ایوب 6
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Entonces Job respondió:
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، | 2 |
¡Oh, si se pesara mi angustia, y se pusiera igualmente en balanza juntamente con mi ruina!
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. | 3 |
¡Pesarían ahora más que la arena del mar! Por eso mis palabras fueron precipitadas,
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. | 4 |
porque en mí están clavadas las flechas de ʼEL-Shadday. Mi espíritu sorbe su veneno, y terrores de ʼElohim me combaten.
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ | 5 |
¿Rebuzca el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ | 6 |
¿Se comerá lo insípido sin sal? ¿Hay sabor en la clara del huevo?
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. | 7 |
Las cosas que mi alma rehusaba tocar son ahora mi alimento nauseabundo.
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. | 8 |
¡Quién me diera obtener mi petición, y que ʼElohim me otorgue lo que tanto anhelo!
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. | 9 |
¡Que ʼElohim se digne aplastarme, que suelte su mano y acabe conmigo!
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. | 10 |
Eso sería mi consuelo, y aun en medio de mi dolor que no da tregua, saltaría de gozo, porque no negué las Palabras del Santo.
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ | 11 |
¿Cuál es mi fuerza para seguir esperando? ¿Cuál es mi propósito para que tenga aún paciencia?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ | 12 |
¿Es mi fortaleza como la de las piedras, o mi cuerpo es de bronce?
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. | 13 |
¿Puedo sostenerme sobre nada? ¿No fue todo auxilio alejado de mí?
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. | 14 |
Para el hombre desconsolado debe haber bondad de su amigo, a fin de que no abandone el temor a ʼEL-Shadday.
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. | 15 |
Mis hermanos me traicionaron como un torrente. Pasan como corrientes impetuosas
| 16 |
que van turbias a causa del deshielo, y la nieve que se deshace en ellas.
| 17 |
En el tiempo del calor se desvanecen. Al calentarse desaparecen, se extinguen de su lugar.
| 18 |
Se apartan de la senda de su rumbo, van menguando y se pierden.
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. | 19 |
Las caravanas de Temán fijan su mirada en ellas, los viajeros de Sabá tienen su esperanza en ellas,
| 20 |
pero son avergonzados en su esperanza, pues llegan hasta ellas y quedan defraudados.
| 21 |
En verdad ustedes son ahora como ellos. Ven un terror y temen.
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ | 22 |
¿Yo les dije: Tráiganme algo? ¿O: Paguen de su hacienda por mí?
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ | 23 |
¿O: Líbrenme de la mano del enemigo? ¿O: Rescátenme del poder del opresor?
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ | 24 |
Instrúyeme y me callaré. Hazme entender en qué erré.
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ | 25 |
¡Cuán dolorosas son las palabras honestas! ¿Pero qué prueba su reprensión?
| 26 |
¿Piensan ustedes censurar palabras y los dichos de un desesperado que son como el viento?
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. | 27 |
Ustedes aun echan suertes sobre los huérfanos y regatean con su amigo.
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ | 28 |
Ahora pues, dígnense mirarme y opinen si miento delante de ustedes.
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. | 29 |
Les ruego que desistan. Que no haya iniquidad. Sí, que mi justicia aún permanezca.
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ | 30 |
¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿Mi paladar no distingue lo destructivo?
