مراثی 3
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. | 1 |
Aleph. I am the man that see my poverty by the rod of his indignation.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. | 2 |
Aleph. He hath led me, and brought me into darkness, and not into light.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. | 3 |
Aleph. Only against me he hath turned, and turned again his hand all the day.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. | 4 |
Beth. My skin and my flesh he hath made old, he hath broken my bones.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. | 5 |
Beth. He hath built round about me, and he hath compassed me with gall and labour.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. | 6 |
Beth. He hath set me in dark places as those that are dead for ever.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. | 7 |
Ghimel. He hath built against me round about, that I may not get out: he hath made my fetters heavy.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. | 8 |
Ghimel. Yea, and when I cry, and entreat, he hath shut out my prayer.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. | 9 |
Ghimel. He hath shut up my ways with square stones, he hath turned my paths upside down.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ | 10 |
Daleth. He is become to me as a bear lying in wait: as a lion in secret places.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. | 11 |
Daleth. He hath turned aside my paths, and hath broken me in pieces, he hath made me desolate.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، | 12 |
Daleth. He hath bent his bow, and set me as a mark for his arrows.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. | 13 |
He. He hath shot into my reins the daughters of his quiver.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. | 14 |
He. I am made a derision to all my people, their song all the day long.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. | 15 |
He. He hath filled me with bitterness, he hath inebriated me with wormwood.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. | 16 |
Vau. And he hath broken my teeth one by one, he hath fed me with ashes.
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. | 17 |
Vau. And my soul is removed far off from peace, I have forgotten good things.
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. | 18 |
Vau. And I said: My end and my hope is perished from the Lord.
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. | 19 |
Zain. Remember my poverty, and transgression, the wormwood, and the gall.
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. | 20 |
Zain. I will be mindful and remember, and my soul shall languish within me.
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که | 21 |
Zain. These things I shall think over in my heart, therefore will I hope.
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. | 22 |
Heth. The mercies of the Lord that we are not consumed: because his commiserations have not failed.
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. | 23 |
Heth. They are new every morning, great is thy faithfulness.
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» | 24 |
Heth. The Lord is my portion, said my soul: therefore will I wait for him.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. | 25 |
Teth. The Lord is good to them that hope in him, to the soul that seeketh him.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. | 26 |
Teth. It is good to wait with silence for the salvation of God.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. | 27 |
Teth. It is good for a man, when he hath borne the yoke from his youth.
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند | 28 |
Jod. He shall sit solitary, and hold his peace: because he hath taken it up upon himself.
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. | 29 |
Jod. He shall put his mouth in the dust, if so be there may be hope.
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، | 30 |
Jod. He shall give his cheek to him that striketh him, he shall be filled with reproaches.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. | 31 |
Caph. For the Lord will not cast off for ever.
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. | 32 |
Caph. For if he hath cast off, he will also have mercy, according to the multitude of his mercies.
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. | 33 |
Caph. For he hath not willingly afflicted, nor cast off the children of men.
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، | 34 |
Lamed. To crush under his feet all the prisoners of the land,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، | 35 |
Lamed. To turn aside the judgment of a man before the face of the most High,
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ | 36 |
Lamed. To destroy a man wrongfully in his judgment, the Lord hath not approved.
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ | 37 |
Mem. Who is he that hath commanded a thing to be done, when the Lord commandeth it not?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ | 38 |
Mem. Shall not both evil and good proceed out of the mouth of the Highest?
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ | 39 |
Mem. Why hath a living man murmured, man suffering for his sins?
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. | 40 |
Nun. Let us search our ways, and seek, and return to the Lord.
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: | 41 |
Nun. Let us lift up our hearts with our hands to the Lord in the heavens.
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. | 42 |
Nun. We have done wickedly, and provoked thee to wrath: therefore thou art inexorable.
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. | 43 |
Samech. Thou hast covered in thy wrath, and hast struck us: thou hast killed and hast not spared.
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. | 44 |
Samech. Thou hast set a cloud before thee, that our prayer may not pass through.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. | 45 |
Samech. Thou hast made me as an outcast, and refuse in the midst of the people.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. | 46 |
Phe. All our enemies have opened their mouths against us.
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» | 47 |
Phe. Prophecy is become to us a fear, and a snare, and destruction.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست | 48 |
Phe. My eye hath run down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
| 49 |
Ain. My eye is afflicted, and hath not been quiet, because there was no rest:
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! | 50 |
Ain. Till the Lord regarded and looked down from the heavens.
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. | 51 |
Ain. My eye hath wasted my soul because of all the daughters of my city.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. | 52 |
Sade. My enemies have chased me and caught me like a bird, without cause.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. | 53 |
Sade. My life is fallen into the pit, and they have laid a stone over me.
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. | 54 |
Sade. Waters have flowed over my head: I said: I am cut off.
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم | 55 |
Coph. I have called upon thy name, O Lord, from the lowest pit.
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. | 56 |
Coph. Thou hast heard my voice: turn not away thy ear from my sighs, and cries.
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» | 57 |
Coph. Thou drewest near in the day, when I called upon thee, thou saidst: Fear not.
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. | 58 |
Res. Thou hast judged, O Lord, the cause of my soul, thou the Redeemer of my life.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. | 59 |
Res. Thou hast seen, O Lord, their iniquity against me: judge thou my judgment.
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. | 60 |
Res. Thou hast seen all their fury, and all their thoughts against me.
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. | 61 |
Sin. Thou hast heard their reproach, O Lord, all their imaginations against me.
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. | 62 |
Sin. The lips of them that rise up against me: and their devices against me all the day.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. | 63 |
Sin. Behold their sitting down, and their rising up, I am their song.
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. | 64 |
Thau. Thou shalt render them a recompense, O Lord, according to the works of their hands.
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. | 65 |
Thau. Thou shalt give them a buckler of heart, thy labour.
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. | 66 |
Thau. Thou shalt persecute them in anger, and shalt destroy them from under the heavens, O Lord.
