ایوب 6
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Y respondió Job, y dijo:
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، | 2 |
¡Oh si se pesasen al justo mi queja y mi tormento, y fuesen alzadas igualmente en balanza!
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. | 3 |
Porque [mi tormento] pesaría más que la arena de la mar: y por tanto mis palabras son cortadas.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. | 4 |
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ | 5 |
¿Por ventura gime el asno montés junto a la yerba? ¿O brama el buey junto a su pasto?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ | 6 |
¿Comerse ha lo desabrido sin sal? ¿o habrá gusto en la clara del huevo?
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. | 7 |
Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. | 8 |
¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero!
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. | 9 |
¡Y que Dios quisiese quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. | 10 |
Y en esto crecería mi consolación, si me asase con dolor sin tener misericordia: no que haya contradicho las palabras del Santo.
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ | 11 |
¿Qué es mi fortaleza, para esperar aun? ¿Y qué es mi fin, para dilatar mi vida?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ | 12 |
¿Mi fortaleza, es la de las piedras? ¿o mi carne, es de acero?
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. | 13 |
¿No me ayudo cuánto puedo? ¿y con todo eso el poder me falta del todo?
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. | 14 |
El atribulado es consolado de su compañero: mas el temor del Omnipotente es dejado.
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. | 15 |
Mis hermanos me han mentido como arroyo; pasáronse como las riberas impetuosas,
| 16 |
Que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve,
| 17 |
Que al tiempo del calor son deshechas; y en calentándose, desaparecen de su lugar.
| 18 |
Apártanse de las sendas de su camino, suben en vano, y se pierden.
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. | 19 |
Miráron las los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas:
| 20 |
Mas fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
| 21 |
Ahora ciertamente vosotros sois como ellas: que habéis visto el tormento, y teméis.
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ | 22 |
¿Héos dicho: Traédme, y de vuestro trabajo pagád por mí,
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ | 23 |
Y librádme de mano del angustiador, y redimídme del poder de los violentos?
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ | 24 |
Enseñádme, y yo callaré; y hacédme entender en que he errado.
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ | 25 |
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! ¿y qué reprende, el que reprende de vosotros?
| 26 |
¿No estáis pensando las palabras para reprender; y echáis al viento palabras perdidas?
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. | 27 |
También os arrojáis sobre el huérfano; y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ | 28 |
Ahora pues, si queréis, mirád en mí: y ved si mentiré delante de vosotros.
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. | 29 |
Tornád ahora, y no haya iniquidad; y volvéd aun a mirar por mi justicia en esto:
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ | 30 |
Si hay iniquidad en mi lengua: o si mi paladar no entiende los tormentos.
