< یوشع 17 >

قسمتی از زمینهایی که در غرب رود اردن بود به قبیلهٔ منسی (پسر بزرگ یوسف) داده شد. به خاندان ماخیر (پسر بزرگ منسی و پدر جلعاد) قبلاً زمین جلعاد و باشان (در سمت شرقی رود اردن) داده شده بود، زیرا آنها جنگجویانی شجاع بودند. 1
Gamloding kihopna abannachu Joseph chillhah chamasa Manasseh phung akehkhat chu akipen ahi. Makir Manesseh chamasa chu Gilead dia apa ahi. Ama chilhah hohi galhatmi ahiyehun Jordan solam gamkaija um Gilead le Bashan chu anakipesa ahi.
پس زمینهای کرانهٔ غربی رود اردن به بقیهٔ قبیلۀ منسی یعنی خاندانهای ابیعزر، هالک، اسرئیل، شکیم، حافر و شمیداع داده شد. 2
Hitichun Jordan lhumlam gamkai Abizer, Helek, Asreil, Sechom, Hepher, chuleh Shemida hohi Manasseh phungkhai sung lah’a avatnalai insungho chan ding ahi. Hiche bahkhai hohin Joseph cha Manasseh chilhah pasalho thalheng ahiuve.
صَلُفحاد پسر حافر، حافر پسر جلعاد، جلعاد پسر ماخیر و ماخیر پسر منسی بود. صلفحاد پسری نداشت. او تنها پنج دختر داشت به نامهای: محله، نوعه، حُجله، ملکه و ترصه. 3
Ahiyeng vang'in Manasseh chapa Makir, Makir chapa Gilead, Gilead chapa Hepher, Hepher chapa Zelophahad chu cha neilou ahin, aman chanubou aneiyin amaho minchu Malah, Noah, Haglah, Milcah chuleh Tirzah ahiuve.
این پنج دختر نزد العازار کاهن، یوشع و بزرگان اسرائیل آمده، گفتند: «خداوند به موسی فرمود که ما هم می‌توانیم هر کدام به اندازهٔ یک مرد از زمین سهم داشته باشیم.» 4
Hiche numei hohi, thempupa Eleazer, Nun chapa Joshua, chuleh Israel lamkaiho kommah ahungun hitin ahungseijun ahi, “Pakaiyin, Mose jah’a eyhole kasopiteu pasalho gamlodi eipehdiovin thupeh anapen ahi” atiove. Hijeh chun Joshua’n jong ama hochu Pakai thupeh banga apa-ngahteo chan bangin gamchu anapen ahi.
پس چنانکه خداوند به موسی امر فرموده بود، این پنج دختر مانند مردان قبیله‌شان، صاحب زمین شدند. بدین ترتیب قبیلهٔ منسی علاوه بر زمین جلعاد و باشان که در شرق رود اردن بود، صاحب ده سهم دیگر از زمینهای غرب رود اردن شدند. 5
Hijeh chun Manasseh chan apumpi chu Jordan vadung galla Gilead leh Bashan gamchan banna chu gamchan oma hung lhingtan ahi.
6
Ajeh chu Manasseh chilhah numei hojong pasal chilhah chanto kibanga achanjeh’u ahi. (Gilead gamchu Manasseh chilhah pasal amoh ho kipeh ahi).
مرز قبیلهٔ منسی از سرحد اشیر تا مکمیته که در شرق شکیم است، امتداد می‌یافت؛ و از آنجا به طرف جنوب کشیده شده، به ناحیه‌ای که اهالی عین تفوح در آن زندگی می‌کردند می‌رسید. 7
Manasseh phung gamgichu Asher gamgi hina kon in Secheme kom Micmethath changei jin ahung kikholutnin ahi. Hichea konchun gamgichu Micmethath’a kon in achesuhin Tappuah twinah putna komma chenna munho geijin ahung kilhung lut in ahi.
(سرزمین تفوح متعلق به منسی بود، اما خود شهر تفوح که در مرز سرزمین منسی قرار داشت به قبیلهٔ افرایم تعلق می‌گرفت.) 8
Tappuah velkolla gamho chu Manasseh chan ahi. Manasseh gamgi a um Tappuah khopi tah vang chu Ephraim phung mite chan ahi.
سپس سرحد قبیلهٔ منسی به طرف وادی قانه کشیده می‌شد و به دریای مدیترانه می‌رسید. (چند شهر در جنوب وادی قانه در خاک منسی واقع شده بودند که در واقع متعلق به افرایم بودند.) 9
Tappuah twinah putna akonnin Manasseh gamgi chun Kanah vadungneo chu ajuijin Meditteranean twikhanglen'ah alutnin ahi. Hiche vadungneo lhanglanga khopi phabep chu Manasseh gamsung ahi, ahinla hiche hochu atah beh’in Ephraim phungho chan ahi.
