مراثی 3
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. | 1 |
Je suis l’homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. | 2 |
Il m’a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. | 3 |
Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. | 4 |
Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. | 5 |
Il a bâti autour de moi, Il m’a environné de poison et de douleur.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. | 6 |
Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. | 7 |
Il m’a entouré d’un mur, pour que je ne sorte pas; Il m’a donné de pesantes chaînes.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. | 8 |
J’ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. | 9 |
Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ | 10 |
Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. | 11 |
Il a détourné mes voies, il m’a déchiré, Il m’a jeté dans la désolation.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، | 12 |
Il a tendu son arc, et il m’a placé Comme un but pour sa flèche.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. | 13 |
Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. | 14 |
Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l’objet de leurs chansons.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. | 15 |
Il m’a rassasié d’amertume, Il m’a enivré d’absinthe.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. | 16 |
Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m’a couvert de cendre.
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. | 17 |
Tu m’as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. | 18 |
Et j’ai dit: Ma force est perdue, Je n’ai plus d’espérance en l’Éternel!
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. | 19 |
Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l’absinthe et au poison;
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. | 20 |
Quand mon âme s’en souvient, Elle est abattue au-dedans de moi.
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که | 21 |
Voici ce que je veux repasser en mon cœur, Ce qui me donnera de l’espérance.
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. | 22 |
Les bontés de l’Éternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. | 23 |
Elles se renouvellent chaque matin. Oh! Que ta fidélité est grande!
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» | 24 |
L’Éternel est mon partage, dit mon âme; C’est pourquoi je veux espérer en lui.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. | 25 |
L’Éternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l’âme qui le cherche.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. | 26 |
Il est bon d’attendre en silence Le secours de l’Éternel.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. | 27 |
Il est bon pour l’homme De porter le joug dans sa jeunesse.
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند | 28 |
Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l’Éternel le lui impose;
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. | 29 |
Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، | 30 |
Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d’opprobres.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. | 31 |
Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. | 32 |
Mais, lorsqu’il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. | 33 |
Car ce n’est pas volontiers qu’il humilie Et qu’il afflige les enfants des hommes.
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، | 34 |
Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، | 35 |
Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ | 36 |
Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ | 37 |
Qui dira qu’une chose arrive, Sans que le Seigneur l’ait ordonnée?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ | 38 |
N’est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ | 39 |
Pourquoi l’homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. | 40 |
Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l’Éternel;
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: | 41 |
Élevons nos cœurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. | 42 |
Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n’as point pardonné!
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. | 43 |
Tu t’es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. | 44 |
Tu t’es enveloppé d’un nuage, Pour fermer accès à la prière.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. | 45 |
Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. | 46 |
Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» | 47 |
Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست | 48 |
Des torrents d’eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
| 49 |
Mon œil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! | 50 |
Jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie Du haut des cieux;
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. | 51 |
Mon œil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. | 52 |
Ils m’ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. | 53 |
Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. | 54 |
Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم | 55 |
J’ai invoqué ton nom, ô Éternel, Du fond de la fosse.
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. | 56 |
Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l’oreille à mes soupirs, à mes cris!
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» | 57 |
Au jour où je t’ai invoqué, tu t’es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. | 58 |
Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. | 59 |
Éternel, tu as vu ce qu’on m’a fait souffrir: Rends-moi justice!
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. | 60 |
Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. | 61 |
Éternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. | 62 |
Les discours de mes adversaires, et les projets Qu’ils formaient chaque jour contre moi.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. | 63 |
Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l’objet de leurs chansons.
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. | 64 |
Tu leur donneras un salaire, ô Éternel, Selon l’œuvre de leurs mains;
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. | 65 |
Tu les livreras à l’endurcissement de leur cœur, A ta malédiction contre eux;
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. | 66 |
Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Éternel!
