مراثی 1

1 اورشلیم که زمانی شهری پرجمعیت بود اینک متروک شده است! شهری که در بین قومها محبوب بود اینک بیوه گشته است! او که ملکهٔ شهرها بود اکنون برده شده است!

Tami moikapap kamkhuengnae khopui teh, tami kingkadi lah ao toe. Yampa teh ram pueng thung dawkvah kalenpounge khopui teh lahmainu patetlah ao toe. Ram pueng e a lathueng vah, bawi lah ouk kaawm e khopui teh san lah a pha toe.

2 اورشلیم تمام شب می‌گرید و قطره‌های اشک روی گونه‌هایش می‌غلتند. از میان یارانش یکی هم باقی نمانده که او را تسلی دهد. دوستانش به او خیانت کرده و همگی با او دشمن شده‌اند.

Tangmin vah, a lung ka rek lah a ka teh, a tamboung dawk a mitphi a lawng. A pahren e naw thung hoi ahni lung ka pahawi hane tami buet touh hai awm hoeh. A huinaw pueng ni a dum awh teh a taran lah koung ao pouh.

3 مردم مصیبت‌زده و رنجدیدهٔ یهودا به اسارت رفته‌اند؛ به دیار غربت تبعید شده‌اند و اینک هیچ آسایش ندارند. دشمنان، آنها را احاطه نموده عرصه را بر آنها تنگ کرده‌اند.

Judah miphun teh rektapnae thaw tawk sak hane san lah a man awh teh, a hrawi awh. Jentelnaw thung dawkvah, lungreithai hoi kho a sak awh. Ahnie hnukkâbang e naw pueng teh, reithai rucatnae dawk a pha awh.

4 راههای اورشلیم ماتم گرفته‌اند، زیرا دیگر مردم نمی‌آیند تا در روزهای عید عبادت کنند. دروازه‌های شهر ساکتند، کاهنانش آه می‌کشند و دوشیزگانش عزادارند. اورشلیم در اضطراب و تلخکامی فرو رفته است.

Ka talue poung e pawi koe apihai a tho hoeh dawkvah, Zion lamthungnaw teh a khuika awh. Ahnie khopui longkhanaw pueng teh kingdi lah ao awh. Ahnie vaihmanaw teh a cingou awh. Ahnie tangla kathoungnaw hai lungrek nalaihoi amahoima a temdeng awh.

5 دشمنانش سَروَرِ او شده‌اند و خصمانش در آسایش‌اند. خداوند اورشلیم را برای گناهان بسیارش تنبیه کرده است. دشمنان، فرزندان او را اسیر کرده، به دیار غربت به بردگی برده‌اند.

A tarannaw teh akuepcing awh toe. Ahnie lawkeknae apap lawi vah, BAWIPA ni ahni teh, patawnae a khang sak. A canaw teh tarannaw hmaitung vah san lah a hrawi toe.

6 تمام شکوه و زیبایی اورشلیم از دست رفته است. بزرگانش مانند غزالهای گرسنه دنبال چراگاه می‌گردند و ناتوانتر از آنند که بتوانند از چنگ دشمن فرار کنند.

Zion canu e a meihawinae pueng teh be a kahma toe. A bawinaw teh, a pâ nahan kaawm hoeh e sayukhre patetlah ao awh toe. Ka pâlei e naw hmalah tha awm laipalah a yawng awh toe.

7 اینک اورشلیم در میان مصیبتها، روزهای پرشکوه گذشته را به یاد می‌آورد. زمانی که او به محاصرهٔ دشمن درآمد، هیچ مدد کننده‌ای نداشت؛ دشمن او را مغلوب کرد و به شکست او خندید.

Jerusalem khopui teh, kângai kâthungnae hoi rucatnae naw a kâhmo navah, yampa e a sungrennae hah a pouk. A taminaw teh taran kut dawk a pha navah, kabawmkung awm hoeh. A tarannaw ni asung e hah a hmu navah, a pacekpahlekkhai awh.

8 اورشلیم گناهان بسیاری مرتکب شده و ناپاک گردیده است. تمام کسانی که او را تکریم می‌کردند، اینک تحقیرش می‌کنند، زیرا برهنگی و خواری او را دیده‌اند. او می‌نالد و از شرم، چهرهٔ خود را می‌پوشاند.

