یوحنا 13

1 شب عید پِسَح فرا رسید. عیسی می‌دانست که وقت آن رسیده که این جهان را ترک کند و نزد پدر برود. او که شاگردانش را در طول خدمت زمینی‌اش محبت کرده بود، اکنون محبت خود را به کمال به ایشان نشان داد.

Now before the feast of the passover, (Jesus knowing that his hour was come, when He should pass out of this world unto the Father, as He had loved his own, who were yet in the world, He loved them unto the end: )

2 وقت شام بود، و ابلیس از پیش، یهودا، پسر شمعون اسخریوطی را برانگیخته بود که به عیسی خیانت کند.

supper being prepared, (the devil having put it into the heart of Judas Iscariot, the son of Simon, to betray Him) Jesus,

3 عیسی می‌دانست که پدر اختیار همه چیز را به دست او سپرده، و اینکه از نزد خدا آمده و باید بار دیگر نزد او بازگردد.

who knew that the Father had given all things into his hands, and that He came from God, and was going to God,

4 پس، از سر شام بلند شد، لباس خود را درآورد، حوله‌ای به کمر بست،

riseth from supper, and turneth aside his clothes, and took a towel and tied it about Him;

5 آب در لگن ریخت و به شستن پاهای شاگردان و خشک کردن آنها با حوله پرداخت.

and then pouring water into a bason, began to wash the feet of his disciples, and to wipe them with the towel wherewith He was girded.

6 وقتی به شمعون پطرس رسید، پطرس به او گفت: «سرورم، تو نباید پاهای ما را بشویی.»

He cometh therefore to Simon Peter among the rest, who saith unto Him, Lord, dost thou wash my feet?

7 عیسی جواب داد: «اکنون علّت کار مرا درک نمی‌کنی؛ ولی یک روز خواهی فهمید.»

Jesus answered and said unto him, What I do thou dost not now understand, but thou shalt know hereafter.

8 پطرس بار دیگر با اصرار گفت: «نه، هرگز نمی‌گذارم پاهای مرا بشویی.» عیسی فرمود: «اگر پاهای تو را نشویم تو به من تعلق نخواهی داشت.» (aiōn g165)

Peter saith to Him, Thou shalt never wash my feet. Jesus answered him, If I do not wash thee, thou hast no part with me. (aiōn g165)

9 پطرس با عجله گفت: «سرورم، پس حالا که اینطور است، نه فقط پا، بلکه دست و صورتم را نیز بشوی.»

Simon Peter saith unto Him, Lord, not my feet only, but also my hands and my head.

10 عیسی جواب داد: «کسی که تازه حمام کرده، فقط کافی است که پاهای خود را بشوید تا تمام بدنش پاکیزه شود. شما نیز پاکید ولی نه همه.»

Jesus saith to him, He that hath been bathing, hath need only to wash his feet, being then clean all over: and thus ye are clean, but not all of you.

11 چون عیسی می‌دانست چه کسی به او خیانت خواهد کرد؛ از این جهت گفت که همهٔ شاگردان پاک نیستند.

For He knew who would betray Him; therefore He said, Ye are not all clean.

12 پس از آنکه پاهای شاگردان خود را شست، لباس خود را پوشید و سر میز شام نشست و پرسید: «آیا فهمیدید چرا این کار را کردم؟

And when He had washed their feet, and taken his clothes about Him, He sat down again, and said to them, Do ye know the intent of what I have been doing to you?

13 شما مرا استاد و خداوند می‌خوانید، و درست می‌گویید چون همین‌طور نیز هست.

Ye call me, Master, and Lord; and ye say well; for so I am.

14 حال، اگر من که خداوند و استاد شما هستم، پاهای شما را شستم، شما نیز باید پاهای یکدیگر را بشویید.

If I then your Lord and Master have washed your feet, ye also ought to wash one another's feet.

15 من به شما سرمشقی دادم تا شما نیز همین‌طور رفتار کنید.

For I have given you an example, that ye also should do as I have done to you.

16 چون مسلماً خدمتکار از اربابش بالاتر نیست و قاصد نیز از فرستنده‌اش مهمتر نمی‌باشد.

Verily, verily I say unto you, The servant is not greater than his lord, nor is the messenger greater than he that sent him.

17 در زندگی، سعادت در این است که به آنچه می‌دانید، عمل کنید.»

If ye know these things, happy are ye, if ye do them.

18 «این را به همهٔ شما نمی‌گویم، چون تک‌تک شما را که انتخاب کرده‌ام، خوب می‌شناسم. اما آنچه در کتب مقدّس آمده باید جامۀ عمل بپوشد که می‌فرماید:”کسی که نان و نمک مرا می‌خورْد، دشمن من شده است.“

I speak not of you all; I know whom I have chosen: but have done it that the scripture may be fulfilled, He that eateth bread with me, hath lift up his heel against me.

19 این را به شما می‌گویم تا وقتی واقع شد، به من ایمان بیاورید.

And I tell you now, before it come, that when it comes to pass ye may believe that I am the Messiah.

