یوشع 13

1 وقتی یوشع به سن پیری رسید، خداوند به او فرمود: «تو پیر شده‌ای در حالی که سرزمینهای زیادی باقی مانده است که باید تصرف شوند.

Pea ko eni, kuo motuʻa ʻa Siosiua pea lahi hono taʻu; pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate ia, “Kuo ke motuʻa, pea lahi ho taʻu, pea ʻoku kei toe lahi ʻaupito ʻae fonua ke ikuna.

2 اینها هستند آن سرزمینهایی که باقی مانده و باید تسخیر شوند: تمام سرزمین فلسطینی‌ها (که شامل پنج شهر پادشاه نشین غزه، اشدود، اشقلون، جت و عقرون می‌باشد)، سرزمین جشوری‌ها و عوی‌ها در جنوب (تمام سرزمین این قومها جزو کنعان محسوب می‌شوند و بین رود شیحور در شرق مصر و سرحد عقرون در شمال قرار دارند)، بقیهٔ سرزمین کنعان که بین شهر معارهٔ صیدونی‌ها و شهر افیق در مرز اموری‌ها قرار دارد، سرزمین جِبالی‌ها، تمام لبنان در شرق که از بعل جاد در جنوب کوه حرمون تا گذرگاه حمات امتداد می‌یابد، تمام سرزمینهای کوهستانی که بین لبنان و مسرفوتمایم قرار دارد و متعلق به صیدونی‌ها هستند. من ساکنان تمام این سرزمینها را از پیش روی قوم اسرائیل بیرون خواهم راند، اما تو زمینهای آنها را چنانکه دستور داده‌ام، بین نه قبیلهٔ اسرائیل و نصف قبیلهٔ منسی به حکم قرعه تقسیم کن تا ملک ایشان باشد.»

Ko e fonua eni ʻoku kei toe; ko e ngaahi ngataʻanga ʻoe fonua ʻoe kakai Filisitia, mo Kesuli kotoa pē,

3

Mei Sihoa, ʻaia ʻoku ʻi he mata fonua ʻo ʻIsipite, ʻio, ʻo aʻu atu ki he ngaahi ngataʻanga ʻo Ekiloni ki tokelau, ʻaia kuo lau ia ki he kau Kēnani: ko e ʻeiki ʻe toko nima ʻoe kau Filisitia; ko e kakai Kesa, mo e kakai ʻAsitoti, mo e kakai ʻEsikoli, mo e kakai ʻa Kati, mo e kakai Ekiloni; pea mo e kakai ʻAvi foki:

4

Mei he potu tonga, ko e fonua kotoa pē ʻoe kau Kēnani, mo Meala ʻaia ʻoku ʻi he potu ʻoe kakai Saitoni, ʻo aʻu ki ʻEfeki, ki he ngataʻanga ʻoe kau ʻAmoli:

5

Pea mo e fonua ʻoe kau Kipila, mo Lepanoni kotoa pē ʻo hanga ki he potu hopoʻangalaʻā, meia Peali kata ʻi lalo ʻoe moʻunga ko Heamoni ʻo aʻu ki he hūʻanga ki Hemati.

6

Ko e kakai kotoa pē ʻoe moʻunga mei Lepanoni ʻo aʻu ki Misilefotimeimi, mo e kakai Saitoni kotoa pē, ko kinautolu te u kapusi kituʻa mei he ʻao ʻoe fānau ʻa ʻIsileli: ka ke vahe ia ʻi he talotalo ki he kakai ʻIsileli ko honau tofiʻa ʻo hangē ko ʻeku fekau kiate koe.

7

Pea ko eni, vahevahe ʻae fonua ni ki he faʻahinga ʻe hiva mo hono vaeuaʻanga ʻoe faʻahinga ʻo Manase, ko honau tofiʻa,”

8 نصف دیگر قبیلهٔ منسی و دو قبیلهٔ رئوبین و جاد، قبلاً قسمت خود را در سمت شرقی رود اردن تحویل گرفته بودند، زیرا موسی خدمتگزار خداوند این ناحیه را برای آنها تعیین نموده بود.

‌ʻAia naʻe maʻu fakataha mo e faʻahinga ʻo Lupeni mo Kata ʻa honau tofiʻa, ʻaia naʻe ʻatu kiate kinautolu ʻe Mōsese ʻi he potu ʻo Sioatani ki hahake, ʻio, ʻaia naʻe foaki kiate kinautolu ʻe Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova;

9 از عروعیر که در کنارهٔ وادی ارنون است تا شهری که در وسط این وادی است و تمام بیابان میدبا تا دیبون،

Mei ʻAloeli ʻaia ʻoku ʻi he tafaʻaki vaitafe ʻo ʻAlanoni, pea mo e kolo ʻaia ʻoku ʻi he loto vaitafe, mo e toafa kotoa pē ʻo Metepa ʻo aʻu ki Tiponi;

10 همچنین همهٔ شهرهای سیحون، پادشاه قوم اموری که از حشبون تا سرحد عمون حکومت می‌کرد، ملک آنها بودند.

