< یوئیل 2 >
شیپور خطر را در اورشلیم به صدا درآورید! بگذارید صدای آن بر بالای کوه مقدّس من شنیده شود! همه از ترس بلرزند، زیرا روز داوری خداوند نزدیک میشود. | 1 |
汝らシオンにて喇叭を吹け 我聖山にて音たかく之を吹鳴せ 國の民みな慄ひわななかん そはヱホバの日きたらんとすればなり すでに近づけり
آن روز، روز تاریکی و ظلمت، روز ابرهای سیاه و تاریکی غلیظ است. چه لشکر نیرومندی! کوهها را مثل سیاهی شب میپوشاند! این قوم چقدر نیرومندند! مثل آنها پیش از این هرگز دیده نشده و پس از این نیز دیده نخواهد شد! | 2 |
この日は黒くをぐらき日雲むらがるまぐらき日にしてしののめの山々にたなびくが如し 數おほく勢さかんなる民むれいたらん かかる者はいにしへよりありしことなく後の代々の年にもあることなかるべし
مانند آتش زمین را میخورند. زمین در برابر ایشان مانند باغ عدن است ولی وقتی آن را پشت سر میگذارند به بیابان سوخته تبدیل میشود. هیچ چیز در برابر آنها سالم نمیماند. | 3 |
火彼らの前を焚き火熖かれらの後にもゆ その過さる前は地エデンのごとくその過ぎしのちは荒はてたる野の如し 此をのがれうるもの一としてあることなし
آنها شبیه اسبهای تندرو هستند. | 4 |
彼らの状は馬のかたちのごとく其馳ありくことは軍馬のごとし
تماشا کنید چطور روی کوهها جست و خیز میکنند! به صدایی که از خود در میآورند گوش فرا دهید! صدای آنها همچون غرش ارابهها، و صدای آتشی است که مزرعه را میسوزاند و مانند غریو سپاه بزرگی است که به میدان جنگ میرود! | 5 |
その山の嶺にとびをどる音は車の轟聲がごとし また火の稗株をやくおとの如くしてその様強き民の行伍をたてて戰陣にのぞむに似たり
مردم با دیدن آنها به خود میلرزند و رنگ از رویشان میپرد. | 6 |
そのむかふところ諸民戰慄きその面みな色を失ふ
آنها همچون جنگاوران حمله میکنند، و مانند سربازان از حصارها بالا میروند. در صفوف منظم حرکت میکنند | 7 |
彼らは勇士の如くに趨あるき軍人のごとくに石垣に攀のぼる 彼ら各おのが道を進みゆきてその列を亂さず
و بدون اینکه مانعی برای یکدیگر باشند مستقیم به جلو میروند. با هیچ سلاحی نمیتوان مانع پیشروی آنها شد. | 8 |
彼ら互に推あはず各その道にしたがひて進み行く 彼らは刄に觸るとも身を害はず
به داخل شهر هجوم میبرند، از دیوارها بالا میروند و مثل دزد از پنجره وارد خانهها میشوند. | 9 |
彼らは邑をかけめぐり石垣の上に奔り家に攀登り盗賊のごとくに窓より入る
زمین در برابر آنها به حرکت میآید و آسمان میلرزد. خورشید و ماه، تیره و تار شده، ستارگان ناپدید میگردند. | 10 |
そのむかふところ地ゆるぎ天震ひ日も月も暗くなり星その光明を失ふ
خداوند با صدای بلند آنها را رهبری میکند. این سپاه بزرگ و نیرومند خداوند است که فرمان او را بجا میآورد. روز داوری خداوند روزی وحشتآور و هولناک است. کیست که بتواند آن را تحمل کند؟ | 11 |
ヱホバその軍勢の前にて聲をあげたまふ 其軍旅はなはだ大なればなり 其言を爲とぐる者は強し ヱホバの日は大にして甚だ畏るべきが故に誰かこれに耐ふることを得んや
