یوشع 17

1 قسمتی از زمینهایی که در غرب رود اردن بود به قبیلهٔ منسی (پسر بزرگ یوسف) داده شد. به خاندان ماخیر (پسر بزرگ منسی و پدر جلعاد) قبلاً زمین جلعاد و باشان (در سمت شرقی رود اردن) داده شده بود، زیرا آنها جنگجویانی شجاع بودند.

Now this lot fell to the tribe of Manasseh, since he is the firstborn of Joseph: to Machir, the firstborn of Manasseh, the father of Gilead, who was a fighting man, and he had as a possession Gilead and Bashan;

2 پس زمینهای کرانهٔ غربی رود اردن به بقیهٔ قبیلۀ منسی یعنی خاندانهای ابیعزر، هالک، اسرئیل، شکیم، حافر و شمیداع داده شد.

and to the rest of the sons of Manasseh, according to their families: to the sons of Abiezer, and to the sons of Helek, and to the sons of Asriel, and to the sons of Shechem, and to the sons of Hepher, and to the sons of Shemida. These are the sons of Manasseh, the son of Joseph, the males, by their families.

3 صَلُفحاد پسر حافر، حافر پسر جلعاد، جلعاد پسر ماخیر و ماخیر پسر منسی بود. صلفحاد پسری نداشت. او تنها پنج دختر داشت به نامهای: محله، نوعه، حُجله، ملکه و ترصه.

Yet truly, Zelophehad, the son of Hepher, the son of Gilead, the son of Machir, the son of Manasseh, had no sons, but only daughters, whose names are these: Mahlah and Noah and Hoglah and Milcah and Tirzah.

4 این پنج دختر نزد العازار کاهن، یوشع و بزرگان اسرائیل آمده، گفتند: «خداوند به موسی فرمود که ما هم می‌توانیم هر کدام به اندازهٔ یک مرد از زمین سهم داشته باشیم.»

And they went before the sight of Eleazar, the priest, and Joshua, the son of Nun, and the leaders, saying: “The Lord instructed by the hand of Moses that a possession ought to be given to us, in the midst of our brothers.” And so, he gave to them, in accord with the order of the Lord, a possession in the midst of the brothers of their father.

5 پس چنانکه خداوند به موسی امر فرموده بود، این پنج دختر مانند مردان قبیله‌شان، صاحب زمین شدند. بدین ترتیب قبیلهٔ منسی علاوه بر زمین جلعاد و باشان که در شرق رود اردن بود، صاحب ده سهم دیگر از زمینهای غرب رود اردن شدند.

And by lot, there fell ten portions to Manasseh, aside from the land of Gilead and Bashan beyond the Jordan.

6

And so the daughters of Manasseh possessed an inheritance in the midst of his sons. But the land of Gilead fell by lot to the sons of Manasseh that were left.

7 مرز قبیلهٔ منسی از سرحد اشیر تا مکمیته که در شرق شکیم است، امتداد می‌یافت؛ و از آنجا به طرف جنوب کشیده شده، به ناحیه‌ای که اهالی عین تفوح در آن زندگی می‌کردند می‌رسید.

And the border of Manasseh was from Asher to Michmethath, which looks out toward Shechem. And it goes out, to the right, beside the inhabitants of the Fountain of Tappuah.

8 (سرزمین تفوح متعلق به منسی بود، اما خود شهر تفوح که در مرز سرزمین منسی قرار داشت به قبیلهٔ افرایم تعلق می‌گرفت.)

For by lot, there also fell to Manasseh the land of Tappuah, which is beside the borders of Manasseh, and which belongs to the sons of Ephraim.

9 سپس سرحد قبیلهٔ منسی به طرف وادی قانه کشیده می‌شد و به دریای مدیترانه می‌رسید. (چند شهر در جنوب وادی قانه در خاک منسی واقع شده بودند که در واقع متعلق به افرایم بودند.)

And the border descends to the Valley of Reeds, to the south of the torrent of the cities of Ephraim, which are in the midst of the cities of Manasseh. The border of Manasseh is to the north of the torrent, and its exit extends to the sea.