Mo e ngaahi kolo kotoa pē ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻoe kau ʻAmoli, ʻaia naʻe pule ʻi Hesiponi, ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻoe fānau ʻa ʻAmoni;

11 و نیز جلعاد، سرزمین جشوری‌ها و معکی‌ها، تمام کوه حرمون و تمام باشان تا شهر سلخه که تمام جزو قلمرو عوج بود به آنها تعلق داشت. (عوج در عشتاروت و ادرعی حکومت می‌کرد و از بازماندگان رفائی‌ها بود که موسی آنها را شکست داد و بیرون راند.)

Mo Kiliati, mo e ngataʻanga ʻoe kakai Kesuli, mo Meekati, pea mo e moʻunga kotoa ʻo Heamoni, mo Pesani kotoa pē ʻo aʻu ki Salika;

12

Ko e puleʻanga kotoa pē ʻo Oki ʻi Pesani, ʻaia naʻe pule ʻi ʻAsitelote, pea ʻi ʻEtilei, ʻakinautolu naʻe toe ʻi he toenga kakai lalahi: he naʻe taaʻi ʻakinautolu ʻe Mōsese, ʻo ne kapusi ʻakinautolu kituaʻā.

13 اما اسرائیلی‌ها مردم جشور و معکی را از زمینهایشان بیرون نکردند، به طوری که آنها تا امروز در میان ایشان ساکنند.

Ka ko e moʻoni naʻe ʻikai kapusi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻae kakai ʻo Kesa, mo e kakai ʻo Meekati: ka kuo nofo ʻae kakai Kesa, mo e kakai Meekati fakataha mo e kakai ʻIsileli ʻo aʻu ki he ʻaho ni.

14 موسی به قبیلهٔ لاوی هیچ زمینی نداده بود، زیرا قرار بود به جای زمین، قربانیهایی که بر آتش به خداوند تقدیم می‌شد به آنها داده شود.

Ko e faʻahinga pe ʻo Livai naʻe ʻikai ʻatu ʻe ia ha tofiʻa ki ai; ko e ngaahi feilaulau kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli naʻe ngaohi ʻaki ʻae afi ko honau tofiʻa ia ʻo hangē ko ʻene tala kiate kinautolu.

15 موسی بخشی از سرزمین را به خاندانهای قبیلهٔ رئوبین داده بود.

Pea naʻe foaki ʻe Mōsese ki he faʻahinga ʻoe fānau ʻa Lupeni ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga.

16 حدود زمین آنها از عروعیر در کنار وادی ارنون و شهری که در وسط آن وادی است، تا آن طرف دشت مجاور میدبا بود.

Pea naʻe hoko ki ʻAloeli honau ngataʻanga, ʻaia ʻoku ʻi he tafaʻaki vaitafe ʻo ʻAlanoni, mo e kolo ʻoku ʻi he loto vaitafe, pea mo e toafa kotoa pē ʻo Metepa;

17 سرزمین آنها شامل حشبون و تمام شهرهای آن دشت می‌شد، یعنی دیبون، باموت‌بعل، بیت‌بعل معون،

Ko Hesiponi, mo hono ngaahi kolo kotoa pē ʻi he toafa; ko Tiponi, mo Pamoti-Peali, mo e Pete-Peali-mioni,

18 یهصه، قدیموت، میفاعت،

Mo Sehasi, mo Ketimote mo Mefeta,

19 قریتایم، سبمه، سارت شحر در کوهستان بالای دره،

Mo Kesatemi, mo Sipima, mo Seletiseha, ʻi he moʻunga ʻoe teleʻa,

20 بیت‌فغور، بیت‌یشیموت و دامنۀ کوه پیسگاه.

Mo Pete Peoli, mo ʻAsitoti-pisika, mo Pete-Sesimote,

21 همچنین شهرهایی که در دشت بودند و نیز شهرهای سیحون، پادشاه اموری که در حشبون حکومت می‌کرد به ملکیت قبیلهٔ رئوبین درآمدند. موسی، سیحون پادشاه و بزرگان مدیان را که عبارت بودند از: اَوی، راقم، صور، حور و رابع شکست داده بود. این افراد در سرزمین سیحونِ پادشاه زندگی می‌کردند و با او متحد بودند.

Pea mo e ngaahi kolo ʻoe toafa, mo e puleʻanga kotoa pē ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻoe kau ʻAmoli, ʻaia naʻe pule ʻi Hesiponi, ʻaia naʻe taaʻi ʻe Mōsese mo e houʻeiki ʻo Mitiane, ko Ivi, mo Lekimi, mo Sua, mo Hua, mo Lepa, ko e houʻeiki ʻakinautolu mo Sihoni, naʻe nofo ʻi he fonua.

22 بلعام جادوگر، پسر بعور، نیز از جمله کسانی بود که به‌وسیلۀ اسرائیلی‌ها در جنگ کشته شده بودند.

Ko Pelami foki ko e foha ʻo Peoli ko e taulatuki, naʻe tāmateʻi ia ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻaki ʻae heletā fakataha mo kinautolu naʻe teʻia.

