ایوب 8

1 آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

Shuhi Bildad loh a doo tih,

2 ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست!

“He he me hil nim na thui ve? Na ka kah ol tah khohli bangla khuet coeng.

3 آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟

Pathen loh tiktamnah he a khun sak tih Tlungthang loh duengnah te a khun sak mai a?

4 فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود.

Na ca rhoek te anih taengah a tholh vaengah amih te amamih kah boekoek kut dongla a tueih.

5 ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن.

Namah loh Pathen te na toem tih Tlungthang te na hloep mak atah,

6 اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد.

Na cil tih na thuem koinih nang yueng la haenghang vetih na duengnah rhamtlim te n'thuung pataeng pawn ni.

7 عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد.

Na tongnah te a yiit om cakhaw na hmailong te muep rhoeng ni.

8 از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند.

Lamhma kah cadil taengah dawt laeh lamtah a napa rhoek khenah te soepsoei laeh.

9 ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم.

Mamih loh n'hlaem paek kah long khaw m'ming uh moenih, mamih kah khohnin diklai dongkah mueihlip banghui ni.

10 تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که

Amih te na thuinuet pawt tih a, nang taengah a thui vetih amih kah lungbuei lamloh olthui te a khueh eh?

11 آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟

Nongtui pawt ah talik thawn tih tui om mueh ah capu rhoeng a?

12 آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟

Te te a duei pueng ah a hlaek pawt akhaw sulrham boeih hmai ah rhae coeng.

13 همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است.

Pathen aka hnilh boeih kah caehlong neh lailak kah ngaiuepnah tah bing tangloeng.

14 شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند.

A uepnah neh a pangtungnah bumba im te khaw bawtboeng.

15 اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد.

A im dongah hangdang dae pai thai pawh. Te te a kuel dae thoo pawh.

16 او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند.

Anih te khosae li ah thingsup tih a dum ah a dawn sai.

17 در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد.

A yung loh lungkuk dongah a ven tih lungto im te a hmuh.

18 ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد،

Te te a hmuen lamloh a phuk van vaengah, “Nang kam hmu moenih,” anih te a namnah.

19 و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا.

He he a longpuei kah omthennah coeng koinih laipi tloe lamloh a poe uh khaming.

20 ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند.

Pathen loh cuemthuek hnawt ngawn pawt tih thaehuet kut te a moem moenih.

21 او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد،

Na ka dongah nueihbu neh na hmui dongah tamlung bae.

22 و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود.

Na lunguet rhoek loh yahpohnah a bai uh vetih halang kah dap tah om mahpawh,” a ti.