مراثی 1

1 اورشلیم که زمانی شهری پرجمعیت بود اینک متروک شده است! شهری که در بین قومها محبوب بود اینک بیوه گشته است! او که ملکهٔ شهرها بود اکنون برده شده است!

先前滿有人民的城， 現在何竟獨坐！ 先前在列國中為大的， 現在竟如寡婦； 先前在諸省中為王后的， 現在成為進貢的。

2 اورشلیم تمام شب می‌گرید و قطره‌های اشک روی گونه‌هایش می‌غلتند. از میان یارانش یکی هم باقی نمانده که او را تسلی دهد. دوستانش به او خیانت کرده و همگی با او دشمن شده‌اند.

她夜間痛哭，淚流滿腮； 在一切所親愛的中間沒有一個安慰她的。 她的朋友都以詭詐待她， 成為她的仇敵。

3 مردم مصیبت‌زده و رنجدیدهٔ یهودا به اسارت رفته‌اند؛ به دیار غربت تبعید شده‌اند و اینک هیچ آسایش ندارند. دشمنان، آنها را احاطه نموده عرصه را بر آنها تنگ کرده‌اند.

猶大因遭遇苦難， 又因多服勞苦就遷到外邦。 她住在列國中，尋不着安息； 追逼她的都在狹窄之地將她追上。

4 راههای اورشلیم ماتم گرفته‌اند، زیرا دیگر مردم نمی‌آیند تا در روزهای عید عبادت کنند. دروازه‌های شهر ساکتند، کاهنانش آه می‌کشند و دوشیزگانش عزادارند. اورشلیم در اضطراب و تلخکامی فرو رفته است.

錫安的路徑因無人來守聖節就悲傷； 她的城門淒涼； 她的祭司歎息； 她的處女受艱難，自己也愁苦。

5 دشمنانش سَروَرِ او شده‌اند و خصمانش در آسایش‌اند. خداوند اورشلیم را برای گناهان بسیارش تنبیه کرده است. دشمنان، فرزندان او را اسیر کرده، به دیار غربت به بردگی برده‌اند.

她的敵人為首； 她的仇敵亨通； 因耶和華為她許多的罪過使她受苦； 她的孩童被敵人擄去。

6 تمام شکوه و زیبایی اورشلیم از دست رفته است. بزرگانش مانند غزالهای گرسنه دنبال چراگاه می‌گردند و ناتوانتر از آنند که بتوانند از چنگ دشمن فرار کنند.

錫安城的威榮全都失去。 她的首領像找不着草場的鹿； 在追趕的人前無力行走。

7 اینک اورشلیم در میان مصیبتها، روزهای پرشکوه گذشته را به یاد می‌آورد. زمانی که او به محاصرهٔ دشمن درآمد، هیچ مدد کننده‌ای نداشت؛ دشمن او را مغلوب کرد و به شکست او خندید.

耶路撒冷在困苦窘迫之時， 就追想古時一切的樂境。 她百姓落在敵人手中，無人救濟； 敵人看見，就因她的荒涼嗤笑。

8 اورشلیم گناهان بسیاری مرتکب شده و ناپاک گردیده است. تمام کسانی که او را تکریم می‌کردند، اینک تحقیرش می‌کنند، زیرا برهنگی و خواری او را دیده‌اند. او می‌نالد و از شرم، چهرهٔ خود را می‌پوشاند.

耶路撒冷大大犯罪， 所以成為不潔之物； 素來尊敬她的，見她赤露就都藐視她； 她自己也歎息退後。

9 لکهٔ ننگی بر دامن اورشلیم بود، اما او اعتنایی نکرد؛ او به عاقبت خود نیاندیشید و ناگهان سقوط کرد. اینک کسی نیست که او را تسلی دهد. او فریاد برمی‌آورد، «خداوندا، به مصیبتم نگاه کن، زیرا دشمن بر من پیروز شده است.»

她的污穢是在衣襟上； 她不思想自己的結局， 所以非常地敗落， 無人安慰她。 她說：耶和華啊，求你看我的苦難， 因為仇敵誇大。

10 دشمن، گنجینه‌های او را غارت کرد و قومهای بیگانه در برابر چشمانش به عبادتگاه مقدّسش داخل شدند، قومهایی که خدا ورود آنها را به عبادتگاهش قدغن کرده بود.

敵人伸手，奪取她的美物； 她眼見外邦人進入她的聖所－ 論這外邦人，你曾吩咐不可入你的會中。

11 اهالی اورشلیم برای یک لقمه نان آه می‌کشند. هر چه داشتند برای خوراک دادند تا زنده بمانند. اورشلیم می‌گوید: «خداوندا، ببین چگونه خوار شده‌ام!

