< مراثی 3 >

من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. 1
Nyee nye ŋutsu si kpe fu le eƒe dziku ƒe ameƒoti te.
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. 2
Enyam ɖe nu eye wòna mezɔ viviti me, menye kekeli me o;
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. 3
Vavã etrɔ eƒe asiwo ɖe ŋutinye atraɖii le ŋkeke blibo la me.
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. 4
Ena be nye ŋutilã kple nye ŋutigbalẽ do xoxo eye wògbã ƒu ɖe lãme nam.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. 5
Eva dze dzinye eye wòtsɔ veve helĩhelĩ kple fukpekpe tɔ kpɔ ɖe ŋunye.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. 6
Ena menɔ viviti me abe ame siwo ku gbe aɖe gbe ke ene.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. 7
Etɔ kpɔ ƒo xlãm ale be nyemate ŋu asi o, eɖom anyi kple gakɔsɔkɔsɔ.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. 8
Ne meyɔe alo do ɣli be wòaxɔ nam gɔ̃ hã la, edoa ʋɔ ɖe nye gbedodoɖa nu.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. 9
Etsɔ kpe gãwo xe mɔ me nam eye wòglɔ̃ nye mɔwo.
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ 10
Abe sisiblisi si de xa ɖi kple dzata si le adeklo dzi ene la,
مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. 11
ehem ɖa le mɔ me eye wòvuvum, hegblẽm ɖi kpeɖeŋutɔmanɔsitɔe.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، 12
Evu eƒe da me eye wòdzidze eƒe dati ɖe dzinye.
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. 13
Etsɔ aŋutrɔwo le eƒe daku me tsɔ ŋɔ nye dzi.
مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. 14
Mezu nu ɖikokoe le nye amewo katã dome, woɖua fewu le ŋunye to hadzidzi me ŋkeke blibo la katã.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است. 15
Etsɔ ama veve ɖi ƒo nam eye wòkpe veve nam meno.
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. 16
Etsɔ kpe ŋe aɖu nam eye wòfanyam ɖe kewɔ me.
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. 17
Woxɔ ŋutifafa le asinye, meŋlɔ nu si dzɔgbenyui nye la be.
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. 18
Eya ta megblɔ be, “Nye atsyɔ̃nu yi eye nu siwo katã mele mɔ kpɔm na tso Yehowa gbɔ la hã nu va yi.”
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. 19
Meɖo ŋku nye hiã, tsaglalãtsatsa, dzigbagbã kple vevesese dzi.
بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. 20
Meɖo ŋku wo katã dzi nyuie eye nye luʋɔ bɔbɔ eɖokui le menye.
اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که 21
Ke esia dzi meɖo ŋkue eye mɔkpɔkpɔ ɖo asinye:
محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. 22
Le Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ta wometsrɔ̃ mí o elabena eƒe nublanuikpɔkpɔ mevɔna o.
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. 23
Wozua yeye ŋdi sia ŋdi, wò nuteƒewɔwɔ lolo ŋutɔ.
به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» 24
Megblɔ na ɖokuinye be, “Yehowae nye nye gomekpɔkpɔ, eya ta manɔ esinu kpɔm.”
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. 25
Yehowa ƒe dɔ me nyo na ame siwo tsɔ woƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe edzi, kple ame siwo dinɛ vevie.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. 26
Enyo be woalala le ɖoɖoezizi me na Yehowa ƒe ɖeɖe.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. 27
Enyo na ame be wòatsɔ kɔkuti le ɖekakpuime.
هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند 28
Nenɔ anyi le ɖoɖoezizi me elabena Yehowae tsɔ kɔkuti la da ɖe edzi.
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. 29
Netsɔ eƒe mo ƒo ɖe ke me, ɖewohĩ mɔkpɔkpɔ gali.
وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، 30
Neɖo to me anyi na ame si le eƒo ge eye ŋukpe neyɔe fũu.
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. 31
Elabena Aƒetɔ la metsɔa ame ƒua gbe ɖikaa o
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. 32
Togbɔ be ehea nuxaxa vɛ hã la, egakpɔa nublanui na ame, eye eƒe lɔlɔ̃ si nu metsina gbeɖe o la de to ŋutɔ.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. 33
Elabena mehea fukpekpe kple nuxaxa vaa amegbetɔviwo dzi ɖe dzidzɔ teƒe o.
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، 34
Woafanya anyigbadzigamenɔlawo katã kple afɔ.
