ایوب 9

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Eyüp şöyle yanıtladı:

2 آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟

“Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?

3 اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛

Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.

4 زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست.

O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?

5 ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد،

O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.

6 زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند.

Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.

7 اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند.

Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.

8 او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده

O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.

9 و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است.

Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.

10 او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست.

Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.

11 از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم.

İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.

12 هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟

Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?

13 خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند.

Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.

14 پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟

“Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?

15 حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم.

Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.

16 حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد.

O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.

17 زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند.

O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.

18 نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است.

Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.

19 چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟

Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?

20 اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم.

Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.

21 هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم.

“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.

22 شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند.

Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’

23 وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد.

Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.

24 جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟

Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?

25 زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم.

“Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.

26 سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند.

Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.

27 حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم،

‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,

28 باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد.

Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.

29 پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟

Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?

30 حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم

Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,

31 تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند.

Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.

32 خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم.

O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.

33 ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد،

Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!

34 آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم.

Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.

35 آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم.

O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.