یوشع 16

1 مرز جنوبی زمینی که به حکم قرعه به بنی‌یوسف (افرایم و منسی) تعلق گرفت، از آن قسمت رود اردن که نزدیک اریحاست، یعنی از شرق چشمه‌های اریحا شروع می‌شد و از صحرا گذشته، به ناحیهٔ کوهستانی بیت‌ئیل می‌رسید.

וַיֵּצֵ֨א הַגֹּורָ֜ל לִבְנֵ֤י יֹוסֵף֙ מִיַּרְדֵּ֣ן יְרִיחֹ֔ו לְמֵ֥י יְרִיחֹ֖ו מִזְרָ֑חָה הַמִּדְבָּ֗ר עֹלֶ֧ה מִירִיחֹ֛ו בָּהָ֖ר בֵּֽית־אֵֽל׃

2 سپس از بیت‌ئیل به طرف لوز و عطاروت در سرحد سرزمین اَرکی‌ها امتداد می‌یافت و بعد به سمت مغرب به سرحد سرزمین یفلیطی‌ها تا کنار بیت‌حورون پایین و تا جازر کشیده شده، انتهایش به دریای مدیترانه می‌رسید. به این ترتیب قبیلۀ یوسف، یعنی منسی و افرایم میراث خود را گرفتند.

וְיָצָ֥א מִבֵּֽית־אֵ֖ל ל֑וּזָה וְעָבַ֛ר אֶל־גְּב֥וּל הָאַרְכִּ֖י עֲטָרֹֽות׃

3

וְיָֽרַד־יָ֜מָּה אֶל־גְּב֣וּל הַיַּפְלֵטִ֗י עַ֣ד גְּב֧וּל בֵּית־חֹורֹ֛ן תַּחְתֹּ֖ון וְעַד־גָּ֑זֶר וְהָי֥וּ תֹצְאֹתֹו (תֹצְאֹתָ֖יו) יָֽמָּה׃

4

וַיִּנְחֲל֥וּ בְנֵי־יֹוסֵ֖ף מְנַשֶּׁ֥ה וְאֶפְרָֽיִם׃

5 این است زمینی که به خاندانهای قبیلهٔ افرایم داده شد: مرز شرقی این زمین از عطاروت ادار شروع می‌شد و از آنجا تا بیت‌حورون بالا امتداد می‌یافت و به دریای مدیترانه می‌رسید. مرز شمالی، از دریای مدیترانه شروع شده، به سمت مشرق کشیده می‌شد و از مکمیته می‌گذشت و به تعنت شیلوه و یانوحه می‌رسید.

וַיְהִ֛י גְּב֥וּל בְּנֵֽי־אֶפְרַ֖יִם לְמִשְׁפְּחֹתָ֑ם וַיְהִ֞י גְּב֤וּל נַחֲלָתָם֙ מִזְרָ֔חָה עַטְרֹ֣ות אַדָּ֔ר עַד־בֵּ֥ית חֹורֹ֖ן עֶלְיֹֽון׃

6

וְיָצָ֨א הַגְּב֜וּל הַיָּ֗מָּה הַֽמִּכְמְתָת֙ מִצָּפֹ֔ון וְנָסַ֧ב הַגְּב֛וּל מִזְרָ֖חָה תַּאֲנַ֣ת שִׁלֹ֑ה וְעָבַ֣ר אֹותֹ֔ו מִמִּזְרַ֖ח יָנֹֽוחָה׃

7 از یانوحه به سمت جنوب کشیده شده، به طرف عطاروت و نعره پایین آمده، به اریحا می‌رسید و به رود اردن منتهی می‌شد.

וְיָרַ֥ד מִיָּנֹ֖וחָה עֲטָרֹ֣ות וְנַעֲרָ֑תָה וּפָגַע֙ בִּֽירִיחֹ֔ו וְיָצָ֖א הַיַּרְדֵּֽן׃

8 سپس از آنجا به طرف غرب کشیده شده، از تفوح به درهٔ قانه می‌رسید و به دریای مدیترانه ختم می‌شد. این است زمینی که به خاندانهای قبیلۀ افرایم به ملکیت داده شد.

מִתַּפּ֜וּחַ יֵלֵ֨ךְ הַגְּב֥וּל יָ֙מָּה֙ נַ֣חַל קָנָ֔ה וְהָי֥וּ תֹצְאֹתָ֖יו הַיָּ֑מָּה זֹ֗את נַחֲלַ֛ת מַטֵּ֥ה בְנֵי־אֶפְרַ֖יִם לְמִשְׁפְּחֹתָֽם׃

9 علاوه بر این، بعضی از شهرهایی که در سرحد خاک نصف قبیلهٔ منسی بود با روستاهای اطراف به قبیلهٔ افرایم داده شد.

וְהֶעָרִ֗ים הַמִּבְדָּלֹות֙ לִבְנֵ֣י אֶפְרַ֔יִם בְּתֹ֖וךְ נַחֲלַ֣ת בְּנֵֽי־מְנַשֶּׁ֑ה כָּֽל־הֶעָרִ֖ים וְחַצְרֵיהֶֽן׃

10 ولی آنها کنعانیانی را که در جازر ساکن بودند بیرون نکردند و کنعانی‌ها تا امروز در میان قبیلهٔ افرایم به صورت برده زندگی می‌کنند.

וְלֹ֣א הֹורִ֔ישׁוּ אֶת־הַֽכְּנַעֲנִ֖י הַיֹּושֵׁ֣ב בְּגָ֑זֶר וַיֵּ֨שֶׁב הַֽכְּנַעֲנִ֜י בְּקֶ֤רֶב אֶפְרַ֙יִם֙ עַד־הַיֹּ֣ום הַזֶּ֔ה וַיְהִ֖י לְמַס־עֹבֵֽד׃ פ