< یوشع 17 >

قسمتی از زمینهایی که در غرب رود اردن بود به قبیلهٔ منسی (پسر بزرگ یوسف) داده شد. به خاندان ماخیر (پسر بزرگ منسی و پدر جلعاد) قبلاً زمین جلعاد و باشان (در سمت شرقی رود اردن) داده شده بود، زیرا آنها جنگجویانی شجاع بودند. 1
Sebagian daerah di sebelah barat Sungai Yordan diberikan kepada sebagian keluarga-keluarga keturunan Manasye, anak sulung Yusuf. Makhir, ayah Gilead, adalah anak sulung Manasye. Karena ia seorang pejuang, maka daerah Gilead dan Basan yang terletak di sebelah timur Sungai Yordan diberikan kepadanya.
پس زمینهای کرانهٔ غربی رود اردن به بقیهٔ قبیلۀ منسی یعنی خاندانهای ابیعزر، هالک، اسرئیل، شکیم، حافر و شمیداع داده شد. 2
Daerah sebelah barat Sungai Yordan diberikan kepada keluarga-keluarga lainnya dari keturunan Manasye, yaitu keluarga: Abiezer, Helek, Asriel, Sekhem, Hefer dan Semida; semuanya itu keturunan laki-laki dari Manasye anak Yusuf. Mereka adalah kepala-kepala keluarga.
صَلُفحاد پسر حافر، حافر پسر جلعاد، جلعاد پسر ماخیر و ماخیر پسر منسی بود. صلفحاد پسری نداشت. او تنها پنج دختر داشت به نامهای: محله، نوعه، حُجله، ملکه و ترصه. 3
Zelafehad, anak Hefer, cucu Gilead (Gilead adalah anak Makhir, cucu Manasye), tidak mempunyai anak laki-laki, hanya anak perempuan, yaitu: Makhla, Noa, Hogla, Milka, Tirza.
این پنج دختر نزد العازار کاهن، یوشع و بزرگان اسرائیل آمده، گفتند: «خداوند به موسی فرمود که ما هم می‌توانیم هر کدام به اندازهٔ یک مرد از زمین سهم داشته باشیم.» 4
Mereka pergi kepada Imam Eleazar, Yosua anak Nun serta para pemimpin, dan berkata, "TUHAN mengatakan kepada Musa bahwa kami juga harus sama-sama mendapat tanah seperti saudara-saudara kami yang laki-laki." Karena itu, sesuai dengan perintah TUHAN, anak-anak perempuan Zelafehad itu diberikan tanah bersama-sama dengan saudara-saudara mereka yang laki-laki.
پس چنانکه خداوند به موسی امر فرموده بود، این پنج دختر مانند مردان قبیله‌شان، صاحب زمین شدند. بدین ترتیب قبیلهٔ منسی علاوه بر زمین جلعاد و باشان که در شرق رود اردن بود، صاحب ده سهم دیگر از زمینهای غرب رود اردن شدند. 5
Jadi, bukan hanya keturunan laki-laki dari Manasye yang mendapat bagian tanah, tetapi juga keturunannya yang perempuan. Itu sebabnya mengapa suku Manasye diberi sepuluh bagian, selain tanah Gilead dan Basan di sebelah timur Sungai Yordan. Tanah Gilead diberikan kepada keturunan Manasye yang lain.
6
مرز قبیلهٔ منسی از سرحد اشیر تا مکمیته که در شرق شکیم است، امتداد می‌یافت؛ و از آنجا به طرف جنوب کشیده شده، به ناحیه‌ای که اهالی عین تفوح در آن زندگی می‌کردند می‌رسید. 7
Garis-garis batas wilayah suku Manasye mulai dari Asyer ke Mikhmetat di sebelah timur Sikhem. Dari situ garis itu turun ke selatan sampai ke daerah kaum En-Tapuah.
(سرزمین تفوح متعلق به منسی بود، اما خود شهر تفوح که در مرز سرزمین منسی قرار داشت به قبیلهٔ افرایم تعلق می‌گرفت.) 8
Daerah Tapuah adalah kepunyaan suku Manasye, tetapi kota Tapuah, di perbatasan, adalah milik keturunan Efraim.
سپس سرحد قبیلهٔ منسی به طرف وادی قانه کشیده می‌شد و به دریای مدیترانه می‌رسید. (چند شهر در جنوب وادی قانه در خاک منسی واقع شده بودند که در واقع متعلق به افرایم بودند.) 9
Selanjutnya garis batas wilayah Manasye itu turun sampai ke anak Sungai Kana. Kota-kota di sebelah selatan anak sungai itu adalah kepunyaan Efraim, meskipun berada di dalam wilayah Manasye. Garis batas wilayah Manasye itu selanjutnya mengikuti jalan ke sebelah utara anak sungai itu, lalu berakhir di Laut Tengah.