10 زمین جنوب وادی قانه تا دریای مدیترانه برای افرایم تعیین شد و زمین شمال وادی قانه تا دریای مدیترانه به قبیلهٔ منسی داده شد. مرز منسی از شمال به سرزمین اشیر و از سمت شرق به سرزمین یساکار محدود بود.

So it is that the possession of Ephraim is in the south, and that of Manasseh is in the north, and both are enclosed by the sea, and they are joined together by the tribe of Asher to the north, and by the tribe of Issachar to the east.

11 شهرهای زیر که در خاک یساکار و اشیر واقع شده بودند به قبیلهٔ منسی داده شدند: بیت‌شان، یبلعام، دُر، عین دُر، تعناک، مَجِدو (که سه محلۀ کوهستانی داشت)، و روستاهای اطراف آنها.

And the inheritance of Manasseh, in Issachar and in Asher, was Bethshean and its villages, and Ibleam with its villages, and the inhabitants of Dor, with their towns, likewise the inhabitants of Endor with their villages, and similarly the inhabitants of Taanach with their villages, and the inhabitants of Megiddo with their villages, and one third part of the city of Naphath.

12 اما قبیلهٔ منسی نتوانست کنعانیهایی را که در این شهرها و روستاها ساکن بودند بیرون کند، پس آنها در آن سرزمین باقی ماندند.

The sons of Manasseh were not able to overthrow these cities, and so the Canaanite began to dwell in their land.

13 حتی هنگامی که بنی‌اسرائیل نیرومند شدند، باز آنها را بیرون نکردند بلکه ایشان را به بردگی خود گرفتند.

But after the sons of Israel had grown strong, they subdued the Canaanites, and made them their tributaries, but they did not kill them.

14 سپس دو قبیلهٔ یوسف نزد یوشع آمده، به او گفتند: «چرا از این زمین فقط یک سهم به ما داده‌ای، و حال آنکه خداوند ما را برکت داده و جمعیت ما را زیادتر از قبایل دیگر گردانیده است؟»

And the sons of Joseph spoke to Joshua, and they said, “Why have you given to me as a possession one lot and one portion, while I am of such a great multitude, and the Lord has blessed me?”

15 یوشع پاسخ داد: «اگر جمعیت شما زیاد است و زمین کوهستانی افرایم برای شما کافی نیست، می‌توانید جنگلهای وسیع فَرِزی‌ها و رفائی‌ها را نیز بگیرید و برای خود صاف کنید.»

And Joshua said to them, “If you are a numerous people, go up into the forest, and cut out space for yourself in the land of the Perizzites and the Rephaim, since the possession of mount Ephraim is too narrow for you.”

16 آنها گفتند: «کنعانیهایی که در دشتها ساکنند، چه آنهایی که در بیت‌شان و روستاهای اطراف آن، و چه آنهایی که در درهٔ یزرعیل هستند، ارابه‌های آهنین دارند، و ما از عهدهٔ آنها بر نمی‌آییم.»

And the sons of Joseph responded to him: “We are not able to ascend to the mountains, since the Canaanites, who live in the plains, in which are situated Bethshean, with its villages, and Jezreel, possessing the middle of the valley, use chariots of iron.”

17 یوشع به خاندان یوسف یعنی به افرایم و منسی گفت: «جمعیت شما زیاد است و شما قوی هستید. پس بیش از یک سهم به شما تعلق خواهد گرفت.

And Joshua said to the house of Joseph, to Ephraim and Manasseh: “You are a numerous people, and you have great strength. You shall not have only one lot.

18 کوهستان جنگلی نیز از آن شما خواهد بود. این جنگل را صاف کنید و سراسر آن را تصرف نمایید. من یقین دارم که شما می‌توانید کنعانی‌ها را از آنجا بیرون کنید، گرچه آنها ارابه‌های آهنین دارند و قوی می‌باشند.»

Instead, you shall cross to the mountain, and you shall cut down and clear out for yourselves space in which to live. And you shall be able to advance further, when you will have destroyed the Canaanite, who, as you say, has iron chariots and is very strong.”