Jerusalem khopui teh puenghoi a yon toung dawkvah, hote hno teh panuettho e lah ao toe. Ahni ka oup e naw pueng ni ahni teh caici lah ao e a hmu dawkvah, banglah noutna awh hoeh. Ahni hai a cingou laihoi hnuklah a ban.

9 لکهٔ ننگی بر دامن اورشلیم بود، اما او اعتنایی نکرد؛ او به عاقبت خود نیاندیشید و ناگهان سقوط کرد. اینک کسی نیست که او را تسلی دهد. او فریاد برمی‌آورد، «خداوندا، به مصیبتم نگاه کن، زیرا دشمن بر من پیروز شده است.»

Ahnie a khinnae teh amae hnaboung dawk a kamnue eiteh, apout nahane pouk hoeh. A lung ka pahawi e tami awm hoeh. Kângairunae koe a pha toe. Oe BAWIPA taran ni tânae a hmu toung dawkvah, kaie reithai rucatnae hah na khen pouh haw.

10 دشمن، گنجینه‌های او را غارت کرد و قومهای بیگانه در برابر چشمانش به عبادتگاه مقدّسش داخل شدند، قومهایی که خدا ورود آنها را به عبادتگاهش قدغن کرده بود.

Taran ni a kut hoi hnopainaw pueng na lawp toe. Ahnimanaw hah nama e tamimaya kamkhuengnae thung kâen hanh telah na ngang e Jentelnaw ni ahnie hmuen kathoungpounge dawk a kâen awh e ka hmu.

11 اهالی اورشلیم برای یک لقمه نان آه می‌کشند. هر چه داشتند برای خوراک دادند تا زنده بمانند. اورشلیم می‌گوید: «خداوندا، ببین چگونه خوار شده‌ام!

Ahnie taminaw pueng teh cingou laihoi rawca a tawng nalaihoi, ao awh. A hring nahanelah, amamae hnopainaw hah rawca hoi athung awh. Oe BAWIPA kai teh dudamnae kâhmo toung dawkvah, khen nateh pouk haw.

12 «ای کسانی که از کنارم می‌گذرید، چرا به من نگاه نمی‌کنید؟ نگاهی به من بیندازید و ببینید آیا غمی همچون غم من وجود دارد؟ ببینید خداوند به هنگام خشم خود به من چه کرده است!

Lam dawk ka cet cathuk takhang e pueng Cathut e puenghoi lungkhueknae hnin nah kai dawk pacekpahleknae ka sak e, kaie rucat patawnae patetlah kâhmo e tami o hoi o hoeh e khen nateh pouk awh haw. Nangmouh hoi kâkuen hoeh maw.

13 «او از آسمان آتش فرستاد و تا مغز استخوان مرا سوزاند. سر راهم دام گسترد و مرا به زمین کوبید. او مرا در مصیبتم ترک گفت و در غمی بی‌پایان رهایم کرد.

Nama ni a lathueng lahoi na tha e hmai teh kaie ka hru thung na bo sak. Ka khok hanelah tamlawk na yangda teh, hnuklah na kamlang sak. Kanîruirui kingkadi lah na ta teh thayung laipalah na o sak.

14 «گناهانم را به هم بافت و همچون طنابی بر گردنم انداخت و مرا زیر یوغ بردگی کشاند. تمام توانم را از من گرفت و مرا در چنگ دشمنانم که قویتر از من بودند رها کرد.

Kai ni kâ ka eknae hah hnori ka phu e patetlah ahnie kut hoi ka lahuen dawk a thueng teh, na yawngyen. BAWIPA ni ka thaonae hah a bo sak teh ka kangdue thai hoeh nahan ka sak e taminaw e kut thung na pha sak.

15 «خداوند تمام سربازان شجاع مرا از من گرفت. او لشکری بر ضد من فرا خواند تا جوانان مرا از بین ببرند. خداوند شهر محبوب خود را همچون انگور در چرخشت پایمال کرد.

BAWIPA ni kaie tami athakaawmnaw hah ka thung hoi na takhoe pouh. Kai na ka taran niteh, kaie thoundounnaw raphoe hane tamihupui na kaw pouh. Bawipa ni Judah tanglakacuem hah misur katinnae tangkom dawk a katin.

