ایوب 9

1 آنگاه ایوب پاسخ داد:

Felele pedig Jób, és monda:

2 آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

3 اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

4 زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست.

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

5 ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد،

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

6 زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند.

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

7 اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند.

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

8 او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

9 و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است.

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

10 او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست.

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

11 از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

12 هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟

Ímé, ha elragad valamit, ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

13 خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند.

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

14 پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

15 حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم.

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

16 حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد.

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

17 زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند.

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

18 نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

19 چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

20 اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم.

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

21 هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

22 شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

23 وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

24 جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

25 زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم.

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

26 سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند.

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

27 حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم،

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

28 باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد.

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

29 پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

30 حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

31 تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند.

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

32 خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم.

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, és együtt pörbe állanánk.

33 ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد،

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

34 آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم.

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

35 آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم.

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!