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، 35
Ne woagbe nu si nye ame tɔ la tsɔtsɔ nɛ le Dziƒoʋĩtɔ la ŋkume,
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ 36
eye wotrɔ gbo ame dzɔdzɔe ƒe nya; ɖe Aƒetɔ la makpɔ esiawo oa?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ 37
Ame ka aƒo nu eye wòava eme, ne menye Aƒetɔ lae ɖe gbe o?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ 38
Ɖe menye Dziƒoʋĩtɔ la ƒe nu mee dzɔgbevɔ̃enyawo kple dzidzɔnyawo siaa doa go tsona oa?
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ 39
Nu ka ta amegbetɔ ahe nya ne wohe to nɛ ɖe eƒe nu vɔ̃wo ta?
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. 40
Mina míalé ŋku ɖe míaƒe zɔzɔme ŋu ne míado wo akpɔ eye mina míatrɔ ɖe Yehowa ŋu.
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: 41
Mina míado míaƒe dziwo kple asiwo ɖe Mawu gbɔ le dziƒo ahagblɔ bena:
«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. 42
“Míewɔ nu vɔ̃ hedze aglã eye mètsɔe ke mi o.
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. 43
“Ètsɔ dziku tsyɔ ɖokuiwò dzi eye nèti mía yome hewu mí nublanuimakpɔmakpɔtɔe.
خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. 44
Ètsɔ lilikpo tsyiɔ ɖokuiwò dzi ale be, gbedodoɖa aɖeke mate ŋu aɖo gbɔwò o.
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. 45
Ètsɔ mí wɔ ŋunyɔnu kple gbeɖuɖɔe le dukɔwo dome.
تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. 46
“Míaƒe futɔwo katã ke nu baa ɖe mía ŋuti.
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» 47
Ŋɔdzi lé mí; míedze ʋe me eye tsɔtsrɔ̃ kple gbegblẽ va mía dzi.”
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست 48
Nye ŋkuwo le aɖatsi fam yoyoyo elabena wotsrɔ̃ nye amewo.
49
Nye ŋkuwo le aɖatsi fam ɖaa, enu gbe tsotso,
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! 50
va se ɖe esime Yehowa aɖo ŋku anyi tso dziƒo akpɔe.
هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. 51
Nu si mekpɔ la na nye luʋɔ xa nu ɖe nyɔnu siwo katã le nye dua me la ta.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. 52
Ame siwo nye nye futɔwo madzemadzee la ɖem ɖe nu abe xevi ene.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. 53
Wodze agbagba be woatso nye agbe nu le vudo me eye wofɔ kpe ƒum.
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. 54
Tsi fie le tanye eye mesusu be evɔ nam.
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم 55
O Yehowa, wò ŋkɔe meyɔ le vudoa ƒe gogloƒe ke.
صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. 56
Èse nye kukuɖeɖe be, “Mègado toku nye ɣlidodo eye nàgbe akɔfafa nam o.”
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» 57
Ète va gbɔnye esi meyɔ wò eye nègblɔ be, “Mègavɔ̃ o.”
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. 58
O, Aƒetɔ, èxɔ nye nya ɖe akɔ eye nèɖe nye agbe.
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. 59
Wò ŋutɔ èkpɔ, O Yehowa, vɔ̃ si wowɔ ɖe ŋutinye. Na nye nya nadzɔ!
دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. 60
Èkpɔ woƒe hlɔ̃biabia ƒe kpekpeme kple nugbe siwo woɖo ɖe ŋunye.
ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. 61
O Yehowa, èse woƒe dzudzuwo kple nu siwo katã woɖo ɖe ŋunye
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. 62
kple nye futɔwo ƒe dalĩdodo kple nuƒoƒo le ŋunye ŋkeke blibo la.
ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. 63
Nye kɔ nàkpɔ wo ɖa! Wole anyinɔƒe o, wole tsitrenu o, woɖua fewu le ŋunye le woƒe hadzidziwo me.
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. 64
O Yehowa, xe fe si dze wo la na wo, ɖe nu siwo woƒe asiwo wɔ la ta.
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. 65
Tsɔ nutsyɔnu tsyɔ woƒe dziwo dzi eye nàna be wò fiƒode nanɔ wo dzi!
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. 66
Ti wo yome kple dziku eye nàtsrɔ̃ wo le Yehowa ƒe dziƒo te.

< مراثی 3 >