ایوب 8

1 آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

Then answered Bildad the Shuchite, and said,

2 ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست!

How long wilt thou speak these things? and [let] like a mighty wind be the words of thy mouth?

3 آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟

Should God pervert justice? or should the Almighty pervert righteousness?

4 فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود.

If thy children have sinned against him, then did he send them off through the means of their transgression.

5 ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن.

If thou wilt earnestly seek for God, and make thy supplication to the Almighty;

6 اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد.

If thou become pure and upright: surely then will he watch over thee, and restore thy righteous habitation.

7 عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد.

And thy beginning will have been small; because thy latter end will grow up greatly.

8 از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند.

For ask, I pray thee, of an earlier generation, and prepare thyself to [stand by] the research of their fathers; —

9 ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم.

For we are but of yesterday, and know nothing, because a [mere] shadow are our days upon earth; —

10 تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که

Behold, these will truly teach thee, they will speak unto thee, and out of their very heart will they bring forth words:

11 آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟

Can the bulrush shoot upward without mire? can the meadow-grass grow up without water?

12 آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟

It is yet in its greenness, not yet cut down, when it withereth before any other grass.

13 همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است.

So are the paths of all that forget God; and the hope of the hypocrite will perish:

14 شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند.

[It is he] whose trust will be cut off, and but a spider's web is that in which he confideth.

15 اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد.

He leaneth against his house, but it shall not stand: he layeth fast hold on it, but it shall not remain erect.

16 او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند.

He is in full vigor before the sun, and over his garden his shoots go forth.

17 در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد.

His roots are twisted about a stoneheap, he selecteth [for himself] a place of stones.

18 ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد،

But when men destroy him from his place, then will it deny him, saying, I have never seen thee.

19 و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا.

Behold, this is the joy of his way, and out of the [same] dust others will grow up.

20 ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند.

Behold, God will not reject a perfect man, and will not hold fast by their hand the evil-doers:

21 او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد،

Till he fill thy mouth with laughing, and thy lips with joyful shouting.

22 و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود.

They that hate thee shall be clothed with shame; and the tent of the wicked shall be no more.