< مراثی 3 >
من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیدهام. | 1 |
Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. | 2 |
Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. | 3 |
Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. | 4 |
Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. | 5 |
Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. | 6 |
Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. | 7 |
Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
فریاد برمیآورم و کمک میطلبم، ولی او به دادم نمیرسد. | 8 |
Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. | 9 |
Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ | 10 |
Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
مرا از راهم بیرون کشیده، پارهپارهام کرد و تنها و بیکس رهایم ساخت. | 11 |
Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، | 12 |
Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. | 13 |
He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
مردم تمام روز به من میخندند و مرا مسخره میکنند. | 14 |
He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است. | 15 |
He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. | 16 |
Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. | 17 |
Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. | 18 |
Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد میآورم، جانم تلخ میگردد. | 19 |
Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
بله، آنها را دائم به یاد میآورم و وجودم پریشان میشود. | 20 |
Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
اما نور امیدی بر قلبم میتابد، وقتی به یاد میآورم که | 21 |
Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
محبت خداوند بیانتهاست و رحمت او بیزوال. | 22 |
Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز میشود. | 23 |
Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.
به خود میگویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» | 24 |
Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را میطلبند نیکوست. | 25 |
Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. | 26 |
Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. | 27 |
Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.
هنگامی که او دچار مصیبت میگردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند | 28 |
Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. | 29 |
Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.
وقتی او را میزنند و اهانت میکنند خوب است آنها را تحمل کند، | 30 |
Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. | 31 |
Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. | 32 |
Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمیگردد. | 33 |
Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له میشوند، | 34 |
Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال میگردد، | 35 |
Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم میشود، آیا خداوند اینها را نمیبیند؟ | 36 |
Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ | 37 |
Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمیشود؟ | 38 |
Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه میشویم، گله و شکایت میکنیم؟ | 39 |
Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. | 40 |
Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: | 41 |
Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:
«ما گناه کردهایم و سرکش شدهایم، و تو ما را نیامرزیدهای. | 42 |
Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کردهای و رحم ننمودهای. | 43 |
Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.
خود را با ابر پوشانیدهای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. | 44 |
Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداختهای. | 45 |
Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.
تمام دشمنانمان به ما توهین میکنند. | 46 |
Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی میکنیم.» | 47 |
Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست | 48 |
Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.
Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! | 50 |
Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.
هنگامی که میبینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر میشود. | 51 |
Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرندهای به دام انداختند. | 52 |
Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. | 53 |
Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. | 54 |
Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم | 55 |
Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.
صدایم را شنیدی و به نالههایم توجه کردی. | 56 |
Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» | 57 |
Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. | 58 |
Resch. HEERE! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کردهاند دیدهای، پس داوری کن و داد مرا بستان. | 59 |
Resch. HEERE! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.
دیدهای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئهها بر ضد من چیدهاند. | 60 |
Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.
ای خداوند، تو شنیدهای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیدهاند. | 61 |
Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من میگویند و نقشههایی که میکشند باخبری. | 62 |
Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.
ببین چگونه میخندند و شب و روز مرا مسخره میکنند. | 63 |
Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. | 64 |
Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. | 65 |
Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. | 66 |
Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.