >
ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شدهایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانههای ما را بیگانگان تصرف کردهاند. | 1 |
耶和華啊,求你記念我們所遭遇的事, 觀看我們所受的凌辱。
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شدهاند. | 3 |
我們是無父的孤兒; 我們的母親好像寡婦。
آب خود را میخریم و مینوشیم و هیزم ما به ما فروخته میشود. | 4 |
我們出錢才得水喝; 我們的柴是人賣給我們的。
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمدهایم و آسایش نداریم. | 5 |
追趕我們的,到了我們的頸項上; 我們疲乏不得歇息。
خود را تسلیم مصر و آشور کردهایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. | 6 |
我們投降埃及人和亞述人, 為要得糧吃飽。
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما میکشیم. | 7 |
我們列祖犯罪,而今不在了; 我們擔當他們的罪孽。
بردگان بر ما حکمرانی میکنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. | 8 |
奴僕轄制我們, 無人救我們脫離他們的手。
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر میاندازیم. | 9 |
因為曠野的刀劍, 我們冒着險才得糧食。
از شدت گرسنگی در تب میسوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. | 10 |
因飢餓燥熱, 我們的皮膚就黑如爐。
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بیعصمت کردهاند. | 11 |
敵人在錫安玷污婦人, 在猶大的城邑玷污處女。
رهبران ما را به دار کشیدهاند و مشایخ ما را بیحرمت نمودهاند. | 12 |
他們吊起首領的手, 也不尊敬老人的面。
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا میدارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه میروند. | 13 |
少年人扛磨石, 孩童背木柴,都絆跌了。
پیران ما دیگر در کنار دروازههای شهر نمینشینند؛ جوانان ما دیگر نمیرقصند و آواز نمیخوانند. | 14 |
老年人在城門口斷絕; 少年人不再作樂。
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. | 15 |
我們心中的快樂止息, 跳舞變為悲哀。
وای بر ما که گناه کردهایم و شکوه و جلال خود را از دست دادهایم. | 16 |
冠冕從我們的頭上落下; 我們犯罪了,我們有禍了!
دلهایمان بیتاب و چشمانمان تار شدهاند، | 17 |
這些事我們心裏發昏, 我們的眼睛昏花。
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. | 18 |
錫安山荒涼, 野狗行在其上。
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بیزوال است. | 19 |
耶和華啊,你存到永遠; 你的寶座存到萬代。
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کردهای و دیگر ما را به یاد نمیآوری. | 20 |
你為何永遠忘記我們? 為何許久離棄我們?
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کردهای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. | 21 |
耶和華啊,求你使我們向你回轉, 我們便得回轉。 求你復新我們的日子,像古時一樣。