< داوران 18 >

در آن زمان اسرائیل پادشاهی نداشت. قبیلهٔ دان سعی می‌کردند مکانی برای سکونت خود پیدا کنند، زیرا سکنهٔ سرزمینی را که برای آنها تعیین شده بود هنوز بیرون نرانده بودند. 1
In the days those there not [was] a king in Israel and in the days those [the] tribe of the Danite[s] [was] seeking for itself an inheritance to dwell in for not it had fallen to it until the day that in among [the] tribes of Israel an inheritance.
پس افراد قبیلهٔ دان پنج نفر از جنگاوران خود را از شهرهای صرعه و اِشتائُل فرستادند تا موقعیت سرزمینی را که قرار بود در آن ساکن شوند، بررسی نمایند. آنها وقتی به کوهستان افرایم رسیدند به خانهٔ میخا رفتند و شب را در آنجا گذراندند. 2
And they sent [the] descendants of Dan - from tribe their five men from ends their men sons of strength from Zorah and from Eshtaol to spy out the land and to explore it and they said to them go explore the land and they went [the] hill country of Ephraim to [the] house of Micah and they spent [the] night there.
در آنجا صدای آن لاوی جوان را شنیدند و او را شناختند. پس به طرف او رفته، از وی پرسیدند: «در اینجا چه می‌کنی؟ چه کسی تو را به اینجا آورده است؟» 3
They [were] near [the] house of Micah and they they recognized [the] voice of the young man the Levite and they turned aside there and they said to him who? did he bring you here and what? [are] you doing in this [place] and what? [belongs] to you here.
لاوی جوان گفت: «میخا مرا استخدام کرده تا کاهن او باشم.» 4
And he said to them like this and like this he has done for me Micah and he has hired me and I have become of him a priest.
آنها گفتند: «حال که چنین است، از خدا سؤال کن و ببین آیا در این مأموریت، ما موفق خواهیم شد یا نه.» 5
And they said to him enquire please by God so let us know ¿ will it succeed journey our which we [are] going on it.
کاهن پاسخ داد: «البته موفق خواهید شد، زیرا کاری که شما می‌کنید منظور نظر خداوند است.» 6
And he said to them the priest go to peace [is] before Yahweh way your which you go in it.
پس آن پنج مرد روانه شده، به شهر لایش رفتند و دیدند که مردم آنجا مثل صیدونی‌ها در صلح و آرامش و امنیت به سر می‌برند، زیرا در اطرافشان قبیله‌ای نیست که بتواند به ایشان آزاری برساند. آنها از بستگان خود در صیدون نیز دور بودند و با آبادی‌های اطراف خود رفت و آمدی نداشتند. 7
And they went [the] five the men and they came Laish towards and they saw the people which in midst its [was] dwelling to security according to [the] custom of [the] Sidonians at peace - and secure and there not [was one] putting to shame anything in the land [one] possessing oppression and [were] far they from [the] Sidonians and anything not [belonged] to them with anyone.
وقتی آن پنج جنگاور به صرعه و اِشتائُل نزد قبیلهٔ خود بازگشتند، مردم از آنها پرسیدند: «وضع آن دیار چگونه است؟» 8
And they came to brothers their Zorah and Eshtaol and they said to them brothers their what? you.
آنها گفتند: «سرزمینی است حاصلخیز و وسیع که نظیر آن در دنیا پیدا نمی‌شود؛ مردمانش حتی آمادگی آن را ندارند که از خودشان دفاع کنند! پس منتظر چه هستید، برخیزید تا به آنجا حمله کنیم و آن را به تصرف خود درآوریم زیرا خدا آن سرزمین را به ما داده است.» 9
And they said arise! so we may go up on them for we have seen the land and there! [it is] good very and you [are] inactive may not you hesitate to go to go to take possession of the land.
10
When go you you will come - to a people secure and the land [is] broad of both hands for he has given it God in hand your a place where there not there [is] lack of any thing which [is] on the earth.
با شنیدن این خبر، از قبیلهٔ دان ششصد مرد مسلح از شهرهای صرعه و اِشتائُل به سوی آن محل حرکت کردند. 11
And they set out from there of [the] tribe of the Danite[s] from Zorah and from Eshtaol six hundred man girded weapons of war.
آنها ابتدا در غرب قریهٔ یعاریم که در یهودا است اردو زدند (آن مکان تا به امروز هم «اردوگاه دان» نامیده می‌شود)، 12
And they went up and they encamped at Kiriath Jearim in Judah there-fore they called the place that Mahaneh Dan until the day this there! behind Kiriath Jearim.
سپس از آنجا به کوهستان افرایم رفتند. هنگامی که از کنار خانهٔ میخا می‌گذشتند، 13
And they passed through from there [the] hill country of Ephraim and they came to [the] house of Micah.
آن پنج جنگاور به همراهان خود گفتند: «خانه‌ای در اینجاست که در آن ایفود و بتهای خانگی و تمثالهای تراشیده و بُتی ریخته شده وجود دارد. خودتان می‌دانید چه باید بکنیم!» 14
And they answered [the] five the men who had gone to spy out the land Laish and they said to brothers their ¿ do you know that there in the houses these [are] an ephod and teraphim and a carved image and a molten image and therefore consider what? will you do.
آن پنج نفر به خانهٔ میخا رفتند و بقیهٔ مردان مسلح قبیلۀ دان در بیرون خانه ایستادند. آنها با کاهن جوان سرگرم صحبت شدند. 15
And they turned aside there and they came to [the] house of the young man the Levite [the] house of Micah and they asked of him to welfare.