她的民都歎息，尋求食物； 他們用美物換糧食，要救性命。 他們說：耶和華啊，求你觀看， 因為我甚是卑賤。

12 «ای کسانی که از کنارم می‌گذرید، چرا به من نگاه نمی‌کنید؟ نگاهی به من بیندازید و ببینید آیا غمی همچون غم من وجود دارد؟ ببینید خداوند به هنگام خشم خود به من چه کرده است!

你們一切過路的人哪，這事你們不介意嗎？ 你們要觀看： 有像這臨到我的痛苦沒有－ 就是耶和華在他發烈怒的日子使我所受的苦？

13 «او از آسمان آتش فرستاد و تا مغز استخوان مرا سوزاند. سر راهم دام گسترد و مرا به زمین کوبید. او مرا در مصیبتم ترک گفت و در غمی بی‌پایان رهایم کرد.

他從高天使火進入我的骨頭， 剋制了我； 他鋪下網羅，絆我的腳， 使我轉回； 他使我終日淒涼發昏。

14 «گناهانم را به هم بافت و همچون طنابی بر گردنم انداخت و مرا زیر یوغ بردگی کشاند. تمام توانم را از من گرفت و مرا در چنگ دشمنانم که قویتر از من بودند رها کرد.

我罪過的軛是他手所綁的， 猶如軛繩縛在我頸項上； 他使我的力量衰敗。 主將我交在我所不能敵擋的人手中。

15 «خداوند تمام سربازان شجاع مرا از من گرفت. او لشکری بر ضد من فرا خواند تا جوانان مرا از بین ببرند. خداوند شهر محبوب خود را همچون انگور در چرخشت پایمال کرد.

主輕棄我中間的一切勇士， 招聚多人攻擊我， 要壓碎我的少年人。 主將猶大居民踹下， 像在酒醡中一樣。

16 «برای این مصیبتهاست که می‌گریم و قطره‌های اشک بر گونه‌هایم می‌غلتند. آن که به من دلداری می‌داد و جانم را تازه می‌ساخت از من دور شده است. دشمن بر من غالب آمده و فرزندانم بی‌کس شده‌اند.»

我因這些事哭泣； 我眼淚汪汪； 因為那當安慰我、救我性命的， 離我甚遠。 我的兒女孤苦， 因為仇敵得了勝。

17 اورشلیم دستهای خود را دراز می‌کند و کمک می‌طلبد، اما کسی نیست که به دادش برسد. خداوند قومهای همسایه را بر ضد اسرائیل فرا خوانده است تا اورشلیم را همچون پارچه‌ای کثیف دور اندازند.

錫安舉手，無人安慰。 耶和華論雅各已經出令， 使四圍的人作他仇敵； 耶路撒冷在他們中間像不潔之物。

18 «اما خداوند عادلانه حکم فرموده است، زیرا من از فرمان او سرپیچی کرده بودم. ای مردم جهان، اندوه مرا بنگرید و ببینید چگونه پسران و دخترانم را به اسیری برده‌اند.

耶和華是公義的！ 他這樣待我，是因我違背他的命令。 眾民哪，請聽我的話， 看我的痛苦； 我的處女和少年人都被擄去。

19 «از یاران کمک خواستم، اما ایشان به من خیانت کردند. کاهنان و ریش‌سفیدان در حالی که به دنبال لقمه نانی بودند تا خود را زنده نگه دارند، در کوچه‌های شهر از شدت گرسنگی جان دادند.

我招呼我所親愛的， 他們卻愚弄我。 我的祭司和長老正尋求食物、救性命的時候， 就在城中絕氣。

20 «ای خداوند، ببین چقدر پریشان و نگرانم! به خاطر گناهانی که انجام داده‌ام جانم در عذاب است. در خانه، بلای کشنده در انتظارم است و در بیرون، شمشیر مرگبار.

耶和華啊，求你觀看， 因為我在急難中。 我心腸擾亂； 我心在我裏面翻轉， 因我大大悖逆。 在外，刀劍使人喪子； 在家，猶如死亡。

21 «مردم ناله‌هایم را می‌شنوند، اما کسی به دادم نمی‌رسد. دشمنانم چون شنیدند چه بلایی بر سرم آوردی، شاد شدند. ای خداوند، به وعده‌ات وفا کن و بگذار دشمنانم نیز به بلای من دچار گردند.

聽見我歎息的有人； 安慰我的卻無人！ 我的仇敵都聽見我所遭的患難； 因你做這事，他們都喜樂。 你必使你報告的日子來到， 他們就像我一樣。

22 «به گناهان آنها نیز نظر کن و همان‌گونه که مرا برای گناهانم تنبیه کرده‌ای، آنان را نیز به سزای کردارشان برسان. ناله‌های من بسیار و دلم بی‌تاب است.»

願他們的惡行都呈在你面前； 你怎樣因我的一切罪過待我， 求你照樣待他們； 因我歎息甚多，心中發昏。