23 رود اردن، مرز غربی قبیلهٔ رئوبین بود. اینها شهرها و دهاتی بودند که به خاندانهای قبیلهٔ رئوبین به ملکیت داده شدند.

Pea ko e ngataʻanga [fonua ]ʻoe fānau ʻa Lupeni, ko Sioatani, mo hono kauvai. Ko e tofiʻa ia ʻoe fānau ʻa Lupeni ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga, ko e ngaahi kolo mo e ngaahi potu kakai ʻi ai.

24 موسی همچنین قسمتی از سرزمین را برای خاندانهای قبیلهٔ جاد تعیین نموده بود. این قسمت عبارت بود از:

Pea naʻe foaki ʻe Mōsese ki he faʻahinga ʻo Kata, ʻio, ki he fānau ʻa Kata ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga.

25 یعزیر، تمام شهرهای جلعاد و نصف سرزمین عمونی‌ها تا عروعیر نزدیک ربه

Pea ko honau ngataʻanga ko Sesa, mo e ngaahi kolo kotoa pē ʻo Kiliati, mo hono vaeuaʻanga mālie ʻoe fonua ʻoe fānau ʻa ʻAmoni, ʻo aʻu ki ʻAloeli ʻaia ʻoku ʻi he ʻao ʻo Lapa;

26 و از حشبون تا رامت مصفه و بطونیم، و از محنایم تا سرحد دبیر؛

Pea mei Hesiponi ʻo aʻu ki Lamamisipa, mo Petonimi; pea mei Mehanemi ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻo Tipa;

27 شهرهای بیت‌هارام و بیت‌نمره، سوکوت، صافون، که در درهٔ اردن بودند و همچنین بقیه ملک سیحون، پادشاه حشبون. رود اردن مرز غربی قبیلهٔ جاد بود و تا دریاچهٔ جلیل در شمال امتداد داشت.

Pea ʻi he teleʻa, ko Pete-ʻAlami, mo Petenimila, mo Sukote, mo Safoni, ko hono toe ʻoe puleʻanga ʻo Sihoni ko e tuʻi ʻo Hesiponi, ko Sioatani mo hono fonua ʻo aʻu ki he matātahi ʻo Kineleti ʻi he kauvai ʻe taha ʻo Soatani ki hahake.

28 اینها شهرها و دهاتی بودند که به خاندانهای قبیلهٔ جاد به ملکیت داده شدند.

Ko e tofiʻa eni ʻoe fānau ʻa Kata ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga, ko e ngaahi kolo, mo honau ngaahi potu kakai.

29 موسی قسمتی از سرزمین را برای خاندانهای نصف قبیلهٔ منسی تعیین نموده بود.

Pea naʻe foaki ʻe Mōsese [ʻae tofiʻa ]ki hono vaeuaʻanga ʻoe faʻahinga ʻo Manase: pea ko e [tofiʻa eni ]ʻo hono vaeuaʻanga ʻoe fānau ʻa Manase ʻi honau ngaahi faʻahinga.

30 زمین ایشان از محنایم به طرف شمال بود و شامل باشان (مملکت سابق عوج پادشاه) و تمام شهرهای یائیر (واقع در باشان) که شصت شهر بودند، می‌شد.

Pea naʻe mei Mehanemi honau ngataʻanga, ko Pesani kotoa pē, ʻae puleʻanga kotoa pē ʻo Oki ko e tuʻi ʻo Pesani, mo e ngaahi kolo ʻo Saili, ʻaia ʻoku ʻi Pesani, ko e kolo ʻe onongofulu:

31 نصف جلعاد و شهرهای پادشاه نشین عوج یعنی عشتاروت و ادرعی در باشان به نصف خاندان ماخیر پسر منسی داده شد.

Mo hono vaeuaʻanga ʻo Kiliati, mo ʻAsitelote, mo e ʻEtilei, ko e ngaahi kolo ʻoe puleʻanga ʻo Oki ʻi Pesani, naʻe kau ki he fānau ʻa Mekili ko e foha ʻo Manase, ʻio ʻo aʻu ki hono vaeuamālieʻanga ʻoe fānau ʻa Mekili ʻi honau ngaahi faʻahinga.

32 این بود چگونگی تقسیم زمینهای شرق رود اردن، به‌وسیلۀ موسی، هنگامی که او در شرق اریحا در دشت موآب بود.

Ko eni ia ʻaia naʻe vahe ʻe Mōsese ko e ngaahi tofiʻa ʻi he ngaahi potu tafangafanga ʻo Moape, ʻi he kauvai ʻe taha ʻo Soatani, ʻi he potu ʻo Seliko, ki hahake.

33 اما موسی هیچ سهمی به قبیلهٔ لاوی نداد، زیرا چنانکه به ایشان گفته بود، به جای زمین، خداوند، خدای اسرائیل میراث ایشان بود.

Ka naʻe ʻikai foaki ʻe Mōsese ha tofiʻa ki he faʻahinga ʻo Livai: ko Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ko honau tofiʻa, ʻo hangē ko ʻene tala kiate kinautolu.