زمین جنوب وادی قانه تا دریای مدیترانه برای افرایم تعیین شد و زمین شمال وادی قانه تا دریای مدیترانه به قبیلهٔ منسی داده شد. مرز منسی از شمال به سرزمین اشیر و از سمت شرق به سرزمین یساکار محدود بود. 10
Alhanglhon invang, hiche vadungneo lhanglam gamchu Ephraimte chan ahi, chuleh vadungneo sahlang gamchu Manasseh te chan ahi. Manasseh gamgi vadungneo sahlang gamkai chutoh akilhonin Mediterranean nah a atangin ahi. Manasseh sahlang chu Asher gam ahin chuleh sahlang vangchu Issachar gam ahi.
شهرهای زیر که در خاک یساکار و اشیر واقع شده بودند به قبیلهٔ منسی داده شدند: بیت‌شان، یبلعام، دُر، عین دُر، تعناک، مَجِدو (که سه محلۀ کوهستانی داشت)، و روستاهای اطراف آنها. 11
Ahivangin Issachar le Asher gamgi sunga um khopi ho, Beth-shan khopi, Ibleam khopi, Dor khopi (Hichu Naphoth-dor), Endor, Taanach khopi chule Megiddo khopi holeh agamsunga cheng hojouse chu Manasseh chan din anakipe tan ahi.
اما قبیلهٔ منسی نتوانست کنعانیهایی را که در این شهرها و روستاها ساکن بودند بیرون کند، پس آنها در آن سرزمین باقی ماندند. 12
Ahinlah Manasseh chilhah chengse chun hiche khopi ho chu analalut joupou vin ahi. Amahon Canaan mite chu anadel-mang jou pouvin tuni geijin aum nalaijun hai.
حتی هنگامی که بنی‌اسرائیل نیرومند شدند، باز آنها را بیرون نکردند بلکه ایشان را به بردگی خود گرفتند. 13
Ahinlah khonunga Israelte ahung hatdoh phatnuvin Canaan mite chu soh in amang taovin ahi. Ahinlah agam sunguva kon in anodoh joupouvin ahi.
سپس دو قبیلهٔ یوسف نزد یوشع آمده، به او گفتند: «چرا از این زمین فقط یک سهم به ما داده‌ای، و حال آنکه خداوند ما را برکت داده و جمعیت ما را زیادتر از قبایل دیگر گردانیده است؟» 14
Joseph chilhahte Joshua kommah ahungun hiti hin ahung dong’ui, “Pakaiyin hibanga eipunsahuva ipi dinga kachenna dio gamhi chan khatbou neipeh ham?”
یوشع پاسخ داد: «اگر جمعیت شما زیاد است و زمین کوهستانی افرایم برای شما کافی نیست، می‌توانید جنگلهای وسیع فَرِزی‌ها و رفائی‌ها را نیز بگیرید و برای خود صاف کنید.» 15
Joshua’n adonbutnin “Nangho natamlheh jengtah uva Ephraim thinglhang gam nangho dinga aneotaha ahileh hiche Periz mitele Reph mite channa gammang lahkhu nangho dingin gakisuhtheng taovin atipeh in ahi.”
آنها گفتند: «کنعانیهایی که در دشتها ساکنند، چه آنهایی که در بیت‌شان و روستاهای اطراف آن، و چه آنهایی که در درهٔ یزرعیل هستند، ارابه‌های آهنین دارند، و ما از عهدهٔ آنها بر نمی‌آییم.» 16
Joseph chilhahte chun adonbutnin, “Thinglhang gamhi keiho dingin alhing joupoi katiu hi atahbeh ahi. Ahinlah Canaan mite gamnomma cheng holeh Jezreel phaichamma um hohin thih sakol kangtalai aneiyun, amahohi keihon kadoudio vin ahahsa valle atiove.”
یوشع به خاندان یوسف یعنی به افرایم و منسی گفت: «جمعیت شما زیاد است و شما قوی هستید. پس بیش از یک سهم به شما تعلق خواهد گرفت. 17
Hichun Joshua’n Joseph chilhahte Ephraim le Manasseh phungmi teho kommah hitin aseije “Nanghohi natammuve nahatlheh jeng taove ahileh nangho dingahi chan khatval kipeding nahiuve.
کوهستان جنگلی نیز از آن شما خواهد بود. این جنگل را صاف کنید و سراسر آن را تصرف نمایید. من یقین دارم که شما می‌توانید کنعانی‌ها را از آنجا بیرون کنید، گرچه آنها ارابه‌های آهنین دارند و قوی می‌باشند.» 18
Thinglhang gammang lahkhu nangho nachan bediu ahi. Nanghon nasuhtheng nom chanun gakisuhthengun agam lapen aningkoi changeijin galo tauvin phaichamma Canaan mite jeng jongkhu hatlheh uhenlang thih sakol kangtalai neijongleo ganodoh taovin,” ati.

< یوشع 17 >