مراثی 3

1 من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.

여호와의 노하신 매로 인하여 고난 당한 자는 내로다

2 خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.

나를 이끌어 흑암에 행하고 광명에 행치 않게 하셨으며

3 او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.

종일토록 손을 돌이켜 자주 자주 나를 치시도다

4 او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.

나의 살과 가죽을 쇠하게 하시며 나의 뼈를 꺾으셨고

5 جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.

담즙과 수고를 쌓아 나를 에우셨으며

6 مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.

나로 흑암에 거하게 하시기를 죽은지 오랜 자 같게 하셨도다

7 با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.

나를 둘러 싸서 나가지 못하게 하시고 나의 사슬을 무겁게 하셨으며

8 فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.

내가 부르짖어 도움을 구하나 내 기도를 물리치시며

9 با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.

다듬은 돌을 쌓아 내 길을 막으사 내 첩경을 굽게 하셨도다

10 او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛

저는 내게 대하여 엎드리어 기다리는 곰과 은밀한 곳의 사자 같으사

11 مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.

나의 길로 치우치게 하시며 내 몸을 찢으시며 나로 적막하게 하셨도다

12 او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،

활을 당기고 나로 과녁을 삼으심이여

13 و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

전동의 살로 내 허리를 맞추셨도다

14 مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.

나는 내 모든 백성에게 조롱거리 곧 종일토록 그들의 노랫거리가 되었도다

15 او زندگی را به کامم تلخ کرده است.

나를 쓴 것으로 배불리시고 쑥으로 취하게 하셨으며

16 صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.

조약돌로 내 이를 꺾으시고 재로 나를 덮으셨도다

17 آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.

주께서 내 심령으로 평강을 멀리 떠나게 하시니 내가 복을 잊어버렸음이여

18 رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.

스스로 이르기를 나의 힘과 여호와께 대한 내 소망이 끊어졌다 하였도다

19 وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.

내 고초와 재난 곧 쑥과 담즙을 기억하소서!

20 بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.

내 심령이 그것을 기억하고 낙심이 되오나

21 اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که

중심에 회상한즉 오히려 소망이 있사옴은

22 محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.

여호와의 자비와 긍휼이 무궁하시므로 우리가 진멸되지 아니함이니이다

23 وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.

이것이 아침마다 새로우니 주의 성실이 크도소이다

24 به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»

내 심령에 이르기를 여호와는 나의 기업이시니 그러므로 내가 저를 바라리라 하도다

25 خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.

무릇 기다리는 자에게나 구하는 영혼에게 여호와께서 선을 베푸시는 도다

26 پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

사람이 여호와의 구원을 바라고 잠잠히 기다림이 좋도다

27 خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.

사람이 젊었을 때에 멍에를 메는 것이 좋으니

28 هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند

혼자 앉아서 잠잠할 것은 주께서 그것을 메우셨음이라

29 و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.

입을 티끌에 댈지어다 혹시 소망이 있을지로다

30 وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،

때리는 자에게 뺨을 향하여 수욕으로 배불릴지어다

31 زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.

이는 주께서 영원토록 버리지 않으실 것임이며

32 هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.

저가 비록 근심케 하시나 그 풍부한 자비대로 긍휼히 여기실 것임이니라

33 او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.

주께서 인생으로 고생하며 근심하게 하심이 본심이 아니시로다

34 هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،

세상에 모든 갇힌 자를 발로 밟는 것과

35 و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،

지극히 높으신 자의 얼굴 앞에서 사람의 재판을 굽게 하는 것과

36 و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟

사람의 송사를 억울케 하는 것은 다 주의 기쁘게 보시는 것이 아니로다

37 کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟

주의 명령이 아니면 누가 능히 말하여 이루게 하라

38 آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟

화, 복이 지극히 높으신 자의 입으로 나오지 아니하느냐

39 پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟

살아 있는 사람은 자기 죄로 벌을 받나니 어찌 원망하랴

40 به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.

우리가 스스로 행위를 조사하고 여호와께로 돌아가자

41 بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:

마음과 손을 아울러 하늘에 계신 하나님께 들자

42 «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.

우리의 범죄함과 패역함을 주께서 사하지 아니하시고

43 «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.

진노로 스스로 가리우시고 우리를 군축하시며 살륙하사 긍휼을 베풀지 아니하셨나이다

44 خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

주께서 구름으로 스스로 가리우사 기도로 상달치 못하게 하시고

45 ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.

우리를 열방 가운데서 진개와 폐물을 삼으셨으므로

46 تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.

우리의 모든 대적이 우리를 향하여 입을 크게 벌렸나이다

47 خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»

두려움과 함정과 잔해와 멸망이 우리에게 임하였도다

48 به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست

처녀 내 백성의 파멸을 인하여 내 눈에 눈물이 시내처럼 흐르도다

49

내 눈의 흐르는 눈물이 그치지 아니하고 쉬지 아니함이여

50 تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!

여호와께서 하늘에서 살피시고 돌아보시기를 기다리는도다

51 هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.

나의 성읍의 모든 여자를 인하여 내 눈이 내 심령을 상하게 하는도다

52 کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.

무고히 나의 대적이 된 자가 나를 새와 같이 심히 쫓도다

53 آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.

저희가 내 생명을 끊으려고 나를 구덩이에 넣고 그 위에 돌을 던짐이여

54 آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.

물이 내 머리에 넘치니 내가 스스로 이르기를 이제는 멸절되었다 하도다

55 اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم

여호와여, 내가 심히 깊은 구덩이에서 주의 이름을 불렀나이다

56 صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.

주께서 이미 나의 음성을 들으셨사오니 이제 나의 탄식과 부르짖음에 주의 귀를 가리우지 마옵소서

57 آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»

내가 주께 아뢴 날에 주께서 내게 가까이 하여 가라사대 두려워 말라 하셨나이다

58 ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.

주여, 주께서 내 심령의 원통을 펴셨고 내 생명을 속하셨나이다

59 ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.

여호와여, 나의 억울을 감찰하셨사오니 나를 위하여 신원하옵소서

60 دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.

저희가 내게 보수하며 나를 모해함을 주께서 다 감찰하셨나이다

61 ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.

여호와여, 저희가 나를 훼파하며 나를 모해하는것

62 تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.

곧 일어나 나를 치는 자의 입술에서 나오는 것과 종일 모해하는 것을 들으셨나이다

63 ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.

저희가 앉든지 서든지 나를 노래하는 것을 주여, 보옵소서

64 ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.

여호와여, 주께서 저의 손으로 행한 대로 보응하사

65 ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.

그 마음을 강퍅하게 하시고 저주를 더하시며

66 با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.

진노로 저희를 군축하사 여호와의 천하에서 멸하시리이다