مراثی 3
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. | 1 |
Eu sou o homem que viu a aflição pela vara de seu furor.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. | 2 |
Guiou-me e levou-me a trevas, e não à luz.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. | 3 |
Com certeza se virou contra mim, revirou sua mão o dia todo.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. | 4 |
Fez envelhecer minha carne e minha pele, quebrou meus ossos.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. | 5 |
Edificou contra mim, e cercou [-me] de fel e de trabalho.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. | 6 |
Fez-me habitar em lugares escuros, como os que já morrera há muito tempo.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. | 7 |
Cercou-me por todos lados, e não posso sair; tornou pesados os meus grilhões.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. | 8 |
Até quando clamo e dou vozes, fechou [os ouvidos] à minha oração.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. | 9 |
Cercou meus caminhos com pedras lavradas, retorceu as minhas veredas.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ | 10 |
Foi para mim como um urso que espia, como um leão escondido.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. | 11 |
Desviou meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، | 12 |
Armou seu arco, e me pôs como alvo para a flecha.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. | 13 |
Fez entrar em meus rins as flechas de sua aljava.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. | 14 |
Servi de escárnio a todo o meu povo, de canção ridícula deles o dia todo.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. | 15 |
Fartou-me de amarguras, embebedou-me de absinto.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. | 16 |
Quebrou os meus dentes com cascalho, cobriu-me de cinzas.
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. | 17 |
E afastou minha alma da paz, fez-me esquecer da boa vida.
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. | 18 |
Então eu disse: Pereceram minha força e minha esperança no SENHOR.
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. | 19 |
Lembra-te da minha aflição e do meu sofrimento, do absinto e do fel.
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. | 20 |
Minha alma se lembra e se abate em mim.
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که | 21 |
Disto me recordarei na minha mente, por isso terei esperança:
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. | 22 |
É pelas bondades do SENHOR que não somos consumidos, porque suas misericórdias não têm fim.
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. | 23 |
Elas são novas a cada manhã; grande é a tua fidelidade.
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» | 24 |
O SENHOR é minha porção, diz a minha alma; portanto nele esperarei.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. | 25 |
Bom é o SENHOR para os que nele esperam, para a alma que o busca.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. | 26 |
É bom esperar e tranquilo aguardar a salvação do SENHOR.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. | 27 |
É bom ao homem levar o jugo em sua juventude.
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند | 28 |
Sente-se só, e fique quieto; pois ele o pôs sobre si.
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. | 29 |
Ponha sua boca no pó; talvez haja esperança.
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، | 30 |
Dê a face ao que o ferir; farte-se de insultos.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. | 31 |
Pois o Senhor não rejeitará para sempre:
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. | 32 |
Mesmo que cause aflição, ele também se compadecerá segundo a grandeza de suas misericórdias.
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. | 33 |
Pois não é sua vontade afligir nem entristecer os filhos dos homens.
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، | 34 |
Esmagar debaixo de seus pés a todos os prisioneiros da terra,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، | 35 |
Perverter o direito do homem diante da presença do Altíssimo,
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ | 36 |
Prejudicar ao homem em sua causa: o Senhor não aprova ) [tais coisas].
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ | 37 |
Quem é que pode fazer suceder [algo] que diz, se o Senhor não tiver mandado?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ | 38 |
Por acaso da boca do Altíssimo não sai tanto a maldição como a bênção?
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ | 39 |
Por que o homem vivente se queixa da punição de seus próprios pecados?
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. | 40 |
Examinemos nossos caminhos, investiguemos, e nos voltemos ao SENHOR.
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: | 41 |
Levantemos nossos corações e as mãos a Deus nos céus,
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. | 42 |
[Dizendo: ] Nós transgredimos e fomos rebeldes; tu não perdoaste.
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. | 43 |
Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste sem teres compaixão.
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. | 44 |
Cobriste-te de nuvens, para que [nossa] oração não passasse.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. | 45 |
Tu nos tornaste como escória e rejeito no meio dos povos.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. | 46 |
Todos os nossos inimigos abriram sua boca contra nós.
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» | 47 |
Medo e cova vieram sobre nós, devastação e destruição.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست | 48 |
Rios de águas correm de meus olhos, por causa da destruição da filha de meu povo.
| 49 |
Meus olhos destilam, e não cessam; não haverá descanso,
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! | 50 |
Até que o SENHOR preste atenção, e veja desde os céus.
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. | 51 |
Meus olhos afligem minha alma, por causa de todas as filhas de minha cidade.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. | 52 |
Sem motivo meus inimigos me caçam como a um passarinho.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. | 53 |
Tentaram tirar minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. | 54 |
As águas inundaram sobre minha cabeça; eu disse: É o meu fim.
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم | 55 |
Invoquei o teu nome, SENHOR, desde a cova profunda.
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. | 56 |
Ouviste minha voz: não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» | 57 |
Tu te achegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. | 58 |
Defendeste, Senhor, as causas de minha alma; redimiste minha vida.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. | 59 |
Viste, SENHOR, a maldade que me fizeram; julga minha causa.
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. | 60 |
Viste toda a vingança deles, todos os seus pensamentos contra mim.
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. | 61 |
Ouvido os seus insultos, ó SENHOR, todos os seus pensamentos contra mim;
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. | 62 |
As coisas ditas pelos que se levantam contra mim, e seu planos contra mim o dia todo.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. | 63 |
Olha para tudo quanto eles fazem; com canções zombam de mim.
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. | 64 |
Retribui-lhes, SENHOR, conforme a obra de suas mãos.
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. | 65 |
Dá-lhes angústia de coração, tua maldição a eles.
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. | 66 |
Persegue-os com ira, e destrua-os de debaixo dos céus do SENHOR.
