< ایوب 8 >
آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: | 1 |
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه میدهی؟ حرفهای تو باد هواست! | 2 |
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا میگذارد؟ | 3 |
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود. | 4 |
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن. | 5 |
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را میشنود و تو را اجابت میکند و خانهٔ تو را برکت میدهد. | 6 |
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشتهات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد. | 7 |
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند. | 8 |
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
ما آنقدر زندگی نکردهایم که همه چیز را بدانیم. | 9 |
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
تو میتوانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که | 10 |
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
آیا گیاه پاپیروس میتواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمیمیرد؟ | 11 |
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمیشود؟ | 12 |
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش میکنند. امید شخص بیخدا ناپایدار است. | 13 |
Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
شخص بیخدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند. | 14 |
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
اگر به آن تکیه نماید، میافتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمیدارد. | 15 |
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه میشود و شاخههایش در باغ گسترده میگردند. | 16 |
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
در میان سنگها ریشه میدواند و خود را محکم نگه میدارد. | 17 |
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
ولی وقتی آن را از ریشه میکنند دیگر کسی آن را به یاد نمیآورد، | 18 |
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
و گیاهان دیگری روییده جای آن را میگیرند. چنین است عاقبت شخص بیخدا. | 19 |
Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمیگوید و بدکاران را کامیاب نمیگرداند. | 20 |
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد، | 21 |
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود. | 22 |
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.