< ایوب 8 >

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: 1
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست! 2
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟ 3
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود. 4
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن. 5
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد. 6
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد. 7
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند. 8
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم. 9
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که 10
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟ 11
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟ 12
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است. 13
Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند. 14
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد. 15
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند. 16
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد. 17
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد، 18
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا. 19
Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند. 20
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد، 21
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود. 22
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.

< ایوب 8 >