< مراثی 3 >

من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. 1
Jag är en man som har prövat elände under hans vredes ris.
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. 2
Mig har han fört och låtit vandra genom mörker och genom ljus.
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. 3
Ja, mot mig vänder han sin hand beständigt, åter och åter.
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. 4
Han har uppfrätt mitt kött och min hud, han har krossat benen i mig.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. 5
Han har kringskansat och omvärvt mig med gift och vedermöda.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. 6
I mörker har han lagt mig såsom de längesedan döda.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. 7
Han har kringmurat mig, så att jag ej kommer ut, han har lagt på mig tunga fjättrar.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. 8
Huru jag än klagar och ropar, tillstoppar han öronen för min bön.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. 9
Med huggen sten har han murat för mina vägar, mina stigar har han gjort svåra.
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ 10
En lurande björn är han mot mig, ett lejon som ligger i försåt.
مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. 11
Han förde mig på villoväg och rev mig i stycken, förödelse lät han gå över mig.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، 12
Han spände sin båge och satte mig upp till ett mål för sin pil.
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. 13
Ja, pilar från sitt koger sände han in i mina njurar.
مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. 14
Jag blev ett åtlöje för hela mitt folk en visa för dem hela dagen.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است. 15
Han mättade mig med bittra örter, han gav mig malört att dricka.
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. 16
Han lät mina tänder bita sönder sig på stenar, han höljde mig med aska.
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. 17
Ja, du förkastade min själ och tog bort min frid; jag visste ej mer vad lycka var.
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. 18
Jag sade: "Det är ute med min livskraft och med mitt hopp till HERREN."
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. 19
Tänk på mitt elände och min husvillhet, på malörten och giftet!
بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. 20
Stadigt tänker min själ därpå och är bedrövad i mig.
اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که 21
Men detta vill jag besinna, och därför skall jag hoppas:
محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. 22
HERRENS nåd är det att det icke är ute med oss, ty det är icke slut med hans barmhärtighet.
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. 23
Den är var morgon ny, ja, stor är din trofasthet.
به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» 24
HERREN är min del, det säger min själ mig; därför vill jag hoppas på honom.
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. 25
HERREN är god mot dem som förbida honom, mot den själ som söker honom.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. 26
Det är gott att hoppas i stillhet på hjälp från HERREN.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. 27
Det är gott för en man att han får bära ett ok i sin ungdom.
هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند 28
Må han sitta ensam och tyst, när ett sådant pålägges honom.
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. 29
Må han sänka sin mun i stoftet; kanhända finnes ännu hopp.
وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، 30
Må han vända kinden till åt den som slår honom och låta mätta sig med smälek.
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. 31
Ty Herren förkastar icke för evig tid;
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. 32
utan om han har bedrövat, så förbarmar han sig igen, efter sin stora nåd.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. 33
Ty icke av villigt hjärta plågar han människors barn och vållar dem bedrövelse.
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، 34
Att man krossar under sina fötter alla fångar i landet,
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، 35
att man vränger en mans rätt inför den Högstes ansikte,
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ 36
att man gör orätt mot en människa i någon hennes sak, skulle Herren icke se det?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ 37
Vem sade, och det vart, om det ej var Herren som bjöd?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ 38
Kommer icke från den Högstes mun både ont och gott?
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ 39
Varför knorrar då en människa här i livet, varför en man, om han drabbas av sin synd?
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. 40
Låtom oss rannsaka våra vägar och pröva dem och omvända oss till HERREN.
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: 41
Låtom oss upplyfta våra hjärtan, såväl som våra händer, till Gud i himmelen.
«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. 42
Vi hava varit avfälliga och gensträviga, och du har icke förlåtit det.
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. 43
Du har höljt dig i vrede och förföljt oss, du har dräpt utan förskoning.
خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. 44
Du har höljt dig i moln, så att ingen bön har nått fram.
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. 45
Ja, orena och föraktade låter du oss stå mitt ibland folken.
تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. 46
Alla våra fiender spärra upp munnen emot oss.
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» 47
Faror och fallgropar möta oss fördärv och skada.
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست 48
Vattenbäckar rinna ned från mitt öga för dottern mitt folks skada.
49
Mitt öga flödar utan uppehåll och förtröttas icke,
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! 50
till dess att HERREN blickar ned från himmelen och ser härtill.
هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. 51
Mitt öga vållar mig plåga för alla min stads döttrars skull.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. 52
Jag bliver ivrigt jagad såsom en fågel av dem som utan sak äro mina fiender.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. 53
De vilja förgöra mitt liv här i djupet, de kasta stenar på mig.
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. 54
Vatten strömma över mitt huvud, jag säger: "Det är ute med mig."
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم 55
Jag åkallar ditt namn, o HERRE, har underst i djupet.
صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. 56
Du hör min röst; tillslut icke ditt öra, bered mig lindring, då jag nu ropar.
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» 57
Ja, du nalkas mig, när jag åkallar dig; du säger: "Frukta icke."
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. 58
Du utför, Herre, min själs sak, du förlossar mitt liv.
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. 59
Du ser, HERRE, den orätt mig vederfares; skaffa mig rätt.
دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. 60
Du ser all deras hämndgirighet, alla deras anslag mot mig.
ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. 61
Du hör deras smädelser, HERRE, alla deras anslag mot mig.
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. 62
Vad mina motståndare tala och tänka ut är beständigt riktat mot mig.
ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. 63
Akta på huru de hava mig till sin visa, evad de sitta eller stå upp.
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. 64
Du skall giva dem vedergällning, HERRE, efter deras händers verk.
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. 65
Du skall lägga ett täckelse över deras hjärtan; din förbannelse skall komma över dem.
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. 66
Du skall förfölja dem i vrede och förgöra dem, så att de ej bestå under HERRENS himmel.

< مراثی 3 >