ایوب 6
| آنگاه ایوب پاسخ داد: | 1 |
Respondió Job y dijo:
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، | 2 |
“¡Oh! ¡Si pudiera pesarse mi aflicción, ponerse en balanza toda mi calamidad!
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. | 3 |
Pesarían más que la arena del mar. Por eso mis palabras son sin moderación.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. | 4 |
Pues las saetas del Omnipotente se han clavado en mí, y mi espíritu bebe su veneno; los terrores de Dios me combaten.
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ | 5 |
¿Acaso el asno montés rebuzna teniendo hierba? ¿muge el buey si tiene su forraje?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ | 6 |
¿Acaso se puede comer un manjar insípido, sin sal, o gustar el jugo de plantas sin sabor?
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. | 7 |
Las cosas que mi alma rehúsa tocar, son mi repugnante comida.
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. | 8 |
¡Ojalá que se cumpliese mi petición! y que Dios me diera lo que deseo:
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. | 9 |
que quiera Dios acabar conmigo, que soltara su mano para cortarme (la vida).
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. | 10 |
Entonces me quedaría al menos este consuelo, —y por eso brincaría de gozo aunque Él me aplasta— que no he traspasado las palabras del Santo.
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ | 11 |
Pero ¿cuál es mi fuerza para esperar todavía, y cuál mi fin, para tener aún paciencia?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ | 12 |
¿Es acaso mi fuerza la de las piedras; o es de bronce mi carne?
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. | 13 |
¿No estoy privado de toda ayuda? ¿No se ha apartado de mí todo auxilio?
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. | 14 |
El abatido tiene derecho a la compasión de su amigo, a menos que este abandone el temor del Omnipotente.
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. | 15 |
Mis hermanos son falaces como un arroyo seco, pasan como las aguas torrenciales,
| 16 |
turbias a causa del hielo y de la nieve que en ellas se oculta;
| 17 |
cuando viene el calor desaparecen; a los (primeros) calores su cauce se seca;
| 18 |
se pierden en el curso de su camino, se evaporan y perecen.
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. | 19 |
Las caravanas de Temá van en su busca, suspiran por ellas los mercaderes de Sabá;
| 20 |
más su esperanza será frustrada, llegados a ellas quedan defraudados.
| 21 |
Así sois ahora vosotros para mí; os espantáis, viendo mis males.
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ | 22 |
¿Acaso os he pedido: “Dadme algo; dejadme participar de vuestros bienes.”
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ | 23 |
O bien: “Libradme del enemigo, salvadme del poder del opresor”?
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ | 24 |
Enseñadme, y yo callaré; explicadme en qué he errado.
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ | 25 |
¡Qué fuerza tienen las palabras rectas! pero ¿a qué viene vuestra censura?
| 26 |
¿Pensáis acaso en censurar palabras? Las palabras de un desesperado ¿no son como viento?
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. | 27 |
¡Oh! vosotros tendéis (un lazo) sobre el huérfano, y caváis (una fosa) a vuestro amigo.
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ | 28 |
Ahora volveos, por favor, hacia mí, porque (juro) ante vosotros que no voy a mentiros en vuestra cara.
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. | 29 |
¡Reparad, os ruego; no seáis injustos! Reflexionad de nuevo, y mi inocencia se hará manifiesta.
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ | 30 |
¿Hay acaso en mi lengua iniquidad? ¿Puede mi paladar ya no distinguir la maldad?
