< ایوب 6 >

آنگاه ایوب پاسخ داد: 1
Dar Iov a răspuns și a zis:
اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، 2
De ar fi fost cântărită în întregime mâhnirea mea și nenorocirea mea pusă în balanță împreună!
آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. 3
Căci acum ar fi mai grea decât nisipul mării; de aceea cuvintele mele sunt înghițite.
خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. 4
Fiindcă săgețile celui Atotputernic sunt în mine, otrava lor îmi bea duhul, terorile lui Dumnezeu se așază în rând împotriva mea.
آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ 5
Rage măgarul sălbatic când are iarbă? Sau mugește boul peste nutrețul lui?
آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ 6
Se poate mânca fără sare ceea ce este fără gust? Sau este vreun gust în albușul unui ou?
هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. 7
Lucrurile pe care sufletul meu a refuzat să le atingă sunt ca hrana care mă întristează.
‏ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. 8
O, de aș avea cererea mea împlinită și de mi-ar da Dumnezeu lucrul pentru care tânjesc!
ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. 9
Chiar de i-ar plăcea lui Dumnezeu să mă nimicească, de și-ar dezlănțui mâna și m-ar stârpi!
آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. 10
Atunci totuși aș avea mângâiere; da, m-aș împietri în întristare, să nu cruțe, pentru că nu am ascuns cuvintele Celui Sfânt.
من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ 11
Ce este puterea mea ca eu să sper? Și ce este sfârșitul meu ca să îmi prelungesc viața?
آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ 12
Este puterea mea puterea pietrelor? Sau este carnea mea din aramă?
کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. 13
Nu este ajutorul meu în mine? Și este înțelepciunea cu totul alungată de la mine?
انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. 14
Celui ce este nenorocit, milă ar trebui arătată de prietenul său; dar el părăsește teama de cel Atotputernic.
ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. 15
Frații mei au lucrat înșelător ca un pârâu și ei trec precum curgerea pâraielor,
16
Care sunt negricioase din cauza gheții și în care zăpada este ascunsă;
17
În timp ce se încălzesc, ele dispar; când este arșiță ele sunt mistuite din locul lor.
18
Cărările drumului lor sunt abătute; merg spre nimic și pier.
وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. 19
Trupele din Tema s-au uitat, caravanele din Seba i-au așteptat.
20
Ei au fost încurcați deoarece au sperat; au venit acolo și au fost rușinați.
21
Pentru că acum sunteți nimic; vedeți doborârea mea și vă temeți.
ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ 22
Am spus eu: Aduceți-mi! Sau: Dați o răsplată pentru mine din averea voastră?
آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ 23
Sau: Eliberați-mă din mâna dușmanului meu? Sau: Răscumpărați-mă din mâna celor puternici?
تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ 24
Învață-mă și îmi voi ține limba; și fă-mă să înțeleg unde am greșit.
البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ 25
Cât de puternice sunt cuvintele drepte! Dar ce mustră certarea voastră?
26
Vă închipuiți că mustrați cuvintele și vorbirile unuia disperat, care sunt ca vântul?
شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. 27
Da, voi copleșiți pe cel fără tată și săpați o groapă pentru prietenul vostru.
به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ 28
De aceea acum mulțumiți-vă, priviți-mă, pentru că vă este evident dacă mint.
مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. 29
Întoarceți-vă, vă rog, să nu fie aceasta nelegiuire; da, întoarceți-vă din nou, dreptatea mea este în aceasta.
آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ 30
Este nelegiuire în limba mea? Nu poate gustul meu discerne lucruri perverse?

< ایوب 6 >