16
And six hundred man girded [the] weapons of war their [were] standing [the] entrance of the gate who [were] of [the] descendants of Dan.
سپس در حالی که کاهن جوان بیرون در با مردان مسلح ایستاده بود آن پنج نفر وارد خانه شده ایفود و بتها را برداشتند. 17
And they went up [the] five the men who had gone to spy out the land they went there they took the carved image and the ephod and the teraphim and the molten image and the priest [was] standing [the] entrance of the gate and six hundred the man girded [the] weapons of war.
کاهن جوان وقتی دید که بتخانه را غارت می‌کنند، فریاد زد: «چه می‌کنید؟» 18
And these [men] they went [the] house of Micah and they took [the] carved image of the ephod and the teraphim and the molten image and he said to them the priest what? [are] you doing.
آنها گفتند: «ساکت شو و همراه ما بیا و کاهن ما باش. آیا بهتر نیست به جای اینکه در یک خانه کاهن باشی، کاهن یک قبیله در اسرائیل بشوی؟» 19
And they said to him keep quiet put hand your over mouth your and come with us and become of us a father and a priest ¿ good - [is] being you a priest of [the] house of a man one or? being you a priest of a tribe and of a clan in Israel.
کاهن جوان با شادی پذیرفت و ایفود و بتها را برداشته، همراه آنها رفت. 20
And it was good [the] heart of the priest and he took the ephod and the teraphim and the carved image and he went in [the] midst of the people.
سپاهیان قبیلهٔ دان دوباره رهسپار شده، بچه‌ها و حیوانات و اثاثیه خود را در صف اول قرار دادند. 21
And they turned and they went and they put the little one[s] and the livestock and the valuable[s] before them.
پس از آنکه مسافت زیادی از خانهٔ میخا دور شده بودند، میخا و چند نفر از مردان همسایه‌اش آنها را تعقیب کردند. 22
They they had gone far away from [the] house of Micah and the men who [were] in the houses which [were] near [the] house of Micah they were called together and they overtook [the] descendants of Dan.
آنها مردان قبیلهٔ دان را صدا می‌زدند که بایستند. مردان قبیلهٔ دان گفتند: «چرا ما را تعقیب می‌کنید؟» 23
And they called out to [the] descendants of Dan and they turned round faces their and they said to Micah what? [is that] to you that you have been called together.
میخا گفت: «کاهن و همهٔ خدایان مرا برده‌اید و چیزی برایم باقی نگذاشته‌اید و می‌پرسید چرا شما را تعقیب می‌کنم!» 24
And he said gods my which I made you have taken and the priest and you have gone and what? [belongs] to me still and why? this are you saying to me what? [is] to you.
مردان قبیلهٔ دان گفتند: «ساکت باشید و گرنه ممکن است افراد ما خشمگین شده، همهٔ شما را بکشند.» 25
And they said to him [the] descendants of Dan may not you make heard voice your with us lest they should fall on you men bitter of appetite and you will gather life your and [the] life of household your.
پس مردان قبیلهٔ دان به راه خود ادامه دادند. میخا چون دید تعداد ایشان زیاد است و نمی‌تواند حریف آنها بشود، به خانهٔ خود بازگشت. 26
And they went [the] descendants of Dan to way their and he saw Micah that [were too] strong they for him and he turned and he returned to house his.
مردان قبیلهٔ دان، با کاهن و بتهای میخا به شهر آرام و بی‌دفاع لایش رسیدند. آنها وارد شهر شده، تمام ساکنان آن را کشتند و خود شهر را به آتش کشیدند. 27
And they they took [that] which he had made Micah and the priest who he belonged to him and they went to Laish to a people at peace and secure and they struck them to [the] mouth of [the] sword and the city they burned with fire.
هیچ‌کس نبود که به داد مردم آنجا برسد، زیرا از صیدون بسیار دور بودند و با همسایگان خود نیز روابطی نداشتند که در موقع جنگ به ایشان کمک کنند. شهر لایش در وادی نزدیک بیت‌رحوب واقع بود. مردم قبیلهٔ دان دوباره شهر را بنا کرده، در آن ساکن شدند. 28
And there not [was] a deliverer for [was] far it from Sidon and anything not [belonged] to them with anyone and it [was] in the valley which [belongs] to Beth Rehob and they rebuilt the city and they dwelt in it.
آنها نام جد خود دان، پسر یعقوب را بر آن شهر نهادند. 29
And they called [the] name of the city Dan by [the] name of Dan ancestor their who he was born to Israel and but [was] Laish [the] name of the city to the former [time].
ایشان بتها را در جای مخصوصی قرار داده، یهوناتان (پسر جرشوم و نوهٔ موسی) و پسرانش را به عنوان کاهنان خود تعیین نمودند. خانوادهٔ یهوناتان تا زمانی که مردم به اسارت برده شدند، خدمت کاهنی آنجا را به عهده داشتند. 30
And they set up for themselves [the] descendants of Dan the carved image and Jonathan [the] son of Gershom [the] son of Manasseh he and sons his they were priests of [the] tribe of the Danite[s] until [the] day went into exile of the land.
در تمام مدتی که عبادتگاه مقدّس در شیلوه قرار داشت، قبیلهٔ دان همچنان بتهای میخا را می‌پرستیدند. 31
And they set up for themselves [the] carved image of Micah which he had made all [the] days of [the] being of [the] house of God at Shiloh.

< داوران 18 >