20 بدانید که هر کس فرستادۀ مرا قبول کند، مرا پذیرفته است و آنکه مرا قبول کند فرستندۀ مرا پذیرفته است.»

Verily, verily I say unto you, He that receiveth him, whom I shall send, receiveth me: and he that receiveth me, receiveth Him that sent me.

21 پس از این سخن، عیسی به شدت محزون شد و با دلی شکسته گفت: «براستی به شما می‌گویم که یکی از شما به من خیانت خواهد کرد.»

Jesus having said these things was troubled in spirit, and He openly testified and said, Verily, verily I tell you, that one of you will betray me.

22 شاگردان مات و مبهوت به یکدیگر نگاه می‌کردند و در حیرت بودند که عیسی این را درباره چه کسی می‌گوید.

The disciples therefore looked on one another, doubting of whom He spake.

23 یکی از شاگردان، که عیسی دوستش می‌داشت، کنار او تکیه زده بود.

Now there was one of his disciples, whom Jesus loved, sitting next Him.

24 شمعون پطرس به او اشاره کرد تا بپرسد کیست که دست به چنین کار وحشتناکی می‌زند.

Simon Peter therefore beckoned to him to ask, who it was concerning whom He spake.

25 پس، آن شاگرد به عیسی نزدیکتر شد و پرسید: «خداوندا، آن شخص کیست؟»

And he, reclining on the breast of Jesus, saith unto Him, Lord, who is it?

26 فرمود: «آن کسی است که یک لقمه می‌گیرم و به او می‌دهم.» آنگاه لقمه‌ای گرفت و آن را به یهودا پسر شمعون اسخریوطی داد.

Jesus answered, It is he to whom I shall give a sop, when I have dipped it: and He dipped in a sop and gave it to Judas the Iscariot the son of Simon.

27 به محض اینکه لقمه از گلوی یهودا پایین رفت، شیطان داخل او شد. پس عیسی به او فرمود: «کاری را که می‌خواهی انجام دهی، زودتر عملی کن!»

And after the sop Satan entred into him. Then Jesus saith unto him, What thou dost, do quickly.

28 هیچ‌کس به هنگام شام منظور عیسی را نفهمید.

But none of those that sat at table knew wherefore He said this to him.

29 فقط بعضی گمان کردند که چون پول دست یهودا بود، عیسی به او دستور داد که برود و خوراک بخرد و یا چیزی به فقرا بدهد.

For some of them thought, because Judas kept the purse, that Jesus said to him, Buy what things we have need of against the feast: or that he should give something to the poor.

30 یهودا لقمه را خورد و بی‌درنگ در تاریکی شب بیرون رفت.

He therefore, when he had taken the sop, immediately went out. And it was night.

31 به محض اینکه یهودا از اتاق خارج شد، عیسی فرمود: «وقت آن رسیده است که پسر انسان وارد جلالش شود و خدا نیز توسط او جلال یابد.

And when he was gone out Jesus said, Now is the Son of man glorified, and God is glorified in Him:

32 خدا نیز به‌زودی بزرگی و جلال خود را به من خواهد داد.

and if God be glorified in Him, God will glorify Him in Himself, and will soon glorify Him.

33 ای فرزندان من که برایم بسیار عزیز هستید، چقدر این لحظات کوتاهند. به‌زودی باید شما را بگذارم و بروم. آنگاه همان‌طور که به سران قوم یهود گفتم، همه جا به دنبال من خواهید گشت، اما مرا نخواهید یافت و نخواهید توانست به جایی که می‌روم، بیایید.

Little children, I am to be with you but a little while longer. Ye will wish for me, and as I said to the Jews, "Whither I go ye cannot come", so I now tell you.

34 «پس حال، دستوری تازه به شما می‌دهم: یکدیگر را دوست بدارید همان‌گونه که من شما را دوست می‌دارم.

A new commandment I give unto you, That ye love one another; ---as I have loved you, that ye also love one another: for by this shall all men know that ye are my disciples,

35 محبت شما به یکدیگر، به جهان ثابت خواهد کرد که شما شاگردان من می‌باشید.»

if ye have mutual love to each other.

36 شمعون پطرس پرسید: «سرور من، کجا می‌خواهید بروید؟» عیسی جواب داد: «حال، نمی‌توانی با من بیایی، ولی بعد به دنبالم خواهی آمد.»

Simon Peter saith unto Him, Lord, whither art thou going? Jesus answered him, Whither I am going thou canst not follow me now, but thou shalt follow me hereafter.

37 پطرس پرسید: «سرورم، چرا نمی‌توانم حالا بیایم؟ من حتی حاضرم جانم را فدای تو کنم.»

Peter saith unto Him, Lord, why cannot I follow thee now? I will lay down my life for thee.

38 عیسی جواب داد: «تو جانت را فدای من می‌کنی؟ همین امشب پیش از بانگ خروس، سه بار مرا انکار کرده، خواهی گفت که مرا نمی‌شناسی.»

Jesus answered him, Wilt thou lay down thy life for my sake? Verily verily I tell thee, The cock shall not crow till thou hast denied me thrice.

The Last Supper