ایوب 9

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Mas Jó respondeu, dizendo:

2 آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟

Na verdade sei que é assim; mas como pode o ser humano ser justo diante de Deus?

3 اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛

Ainda se quisesse disputar com ele, não conseguiria lhe responder uma coisa sequer em mil.

4 زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست.

Ele é sábio de coração, e poderoso em forças. Quem se endureceu contra ele, e teve paz?

5 ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد،

Ele transporta as montanhas sem que o saibam; e as transtorna em seu furor.

6 زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند.

Ele remove a terra de seu lugar, e faz suas colunas tremerem.

7 اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند.

Ele dá ordem ao sol, e ele não brilha; e sela as estrelas.

8 او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده

Ele é o que sozinho estende os céus, e anda sobre as alturas do mar.

9 و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است.

Ele é o que fez a Usra, o Órion, as Plêiades, e as constelações do sul.

10 او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست.

Ele é o que faz coisas grandes e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.

11 از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم.

Eis que ele passa diante de mim, sem que eu não o veja; ele passará diante de mim, sem que eu saiba.

12 هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟

Eis que, quando ele toma, quem pode lhe impedir? Quem poderá lhe dizer: O que estás fazendo?

13 خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند.

Deus não reverterá sua ira, e debaixo dele se encurvam os assistentes de Raabe.

14 پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟

Como poderia eu lhe responder, e escolher minhas palavras contra ele?

15 حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم.

A ele, ainda que eu fosse justo, não lhe responderia; a meu juiz pediria misericórdia.

16 حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد.

Ainda que eu lhe chamasse, e ele respondesse, mesmo assim não creria que ele tivesse dado ouvidos à minha voz.

17 زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند.

Pois ele tem me quebrantado com tempestade, e multiplicado minhas feridas sem causa.

18 نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است.

Ele não me permite respirar; em vez disso, me farta de amarguras.

19 چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟

Quanto às forças, eis que ele é forte; e quanto ao juízo, [ele diria]: Quem me convocará?

20 اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم.

Ainda que eu seja justo, minha boca me condenaria; se eu fosse inocente, então ela me declararia perverso.

21 هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم.

Mesmo se eu for inocente, não estimo minha alma; desprezo minha vida.

22 شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند.

É tudo a mesma coisa; por isso digo: ele consome ao inocente e ao perverso.

23 وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد.

Quando o açoite mata de repente, ele ri do desespero dos inocentes.

24 جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟

A terra está entregue nas mãos dos perversos. Ele cobre o rosto de seus juízes. Se não é ele, então quem é?

25 زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم.

Meus dias foram mais rápidos que um homem que corre; fugiram, e não viram o bem.

26 سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند.

Passaram como barcos de papiro, como a águia que se lança à comida.

27 حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم،

Se disser: Esquecerei minha queixa, mudarei o aspecto do meu rosto, e sorrirei,

28 باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد.

[Ainda] teria pavor de todas as minhas dores; [pois] sei que não me terás por inocente.

29 پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟

Se eu já estou condenado, então para que eu sofreria em vão?

30 حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم

Ainda que me lave com água de neve, e limpe minhas mãos com sabão,

31 تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند.

Então me submergirias no fosso, e minhas próprias vestes me abominariam.

32 خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم.

Pois ele não é homem como eu, para que eu lhe responda, e venhamos juntamente a juízo.

33 ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد،

Não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós ambos,

34 آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم.

Tire de sobre mim sua vara, e seu terror não me espante.

35 آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم.

[Então] eu falaria, e não teria medo dele. Pois não está sendo assim comigo.