مراثی 2

1 چگونه خداوند اورشلیم را با ابر خشم و غضب خویش پوشانید و جلال آسمانی اسرائیل را تباه کرد. او در روز خشم خود، حتی خانهٔ خویش را به یاد نیاورد.

怎麼! 上主竟然發怒，使熙雍女郎暗淡無光! 將以色列的榮華由高天拋在地上! 在他震怒之日，不再想念自己的腳凳!

2 خداوند به خانه‌های قوم اسرائیل رحم نکرد و تمام آنها را ویران نمود. او قلعه‌های اورشلیم را در هم شکست و اسرائیل را با تمام بزرگانش بی‌حرمت نمود.

上主毫不留情地破壞了雅各伯所有的牧場；他滿含怒氣，夷平了猶大女郎的一切保壘，將她的君王及首長推倒在地，加以侮辱。

3 او به هنگام خشم خود حاکمان اسرائیل را نابود کرد و هنگام حملهٔ دشمن از قوم خود حمایت ننمود. آتش خشم او سراسر خاک اسرائیل را به نابودی کشاند.

他怒火炎炎，粉碎了以色列的一切勢力；在仇人前，抽回他的右手；他像吞滅四周的烈火，焚燒了雅各伯；

4 او مانند یک دشمن، تیر و کمانش را به سوی ما نشانه گرفت و جوانان برومند ما را کشت. او خشم خود را همچون شعلهٔ آتش بر خیمه‌های اورشلیم فرود آورد.

他像敵人一樣，安穩地舉起自己的右手；拉開他的弓。像敵人似的屠殺了一切英俊的少年；在熙雍女郎的帳幕內，發洩了他似火的烈怒。

5 بله، خداوند همچون یک دشمن، اسرائیل را هلاک کرد و قصرها و قلعه‌هایش را ویران نمود و بر غم و غصهٔ ساکنان یهودا افزود.

上主好像一個仇人，毀滅了以色列，毀滅了她所有的宮室，蕩平了她的一切保壘，增加猶大女郎的哀號哭泣。

6 او خانهٔ خود را همچون آلاچیقی در باغ ویران نموده است و دیگر کسی در صَهیون روزهای شَبّات و عیدهای مقدّس را گرامی نمی‌دارد. او در شدت خشم خویش پادشاهان و کاهنان را خوار نموده است.

上主像破壞園圃一樣，破壞了他自己的帷幔，毀滅了自己的會幕，使人在熙雍忘卻慶節和安息日；他在烈怒下，廢棄了君王和司祭。

7 خداوند مذبح خود را واگذارد و خانهٔ خویش را ترک گفت. دیوارهای قصرهای اورشلیم را به دست دشمن سپرد. اینک دشمن در خانهٔ خداوند که زمانی در آن عبادت می‌کردیم، فریاد شادی و پیروزی سر می‌دهد.

上主厭棄了自己的祭壇，嫌惡了自己的聖所；將宮殿的牆垣交在敵人手中，讓他們在上主的殿宇內，叫囂喧嚷，好像節日一樣。

8 خداوند قصد نمود حصارهای اورشلیم را در هم بکوبد. او شهر را اندازه‌گیری کرد تا هیچ قسمتش از خرابی در امان نماند؛ و اینک برجها و حصارهای اورشلیم فرو ریخته‌اند.

上主已經決意毀壞熙雍女郎的牆垣，既展開了繩索，決不抽回自己的手，直到將它完全推翻，使城郭和保壘哀哭，一同傾覆。

9 دروازه‌های اورشلیم به زمین افتاده‌اند و پشت‌بندهایشان شکسته‌اند. پادشاهان و بزرگان اسرائیل به سرزمینهای دور دست تبعید شده‌اند. دیگر شریعت خدا تعلیم داده نمی‌شود و انبیا نیز از جانب خداوند رؤیا نمی‌بینند.

城門已陷於地中，上主已折斷她的門閂，她的君王首長，流落異鄉，再沒有法律；她的眾先知也不再獲得上主的神視。

10 ریش‌سفیدان اورشلیم پلاس بر تن کرده، خاموش بر زمین نشسته‌اند و از شدت غم بر سر خود خاک می‌ریزند. دختران جوان اورشلیم از شرم سر خود را به زیر می‌افکنند.

熙雍女郎的眾長老，坐在地上默然不語，頭上撒上灰土，腰間束著麻衣；耶路撒冷的處女都俯首至地。

11 چشمانم از گریه تار شده است. از دیدن مصیبتی که بر سر قومم آمده، غمی جانکاه وجودم را فرا گرفته است. کودکان و شیرخوارگان در کوچه‌های شهر از حال رفته‌اند.