16 «برای این مصیبتهاست که می‌گریم و قطره‌های اشک بر گونه‌هایم می‌غلتند. آن که به من دلداری می‌داد و جانم را تازه می‌ساخت از من دور شده است. دشمن بر من غالب آمده و فرزندانم بی‌کس شده‌اند.»

Hote kecu dawkvah, kai teh ka ka. Ka mit dawk hoi mitphi teh tui patetlah a lawng. Ka hringnae teh a lunghawi sak teh, lungkaroumsak hane tami teh kai hoi ka kâhla toe. Ka taran ni na tâ toung dawkvah, kaie ka canaw teh a kahma awh toe.

17 اورشلیم دستهای خود را دراز می‌کند و کمک می‌طلبد، اما کسی نیست که به دادش برسد. خداوند قومهای همسایه را بر ضد اسرائیل فرا خوانده است تا اورشلیم را همچون پارچه‌ای کثیف دور اندازند.

Zion khopui teh a kut a dâw eiteh, a lungkaroumsak hane tami awmhoeh. BAWIPA ni Jakop teh a tengpam vah a tarannaw a hruek pouh toe. Jerusalem khopui teh ahnimouh rahak vah, kathounghoehe hno patetlah ao toe.

18 «اما خداوند عادلانه حکم فرموده است، زیرا من از فرمان او سرپیچی کرده بودم. ای مردم جهان، اندوه مرا بنگرید و ببینید چگونه پسران و دخترانم را به اسیری برده‌اند.

BAWIPA teh a lan, kâpoelawk kai ni ka ek toe. Oe miphun a buemlah, thai awh nateh kaie rucatnae hah khenhaw. Thoundounnaw hoi tanglakacuemnaw san lah be a hrawi awh toe.

19 «از یاران کمک خواستم، اما ایشان به من خیانت کردند. کاهنان و ریش‌سفیدان در حالی که به دنبال لقمه نانی بودند تا خود را زنده نگه دارند، در کوچه‌های شهر از شدت گرسنگی جان دادند.

Ka pahren e nangmanaw kai ni na kaw awh. Hateiteh, ahnimouh ni kai dawk yuemkamcu awh hoeh. Kaie vaihmanaw hoi kacuenaw teh, hring nahane rawcanaw a tawng awh navah, kho thung vah be a due awh toe.

20 «ای خداوند، ببین چقدر پریشان و نگرانم! به خاطر گناهانی که انجام داده‌ام جانم در عذاب است. در خانه، بلای کشنده در انتظارم است و در بیرون، شمشیر مرگبار.

Oe BAWIPA kai hah na khenhaw! Kai dawk reithai rucatnae a pha toe. Ka hringnae ni runae a kâhmo toe. Ka lungthin hai phang a kahma toe. Bangkongtetpawiteh, kai ni puenghoi ka payon toe. Alawilah tahloi e taran ao teh imthung hai duenae patetlah ao.

21 «مردم ناله‌هایم را می‌شنوند، اما کسی به دادم نمی‌رسد. دشمنانم چون شنیدند چه بلایی بر سرم آوردی، شاد شدند. ای خداوند، به وعده‌ات وفا کن و بگذار دشمنانم نیز به بلای من دچار گردند.

Kaie ka cingounae lawk hai a thai eiteh, kai lungpahawikung awm hoeh. Kaie reithai rucatnae hah ka tarannaw abuemlah ni koung a thai toe. Ahnimouh ni nama ni na sak e hno dawk lung koung ahawi awh. Nama ni na pathang e hnin dawk a pha torei ahnimouh hai kai patetlah awm awh naseh.

22 «به گناهان آنها نیز نظر کن و همان‌گونه که مرا برای گناهانم تنبیه کرده‌ای، آنان را نیز به سزای کردارشان برسان. ناله‌های من بسیار و دلم بی‌تاب است.»

Ahnimae thoesaknae pueng heh nama e hmalah phat van naseh. Kai ni kâ ka eknae pueng kai koe a pha e patetlah ahnimouh dawk hai phat van seh. Kaie ka cingounae teh apap dawkvah, kaie ka lungthin teh a tâwn toe.