زمین جنوب وادی قانه تا دریای مدیترانه برای افرایم تعیین شد و زمین شمال وادی قانه تا دریای مدیترانه به قبیلهٔ منسی داده شد. مرز منسی از شمال به سرزمین اشیر و از سمت شرق به سرزمین یساکار محدود بود. 10
Demikianlah Efraim berada di sebelah selatan, dan Manasye di sebelah utara, dan Laut Tengah adalah perbatasan mereka sebelah barat. Di barat laut, wilayah suku Manasye itu berbatasan dengan wilayah Asyer, dan di sebelah timur laut, berbatasan dengan wilayah Isakhar.
شهرهای زیر که در خاک یساکار و اشیر واقع شده بودند به قبیلهٔ منسی داده شدند: بیت‌شان، یبلعام، دُر، عین دُر، تعناک، مَجِدو (که سه محلۀ کوهستانی داشت)، و روستاهای اطراف آنها. 11
Di dalam wilayah Isakhar dan Asyer itu ada tanah-tanah milik Manasye, yaitu: Bet-Sean dan Yibleam dengan desa-desa di sekitarnya. Juga: Dor (kota yang terletak di pinggir laut), En-Dor, Taanakh, Megido dengan desa-desa di sekitarnya.
اما قبیلهٔ منسی نتوانست کنعانیهایی را که در این شهرها و روستاها ساکن بودند بیرون کند، پس آنها در آن سرزمین باقی ماندند. 12
Tetapi suku Manasye tidak dapat mengusir penduduk kota-kota itu; itu sebabnya orang Kanaan masih tetap tinggal di situ.
حتی هنگامی که بنی‌اسرائیل نیرومند شدند، باز آنها را بیرون نکردند بلکه ایشان را به بردگی خود گرفتند. 13
Bahkan di kemudian hari setelah orang Israel menjadi lebih kuat, mereka tidak mengusir semua orang Kanaan; mereka hanya memaksa orang-orang itu bekerja untuk mereka.
سپس دو قبیلهٔ یوسف نزد یوشع آمده، به او گفتند: «چرا از این زمین فقط یک سهم به ما داده‌ای، و حال آنکه خداوند ما را برکت داده و جمعیت ما را زیادتر از قبایل دیگر گردانیده است؟» 14
Keturunan Yusuf berkata kepada Yosua, "Mengapa kami diberi hanya satu bagian tanah saja, padahal kami banyak sekali, karena TUHAN sudah memberkati kami?"
یوشع پاسخ داد: «اگر جمعیت شما زیاد است و زمین کوهستانی افرایم برای شما کافی نیست، می‌توانید جنگلهای وسیع فَرِزی‌ها و رفائی‌ها را نیز بگیرید و برای خود صاف کنید.» 15
Yosua menjawab, "Karena kalian terlalu banyak, dan daerah pegunungan Efraim terlalu sempit untuk kalian, pergilah ke daerah orang Feris dan Refaim. Bukalah tempat-tempat baru di hutan-hutan mereka itu."
آنها گفتند: «کنعانیهایی که در دشتها ساکنند، چه آنهایی که در بیت‌شان و روستاهای اطراف آن، و چه آنهایی که در درهٔ یزرعیل هستند، ارابه‌های آهنین دارند، و ما از عهدهٔ آنها بر نمی‌آییم.» 16
Keturunan Yusuf itu menjawab, "Daerah pegunungan itu tidak cukup luas untuk kami, sedangkan bangsa Kanaan yang tinggal di dataran-dataran rendah mempunyai kereta-kereta perang dari besi--baik mereka yang tinggal di Bet-Sean dan desa-desa sekitarnya, maupun mereka yang tinggal di Lembah Yizreel."
یوشع به خاندان یوسف یعنی به افرایم و منسی گفت: «جمعیت شما زیاد است و شما قوی هستید. پس بیش از یک سهم به شما تعلق خواهد گرفت. 17
Maka kata Yosua kepada suku Efraim dan Manasye barat itu, "Benar, kalian banyak sekali serta kuat, dan patut diberi lebih dari satu bagian tanah.
کوهستان جنگلی نیز از آن شما خواهد بود. این جنگل را صاف کنید و سراسر آن را تصرف نمایید. من یقین دارم که شما می‌توانید کنعانی‌ها را از آنجا بیرون کنید، گرچه آنها ارابه‌های آهنین دارند و قوی می‌باشند.» 18
Ambillah daerah pegunungan, sebab meskipun daerah itu masih hutan, kalian dapat membuka daerah itu dan memiliki seluruhnya. Dan mengenai orang-orang Kanaan itu, kalian dapat mengusir mereka, sekalipun mereka kuat dan mempunyai kereta-kereta perang dari besi."

< یوشع 17 >