我的眼痛哭，至於失明，五內沸騰，肝腦塗地。眼見我的女兒──人民遭受摧殘，眼看著幼童乳兒昏厥在城中的街道上。

12 آنها مانند مجروحان جنگی در کوچه‌ها افتاده‌اند؛ گرسنه و تشنه، مادران خود را می‌خوانند و در آغوش ایشان جان می‌دهند.

他們對母親說：「那裏有餅有酒﹖」他們在城中的街道上，正奄奄一息，有如受傷的人，在母親的懷中，氣絕夭折!

13 ای اورشلیم، غم تو را با غم چه کسی می‌توانم مقایسه کنم؟ ای صهیون، چه بگویم و چگونه تو را دلداری دهم؟ زخم تو همچون دریا عمیق است. چه کسی می‌تواند شفایت دهد؟

耶路撒冷女郎! 我可用什麼來譬喻你，拿什麼來比擬你呢﹖處女，熙雍女郎! 我可用什麼來幫助你，拿什麼來安慰你呢﹖因為你的創傷，浩大如海，又有誰能夠治愈你﹖

14 انبیایت به دروغ برای تو نبوّت کردند و گناهانت را به تو نشان ندادند. آنها با دادن پیامهای دروغ تو را فریب دادند و باعث اسارتت شدند.

你的眾先知有關你的神視，盡是虛幻欺詐；他們從未揭露你的罪惡，以挽回你的命運；他們關於你所提供的神諭，盡是虛幻和騙局。

15 ای اورشلیم، هر رهگذری که از کنارت می‌گذرد با استهزا سر خود را تکان داده می‌گوید: «آیا این است آن شهری که به زیباترین و محبوبترین شهر دنیا معروف بود!»

所有過路的人，都向你鼓掌，向耶路撒冷女郎噓唏，且搖頭說：「難道這就是人人所說美麗無比，全世界的喜悅﹖」

16 تمام دشمنانت تو را مسخره می‌کنند و با نفرت می‌گویند: «بالاخره نابودش کردیم! انتظار چنین روزی را می‌کشیدیم و آن را با چشمان خود دیدیم.»

你的仇人都向你張開口，噓唏而切齒說：「我們終於吞滅了她! 這就是我們所期待的一日，我們終於得到手，終於看見了! 」

17 اما این کار، کار خداوند بود. او آنچه را سالها پیش فرموده بود انجام داد. همان‌گونه که بارها اخطار کرده بود، به اورشلیم رحم نکرد و آن را از بین برد و باعث شد دشمنانش از خرابی شهر شاد شوند و به قدرتشان ببالند.

上主實踐了自己的計劃，完成了他昔日所宣告的斷語；實行破壞，毫無憐憫，使仇人幸災樂禍，使敵人高舉他的角。

18 ای مردم اورشلیم در حضور خداوند گریه کنید؛ ای دیوارهای اورشلیم، شب و روز همچون سیل، اشک بریزید و چشمان خود را از گریستن بازمدارید.

處女，熙雍女郎! 你應該從心裏呼號上主；白天黑夜，讓眼淚像江河般地湧流，不要歇息也不要讓你的眼睛休息。

19 شب هنگام برخیزید و ناله‌های دل خود را همچون آب در حضور خداوند بریزید! دستهای خود را به سوی او بلند کنید و برای فرزندانتان که در کوچه‌ها از گرسنگی می‌میرند، التماس نمایید!

夜間每到交更時分，你該起來哀禱，像傾水似的，向上主傾訴你心；應為了你嬰兒的性命，向上主舉起你的雙手，因為他們因饑餓而昏迷街頭!

20 خداوندا، این قوم تو هستند که آنها را به چنین بلایی دچار کرده‌ای. ببین چگونه مادران کودکانشان را که در آغوش خود پرورده‌اند، می‌خورند؛ و کاهنان و انبیا در خانۀ خداوند کشته می‌شوند.

上主，請你迴目憐視! 你這樣做，究竟是對付誰呢﹖難道婦女應該吃掉自己的兒子﹖吃掉自己孕育的嬰兒﹖難道在上主的聖所裏，應該殺死司祭和先知﹖

21 ببین چگونه پیر و جوان، دختر و پسر، به شمشیر دشمن کشته شده و در کوچه‌ها افتاده‌اند. تو در روز غضبت بر ایشان رحم نکردی و ایشان را کشتی.

街上遍地躺臥的，盡是孩童和老人；喪身刀下的，盡是我的處女和少年；在你震怒之日，你斬殺誅戮，毫不留情。

22 ای خداوند، تو دشمنانم را بر من فراخواندی و آنها از هر سو مرا به وحشت انداختند. در آن روز غضبت، کسی جان به در نبرد، تمام فرزندانم که آنها را در آغوش خود پرورده بودم به دست دشمنانم کشته شدند.

你由四方給我召來施行恐怖的人，好像過節一樣；在上主發怒之日，無人能夠逃脫，或者幸免；我孕育撫養的，我的仇人都殺盡滅絕。