خداوند میفرماید: «الان تا وقت باقی است با تمام دل خود، با روزه و گریه و ماتم به سوی من بازگشت کنید. | 12 |
然どヱホバ言たまふ 今にても汝ら斷食と哭泣と悲哀とをなし心をつくして我に歸れ
اگر براستی پشیمانید، دلهایتان را چاک بزنید نه لباسهایتان را.» به سوی خداوند، خدای خود بازگشت نمایید، زیرا او بخشنده و مهربان است. زود به خشم نمیآید، رحمتش بسیار است و راضی به مجازات شما نمیباشد. | 13 |
汝ら衣を裂かずして心を裂き汝等の神ヱホバに歸るべし 彼は恩惠あり憐憫ありかつ怒ることゆるく愛憐大にして災害をなすを悔いたまふなり
کسی چه میداند، شاید او از خشم خود برگردد و آنقدر شما را برکت دهد که باز غله و شراب کافی داشته باشید و بتوانید به خداوند هدیه کنید! | 14 |
誰か彼のあるひは立歸り悔て祝福をその後にとめのこし汝らをして素祭と灌祭とをなんぢらの神ヱホバにささげしめ給はじと知んや
در کوه صهیون شیپور را به صدا درآورید! روزه را اعلام کنید و همهٔ قوم را در یک جا جمع کرده، | 15 |
汝らシオンにて喇叭を吹きならし斷食を定め公會をよびつどへ
آنها را تقدیس کنید. پیران و کودکان و شیرخوارگان را هم جمع کنید. داماد را از خانه و عروس را از حجلهاش فرا خوانید. | 16 |
民を集めその會を潔くし老たる人をあつめ孩童と乳哺子を集め新郎をその室より呼いだし新婦をその密室より呼いだせ
کاهنانی که خدمتگزاران خداوند هستند در میان قوم و مذبح ایستاده، گریه کنند و دعا نموده، بگویند: «خداوندا، بر قوم خود رحم فرما، نگذار بتپرستان بر ایشان حکمرانی کنند، زیرا آنها از آن تو هستند. نگذار بتپرستان ایشان را مسخره کرده، بگویند: پس خدای شما کجاست؟» | 17 |
而してヱホバに事ふる祭司等は廊と祭壇の間にて泣て言へ ヱホバよ汝の民を赦したまへ 汝の産業を恥辱しめらるるに任せ之を異邦人に治めさする勿れ 何ぞ異邦人をして彼らの神は何處にあると言しむべけんや
آنگاه خداوند به خاطر آبروی سرزمین خود به غیرت آمده، بر قوم خود شفقت خواهد فرمود. | 18 |
然せばヱホバ己の地にために嫉妬を起しその民を憐みたまはん
خداوند خواهد گفت: «من برای شما غله و شراب و روغن میفرستم تا سیر شوید. بار دیگر در بین بتپرستان مسخره نخواهید شد. | 19 |
ヱホバ應へてその民に言たまはん 視よ我穀物とあたらしき酒と油を汝におくる 汝ら之に飽ん 我なんぢらをして重ねて異邦人の中に恥辱を蒙らしめじ
سربازان دشمن را که از شمال بر شما هجوم آوردهاند، از سرزمینتان بیرون میرانم و آنها را به نقاط دور دست میفرستم؛ ایشان را به سرزمینهای بیآب و علف باز میگردانم تا در آنجا بمیرند. نصف آنها به دریای مرده و نصف دیگرشان به دریای مدیترانه رانده خواهند شد. آنگاه بوی تعفن لاشهٔ آنها بلند خواهد شد. من آنها را به سبب آنچه بر سر شما آوردهاند نابود خواهم کرد.» | 20 |
我北よりきたる軍を遠く汝らより離れしめうるほひなき荒地に逐やらん 其前軍を東の海にその後軍を西の海に入れん その臭味立ちその惡臭騰らん 是大なる事を爲たるに因る
ای قوم من، ترسان نباشید، بلکه وجد و شادی کنید، زیرا خداوند کارهای عظیم برای شما کرده است. | 21 |
地よ懼るる勿れ 喜び樂しめ ヱホバ大なる事を行ひたまふなり
ای گلهها و رمهها نترسید، چون چراگاهها دوباره سبز میشوند. درختان باز میوهٔ خود را خواهند داد و انجیر و انگور به فراوانی یافت خواهند شد. | 22 |
野の獸よ懼るる勿れ あれ野の牧草はもえいで樹は果を結び無花果樹葡萄樹はその力をめざすなり
ای مردم اورشلیم، شادی کنید! در خداوند، خدای خود شادمان باشید! زیرا بارانی که او میفرستد، نشانهای از عدالت اوست. بار دیگر در پاییز بارانهای پاییزی و در بهار بارانهای بهاری خواهند بارید. | 23 |
シオンの子等よ 汝らの神ヱホバによりて樂め喜べ ヱホバは秋の雨を適當なんぢらに賜ひまた前のごとく秋の雨と春の雨とを汝らの上に降せたまふ
خرمنگاهها دوباره پر از گندم شده، چرخشتها از روغن زیتون و شراب لبریز خواهند گردید. | 24 |
打塲には穀物盈ち甕にはあたらしき酒と油溢れん
خداوند میفرماید: «تمام محصولی را که سالهای قبل ملخها آن لشکر بزرگ و نابود کنندهای که بر ضد شما فرستادم خوردند، به شما پس خواهم داد! | 25 |
我が汝らに遣しし大軍すなはち群ゐる蝗なめつくす蝗喫ほろぼす蝗噬くらふ蝗の触あらせる年を我汝らに賠はん
بار دیگر غذای کافی خورده، سیر خواهید شد و مرا به خاطر معجزاتی که برای شما انجام دادهام ستایش خواهید کرد و شما ای قوم من دیگر هرگز سرافکنده نخواهید شد. | 26 |
汝らは食ひ食ひて飽き よのつねならずなんぢらを待ひたまひし汝らの神ヱホバの名をほめ頌へん 我民はとこしへに辱しめらるることなかるべし
ای اسرائیل، شما خواهید دانست که من در میان شما میباشم و تنها من خداوند، خدای شما هستم و دیگر هرگز سرافکنده نخواهید شد. | 27 |
かくて汝らはイスラエルの中に我が居るを知り汝らの神ヱホバは我のみにて外に無きことを知らん 我民は永遠に辱かしめらるることなかるべし
«پس از آن، روح خود را بر همهٔ مردم خواهم ریخت. پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد، پیران شما خوابها و جوانان شما رؤیاها خواهند دید. | 28 |
その後われ吾靈を一切の人に注がん 汝らの男子女子は預言せん 汝らの老たる人は夢を見 汝らの少き人は異象を見ん
در آن روزها روح خود را حتی بر غلامان و کنیزان خواهم ریخت. | 29 |
その日我またわが靈を僕婢に注がん
«در آسمان و بر زمین عجایب به ظهور خواهم آورد، از خون و آتش و ستونهای دود. | 30 |
また天と地に徴證を顯さん 即ち血あり火あり煙の柱あるべし
پیش از فرا رسیدن روز بزرگ و هولناک خداوند، آفتاب تاریک و ماه مانند خون سرخ خواهد شد. | 31 |
ヱホバの大なる畏るべき日の來らん前に日は暗く月は血に變らん
اما هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت. همانطور که خداوند وعده داده است، بر کوه صهیون در اورشلیم گروهی رهایی خواهند یافت، یعنی کسانی که خداوند ایشان را برگزیده است.» | 32 |
凡てヱホバの名を龥ぶ者は救はるべし そはヱホバの宣ひし如くシオンの山とヱルサレムとに救はれし者あるべければなり 其遺れる者の中にヱホバの召し給へるものあらん